Tekst en plaatjes, daar bestaan de meeste stukjes op dit weblog uit. Een experiment: gesproken woord en bewegende beelden. Ik heb een vlogje opgenomen in de tuin. Onderwerp de vijver.
Een filmpje gemaakt, en een account op VIMEO geopend. Dat is een digitale omgeving waar je filmpjes kunt neerzetten, net zoiets als youtube. Als het goed is kom je door op de link hieronder te klikken bij Vimeo. Doe dat wel op de computer en niet op je telefoon. Dan is het beeld te klein, denk ik. Paswoord is : Vijver
En wat betreft geluid; het eerste en laatste fragment, waar ik zelf in beeld ben is het geluid wat harder, de andere fragmenten (blijkbaar houd ik de telefoon wat verder van mijn mond af) wat zachter. Eventueel tijdens het kijken het geluid op je computer bijregelen.
Dit is een probeersel. Eens kijken of er reacties komen, zowel op techniek, als op de inhoud.
En als het niet lukt, een paar foto’s.
Op de voorgrond de koningsvaren die zich mooi ontroltVan achter vijver terugkijkend naar de achterkant van het huis. De klimrozen als een groene golf over het fietsenschuurtje.De kleine van Brienenoordbrug in de tuin
Nog niet eerder van gehoord, maar het blijkt al sinds 2005 te bestaan. De internationale dag van het naakt tuinieren. Toevallig kwam ik het tegen in een regionale krant; was op zoek naar lokale tuincentrum Tubantia, en kwam bij de gelijknamige Twentse krant uit. Daar stond een stukje over deze dag. Zelfde stukje kwam ik ook in andere kranten tegen.
Elk jaar op de eerste zaterdag in mei. Dit jaar dus op 2 mei. Met 12,8 graden hier in ’t Noorden best fris. Nou voorruit.
In de wilg in de achtertuin zitten aan de voorkant twee holen, de een net onder het midden, de ander iets meer naar boven en naar links. In dit onderste hol wonen de Janssens, een vrij luidruchtige spreeuwenfamilie. De pubervogels maken een kabaal van jewelste. De ouders Ted en Sarah Janssen hebben het er maar druk mee. Af en aan vliegen ze met voedsel. En als ze weer vertrekken blijven de jongelui nog minuten lang sputteren.
Het is niet duidelijk of het bovenste hol op dit moment bewoond is. Een paar weken geleden zag ik er een spreeuw naar binnen gaan, maar deze week eens goed opgelet, en geen beweging gezien. Of het zijn hele stille spreeuwen. Mogelijk is er ook nog een nest aan de achterkant -vanaf ons terras gezien. Buurman Jan kwam vorige week vertellen dat hij spreeuwen steeds een beetje aan de achterkant van de wilg zag verdwijnen.
Vanmiddag nog even paniek in de tent toen er een sperwer over kwam vliegen. Ted , de spreeuw, vloog allerlei geluiden makend rondjes ver van het nest. Om de sperwer, een echte jager, weg te lokken van het nest. Minutenlang ging dat door, toen keerde de relatieve rust weer. En kon hij weer aan de slag met het voederen van de jongen.
Als een kat een plant was, dan kon je kleine poesjes maken door de kat te stekken. Gewoon in een bak met grond, watergeven en dan komen er worteltjes aan. Als de kat lang genoeg blijft zitten dan. Buurpoes van paar huizen verderop, Suzan, deed haar best. Uren lang bracht ze vandaag weer door in een van de plantenbakken. Nog geen stekjes gevonden.
Tuurlijk bloeien bomen als eiken en beuken ook. Anders zouden er ook geen eikletjes en beukenootjes aan komen. Maar meestal zie je die bloemen niet, omdat ze hoog in de boom, en vaak groen, zijn. Bij een wandeling deze week langs het Friesche Veen kwamen we langs een laantje waar zowel eik als beuk de takken heel laag bij de grond lieten hangen. Op ooghoogte voor ons.
Detail eikenbloemOp ooghoogte.Beukenbloem
Net als veel andere bomen hebben eiken en beuken een soort katjes, kleine bloempjes in een trosje. En het blad is nog bijna lichtgevend groen. De vroege lentekleuren.
Voortuin, twee Azalea’s, nog erfenis van Ome JobZijtuin, oranje azalea, nog erfenis van Mevrouw Arling
In deze tijd van het jaar, wolken van kleuren, van de azalea’s en rodondenrons. Zure grond, maar niet uitdrogen. Deze azalea’s in onze tuin zijn iets hoger dan een meter en al zeker 30 jaar oud. In Japanse parktuinen kun je een overweldigend landschap van kleuren zien. Nu even niet, zonder openbaar vervoer lastig te bereiken. Aan de overkant van de straat, bij Hermien staat een reusachtige rodo, met witte bloemen. Vanmorgen zag ik dat ie in bloei stond.
Oproep: is er iemand die fraaie azalea’s in de tuin in bloei heeft staan deze week, en die binnen 10 km van Haren woont. Stuur een email/berichtje, dan kom ik graag kijken. Vanaf de staat als het te zien is, of met vooraankondiging op 1,5 meter afstand. Voor anderen: stuur een foto 😉
NOg steeds nieuwe verrassingen in de bollenlasagna pot. Een laag fraai tulpje en een hele zachtgele gevulde narcis. Afgelopen weken de pot wel een paar keer water moeten geven. Zo droog. De bloemen en hun bladeren hingen slap over de rand naar beneden. Gelukkig valt de pot goed op, hij staat naast onze voordeur. Op tijd erbij.
Uitgebloeide narcissen
Loop je langs een border waar de tulpen of narcissen zijn uitgebloeid. Breek de knoppen er dam even uit. Hier zie je dat de narcissen al flinke zaaddozen aan het maken waren. Kost alleen maar kracht, weg ermee.
Potgrond was op, dus nieuwe plantjes uit de tuin delen en oppotten moet heel even wachten. Ik had nog wel een zakje zaai- en stekgrond. Zelfde spul, zonder voeding, en met extra grit/vermiculiet voor goede drainage.
Ok dan wat zaaien en stekken.
Muurbloem
Op het zaaifront: die leuke oranje cosmea en donkere, grote afrikaantjes die ik nu al twee jaar heb gezaaid zijn nog niet gekiemd, 1 van elk pas. De muurbloemples zijn de laatste twee dagen uit de grond gesprongen, bijna in elk plugje een miniplantje.
Anjertjes
Op het stekfront: In een kweekkasje heb ik kopstekken van anjetjes gezet, een hele hoop. Staan nu in de vensterbank. En ook een paar in potjes buiten, eens kijken wat beter gaat. Oeps! Terwijl ik dit zondagavond schrijf bedenk ik dat er een dichtgebonden plastic zak, met een heleboel lavendelstekken in de schuur staat. Glad vergeten vandaag, Stekken van pepermunt, kattekruid en geranium tomentosum staan in glaasjes water. In de schuur nog wat potjes water met bessen struik stekken (ze zijn gaan bloeien terwijl ze gewoon op water staan!), een paar hortensiastekken, een citroengeranium.
Is het je opgevallen dat Turkse tortels bijna altij in tweetallen te zien zijn. Tegenover ons huis staat een lantaarnpaal, daar zitten ze met zijn tweeen. Toen we de voedersilo nog in de tuin hadden staan: met zijn tweeen op de pergola. Meestal voorbijgangers, passanten in onze tuin. Maar dit jaar hebben ze besloten om hun intrek in onze tuin te nemen.
In ieder geval voor het eerst dat we ze zo uitgebreid bekijken. Vanwege corona-thuiswerken én het mooie weer zitten we elke dag buiten, bij de koffie, om te lunchen, bij het avondeten. Vanaf het terras kunnen we dan rustig bekijken wat het vogelvolk zoal uitvoert. Nu de bomen nog niet allemaal/ helemaal in het blad zitten is het nog makkelijker te zien, dan wat later in de zomer.
Vanaf het vogelhuisje nog ongeveer 1 meter naar boven, in die vork. Nestpoging nummer 1
Twee weken terug zagen we een paartje Turkse Tortels, laat ik ze Ayla en Umut noemen enorm druk bezig. Ayla zat in een an de drie wilde pruimen en Umut vloog naar de hazelaar. Hij draaide daar wat rond, brak een takje af en bracht die naar Ayla. Dat herhaalde hij de hele middag. Op een vrij onmogelijke plek, een hele steile , open vork in de pruimenboom drapeerde Umut de takjes, niet meer dan een open mikado-stapeltje. Geen enkel verband of versteviging. Geen enkele beschutting voor de gaaien of eksters. Dat lukt toch niet, dachten we. Ayla dacht van wel en ging er vol goede moed op zitten. Een dag of twee. Onder de pruimenboom lag een stapeltje takjes. En na nog een dag was Ayla weg. Toch niet geschikt.
We vermoeden dat het paar wel in de buurt bleef, regelmatig zagen we een tortel vliegen. Gistermiddag, eigenlijk op zoek naar een nestje van staartmezen die rondkwetterden in de bonte hulst, zag ik Ayla weer zitten. Precies boven het dwarspaadje achter in onze tuin. Een stuk meer beschut, dat wel. Ze moet ergens op onderstaande foto zitten. Over de kwaliteit van het nest heb ik wederom twijfels. Toen ik vanmiddag nog eens voorzichtig ging kijken, zag ik vrijwel de hele onderkant van Ayla. En heel weinig nest: ook nu weer een zielig hoopje takjes. Daar kan toch geen ei in blijven liggen zou ik zo denken.
Zie je het, midden in de foto, nest nummer 2 met Ayla. OK, bijna niet te zien, maar ze zat er wel toen ik de foto nam.
Wist je dat je heel makkelijke een reactie kunt geven op de verschillende blogjes? Aan de linkerkant van de tekst staat een klein menuutje, daar kun je op klikken om een reactie achter te laten. Verschijnt niet meteen, om spam te voorkomen, is er aan mijn kant nog een actie om de reactie toe te laten. Sommige lezers sturen ook gewoon een mail. Met al dan niet een mooie foto of een reactie op een blogje. Van Eedwin ontving ik een paar mooie landschapsfoto’s. Doeke is -vanwege Corona- gestrand in de Algarve, in zijn apaartement daar. Met mooie tuin. Hij hield het nog wel even vol, schreef ie.
