Net achter de oude biels naast de oprit heb ik jaren geleden een aantal herfstkrokussen geplant. Een opvallende lila kleur die je in deze tijd van het jaar niet zoveel ziet.
Sommige jaren mis ik de bloei helemaal. De krokussen bloeien niet zo lang, en als het miezerig of erg nat weer is helemaal niet. Bovendien zijn we dan weinig buiten of lopen zo snel mogelijk over de oprit naar de deur. Maar dit jaar dus weer mooi wel. Omdat het nog relatief warm is, ook ’s nachts, groeien de bloemen snel. En er zijn nog slakjes die er als de kippen bij zijn om aan dit lila blad te knabbelen.
Herken je deze plant? Het stukje op de foto is ongeveer 4×4 cm. Heel bekende plant. Hoewel dit formaat en ook de groeitijd bijzonder is. Normaal is dat in de zomer. De paarse verdikkingen zijn heel stevig. Ik heb het plantje nu opgepot. Eens kijken hoe het verder groeit.
Waar het kan maak je gebruik van een mooi uitzicht op het landschap om je tuin heen of de tuin van de buren. Wat vind je hiervan?
Het dondkergroen rechts en links is van taxussen in onze voortuin, net als het al redelijke lege boompje links (lijsterbes), het groen spul onder aan de foto (rosa rugosa) en rechtsonder respectievelijk een toefje miscanthus en -beetje in de schaduw van de taxus- hersftasters. De blikvanger, de prachtige geeloranje boom is geleend, die staat aan de overkant van de straat bij overburen Peter en Thea in de tuin. De foto is al weer van week geleden, toen de boom mooi werd aangelicht door de lage middag zon. Inmiddels is de boom al weer een stuk kaler, door de stevige wind afgelopen week.
Vanuit de voorkamer
Zo ziet het eruit vanuit de erker van de voorkamer. Daar drinken we nu elke ochtend koffie en elke middag thee. Mooi uitkijkend op de langzaam veranderende kleuren in de tuin.
Er wordt weer flink gevlogen, of de staat van de atmosfeer is zo dat de vliegtuigstrepen lang blijven hangen. Dit was vrijdagochtend. Geen witte strepen, maar een netwerk van roze strepen bij het ochtendgloren.
En als we uit het slaapkamerraam niet naar de lucht kijken maar naar onze zijtuin beneden dan zien we dit.
Oktober is een mooie tijd voor de tuin, blad van de paden en grasvelden in de borders vegen, vaste planten delen. Het snoeiwerk aan struiken en bladverliezende bomen stel ik nog even uit tot het blad er af is. En stukje bij beetje delen van het pad onkruid/grasjes vrij maken en het overhangende groen afknippen. Verder niet veel weghalen. Winterklaar is bij ons gewoon zoals de planten zelf de herfst en winter in gaan. Alleen waar we iets willen veranderen of waar het in de weg zit knippen we voor de winter iets af.
Nu is ook een mooie tijd om winterstekken te nemen. Dat kan van verschillende heesters en in niet ingewikkeld. Je knipt stukken van een rechte twijg, met 3 of 4 ‘knopen’, verdikkingen op de tak. Je haalt alle blaadjes eraf en knipt de onderkant net onder het onderste oog schuin af, de bovenjkant net boven het 3e of 4e oog knip je recht af. Echt iets om consequent in te zijn. Op-z’n-kopse stekken groeien niet.
Op de bovenste foto van links naar rechts, on de onderste van rechts naar links: Gewone jasmijn, buddleija, liguster, boerenjasmijn ‘Belle Etoile’, deutzia.
Bind de stekken in bundeltjes (pointy end down) en zet ze voor tweederde in een sleuf in de tuin. Sleufdicht gooien en voor twee maanden later in je agenda zetten : winterstekken afzonderlijk oppotten (en labellen). Dan is de snijwond mooie geheeld. Na het eerste groeiseizoen in pot – en indien nodig bewaterd- zet je de struikjes op hun eigen plek in de tuin (of je geeft ze kado). Werkt ook goed met bv. rozen.
De stijl van beplanten en het soort planten dat door Piet Ouddolf veel is toegepast wordt ook wel ‘Dutch Wave’ genoemd. Met hoogtepunt van de tuinen, met veel grassen en laat bloeiende bloemen als asters, in de nazomer en herfst, Een stukje van onze voortuin past hier mooi in. Om blij van te worden. Wat een spetterende kleuren.
Veel van de foto’s in dit blog maak ik gewoon met de iphone. Gewoon makkelijk en snel, worden automatisch geupload naar de computer. De camera’s in de telefoon zijn tegenwoordig behoorlijk goed. Iets meer moeite is het om de spiegelreflex camera te maken, met de grote lens. En dan wat meer tijd te besteden en te spelen met belichting en diafragma.
Serie plaatjes van gister. Als je op de plaatjes klikt krijg je ze in groter formaat te zien. Welke vind jij het mooist.
Quintusbos-Glimmen; de Vijftig Bunder – Zuidlaren en Hortus-Haren
Donderdagmiddag, eind van de middag nog een rondje vanuit huis gewandeld, naar een klein bosje ten zuiden van Haren, het Quintusbos. Daar in de buurt zagen we opeens iets oranje doorschemeren in het bos, een beest. Het bleek een groot oranje varken te zijn, een bosvarken. Toen we haar over het hek heen wat beter wilden bekijken kwam ze aangerend. Of we nog wat van die eikeltjes aan onze kant van het hek wilden rapen en aan haar geven. Aan haar eigen kant had ze er al een heleboel opgepeuzeld. Foto 1 en 2.
Zaterdag een stukje met de fiets. Geparkeerd bij Natuurvriendenhuis ‘de Hondsrug’ in het Noordlaarderbos. Mooie wandeling langs de randen van het Noordlaarderbos (nog in Groningen), overgaand in natuurgebiedje de Vijftig Bunder in Drenthe. Grenzend aan het beekdal van de Drentsche Aa. Veel gezinnen met kinderen in het bos, laatste weekend van de herfstvakantie in het Noorden. Maar ook de volwassenen keken hun ogen uit naar de vele Grote Parasolzwammen en ander moois. In sommige boslaantjes was het spitsroeden lopen tussen de vallende eikeltjes. Foto 3-5
Zondag begin van de middag nog even een rondje Hortus. Tikje grijs en motregen, maar de soms vlammende herfstkleuren lichten het uitzicht op. Foto 6-8 in de Laarmantuin en arboretum deel. Foto 10 de rotstuin.
Afgelopen week een aantal dagen bezig geweest in de tuin. Als het aanvankelijk nog wat koud is, dan is het vegen van blaadjes van de paadjes in de border een mooi klusje om warm te worden. Dat geldt helemaal voor het onder handen nemen van het grasveld. Met een oude draad-hark, een erfstuk van Ome Job, het mos uit het grasveld schrapen. Wel iets om in porties te doen. Erg vermoeiend, en niet te lang doorgaan anders krijg je blaren van het aan de hark trekken (mislukt). Op de foto zie je het resultaat van twee hark-sessies. Nog 1sessie te gaan, voor dit hoofdgrasveld. Twee van die hele grote emmers (tub trugs) met mos en de viltige laag tussen de halmen- heb ik er af geharkt. Daarna volgt noch het beluchten, gaatjes prikken met de spitvork.
Na het wegharken van het losgekomen mos en gras ziet het er wel iets beter uit. Het achterste stuk moet nog,
Dan is er nog het ‘bloemen’- weitje rond de appelboom. Ook daar zijn twee grote emmers vol gras afgekomen. Maaien lucht hier nooit vanwege het hoge gras, dus dat gaat 1 (of 2) maal per jaar met de heggeschaar. Paar bramen verwijders, die blijven hier opkomen. En een heel aantal eikels gevonden, die zorgvuldig door de gaaien tussen de moskussentjes waren verstopt. In mijn zadenlaatje vond ik nog een zakje zaad met het opschrift ‘gazonmengsel’, dat ga ik er maar uitstrooien. Een paar zaailingen van zomerfinstraal en beemdbroon, kan ik ook wel in het weitje zetten. En misschien kan ik nog ergens aan ratelaar-zaad komen.
Op de foto hierboven zie je rechts op de foto een van de takkelwallen in de tuin, bijna twee meter hoog. Aan de voet van de takkenwal, aan de rand van het grasveld zet ik elk jaar in het najaar weer een paar grote rozetten vingerhoedskruid neer. In herfst en winter is het hier nat genoeg en slaat het vingerhoedskruid goed aan. Het komt in de vroege zomer ook mooi in bloei, maar in de zomer en nazomer wordt het hier zo droog dat de digitalis zich niet uitzaait. Maar niet getreurd, gewoon een paar van de rozetten uit de voortuin, daar is altijd een overvloed aan zaailingen, waarvan sommigen onhandig dicht bij het pad. Twee vliegen in 1 klap om die dan van voor naar achter te verplaatsen.
Drie grote rozetten vingerhoedskruid voor de takkenwal geplant.
Wat zijn de beste planten voor insecten? Inheems of niet, maakt minder uit. Veel goede inheemse (wilde) planten voor insecten hebben ook een exotische tegenhanger die het prima doet. In ieder geval gaat het om planten met veel veel nectar en of stuifmeel, planten met open bloemen, en zo veel mogelijk opeenvolgend bloeiend, zodat er een lang bloei seizoen is. Hieronder een aardig lijstje. Met een tevreden grijns, zie ik dat we er aardig wat van in de tuin hebben staan. Op dit moment, half oktober is de de bloeiende klimop (hedera) de grootste insectenmagneet.
