De Kastagne van de buren had een week respijt gekregen. Maar afgelopen zaterdag was het zo ver. Hij werd omgezaagd. Al voor negenen hoorden we gebrom op het terrein van de flat achter ons. De achtertuinen en terrein van de flat zijn door een greppel (in de winter : sloot) gescheiden. Op het flatterrein is bestrating, hartstikke handig, want daar kon de hoogwerker staan, die nodig was om stukje bij beetje de boom weg te krijgen. Voorzichtig aan, want direct aan de andere kant van de buren staat een tuinhuis (met net versgelegde zonnepanelen) van de buurman-van-de-buurman. Zagen vanuit het bakkie van de hoogwerker en naar beneden gooien, of bij grotere takken, aan een touw naar beneden laten zakken. De buurman zelf, moest het rustig aan doen, en had er een stoel bij gehaald om het werk van zijn zagende vrienden en oudcollega’s goed te kunnen bekijken.
Gedurende de dag ging ik af en toe buiten kijken (niet te lang, miezerregen) om te kijken in hoeverre de boom nog boven de heg uitstak. Steeds meer takken eraf, de eekhoorns kwamen kijken (wat is dit voor herrie in onze bomenrij?) en renden wat onrustig heen en weer. Ze gebruikten de kastanje altijd als onderdeel van hun hoge pad.
Tegen het eind van de middag ging ik nog even kijken. Een stam van een meter of drie hoog blijft staan (knotkastagne?), de dikke stronk op de onderste twee foto’s moet nog in hompen gezaagd worden., Dat gebeurt maandag. Al het andere spul is opgeruimd en afgevoerd.