Alles in en om onze tuin
Paardenbloem klinkt een beetje platvloers. In het Engels is de naam eleganter: dandelion.
Zo gewoon, dat veel mensen niet de moeite nemen om de bloem goed te bekijken. Meestal wordt meteen het schepje erbij gehaald om de verdraaide paardenstek uit te steken. Ik laat ze meestal bloeien en trek dan de uitgebloeide bloemhoofdje eraf, voor ze pluis vormen. Nu ja, dat geldt voor de eerste lading bloemen. Want soms gaat het zo snel, dat voor je het weet de zaad-parapluutjes weer langs zweven.
De halfjaarlijkse plantenruil van de wildeplantentuinkring Haren, inmiddels een werkgroep van de IVN geworden, werd dit keer bij ons in de tuin gehouden. Het was prachtig weer op zaterdag 21 april, en dat was te merken aan de opkomst. Een tuinliefhebber of dertig kwam, soms met, soms zonder plantjes in de de tuin rondkijken.
Rondkuieren, op een bankje zitten, kopje koffie, praatje bij een plantje, ruilen.
Leuk dat nu de aankondiging in het IVN blaadje staat er ook andere, nieuwe mensen komen. Bijvoorbeeld Christa en Rene, die hebben een hele grote tuin, maar zijn er nu pas aan toe om iets in de tuin te gaan doen. Ze hebben nog weinig tuin en plantenkennis, maar dat komt vanzelf. De tuin van Christa en Rene is groot, maar verwaarloosd en overgroeid. Ze gaven aan dat ze gingen beginnen met alle grote struiken en bomen- veel coniferen- te verwijderen. Toen ik adviseerde niet meteen alles weg te halen, maar eerst goed te kijken wat er zoals stond, vroegen ze of ik een keer kwam kijken. Tuurlijk! Leuk.
Afgelopen weekend was bijentelweekend, is nog niet heel makkelijk. Daarover een volgende keer meer. Wel makkelijk, want veel groter, en niet zo snel bewegend: tuinpoezentelling. En als het zo warm is als zondagmiddag, dan zijn er vaste plekjes, om te kijken waar een poes ligt te tukken.
In 2 minuten een rondje gemaakt:
Vroege lente, zon, en de planten schieten de grond uit.
Zeker met de warme dagen van afgelopen week.
Het grasveldje onder onze grote appelboom, ziet er al ardig als een bloemenweide uit. Mooi met de kievitsbloemen.
Inmiddels een warme week later zijn de kievitsbloemen uitgebloeid. En tientallen paardebloemen staan te stralen. Nieuwe beloftes komen er aan. De akeleien bijvoorbeeld.
Tulpen zijn beweeglijke bloemen. Helemaal niet de stijve harken waar ze soms voor worden uitgemaakt. Voor de bloei ziet het er uit als een bos prei. Dan komen de kleurige kommetjes. Afhankelijk van de soort en het weer is het een gesloten kelk, of een bijna openstaande ‘bloem’-bloem, zie hierboven. Ook deze bloemhoofden gaan met de zon mee, en sluiten tegen de avond.
Prachtig in deze tijd van het jaar. In wat zachtere winters begint longkruid al vroeg te bloeien met flink wat nieuw blad. Dit jaar met de felle kou, uitdrogende wind en gebrek aan sneeuwdek, was een groot deel van het bovengrondse blad verdroogd. DE bloemen begonnen zich te ontwikkelen, zonder dat er een flinke toef blad omheen zat. DE laatste week met warm en vochtig weer heeft er voor gezorgd dat het bald nu volop groeit: de perken met longkruid worden weer vol.
EEn klein stukje longkruid, met prachtige diepbaluwe, of misschien wel kobaltblauwe bloemen heb ik een beetje apart gezet. Om wat beter in de gaten te houden. Mooie bloemkleur, het gewone longkruid weet niet helemaal zeker welke kleur het moet zijn. De bloemen zijn rozig met een tintje blauw, blauw met een tintje roze. Niet zo overtuigend blauw als dit exemplaar op de foto. Opvallend: geen vlekken op het blad, maar effen groen. Daarmee is de bloem mooier dan die van gewoon longkruid, maar is het blad saaier.
Ik heb het stukje van iemand meegenomen op een plantenruil. Ik zal nog eens nazoeken of ik toen de naam heb opgeschreven.
Perfecte tijd om vaste planten te delen.
In mijn geval betekent dat, een deel terug zetten en van de rest heel veel stukjes oppotten. In juni doe ik mee met open tuinen weekend, deze keer voor het eerst beide dagen. En in de omschrijving heb ik aangekondigd dat er ook een beperkt assortiment aan plantjes te koop is. Als ik ze nu in potjes zet, buiten bereik van de slakken zet, en good blijf water geven, dan kan ik tegen die tijd een aardige hoeveelheid mooie planten hebben.
Een deel van de planten vermeerder ik voor eigen gebruik.
Truc: alle vierkante potjes zijn voor eigen gebruik.
Ronde potjes kunnen ook naar bezoekers toe.
Wat heb ik zoal opgepot afgelopen twee weken.
– phloxen, wrs roze (8)
– helenium (12)
– vaste teunisbloem (6)
– scabiosa, bijen en vlinderbloem (6)
– rudbeckia goldsturm (ca 30)
– witte ereprijs (4)
– herfstaster (4)
Wat valt nu het meest op in de tuin? Als ik in de zijborder kijk, een flinke groep narcissen. In de achtertuin zijn het nu vooral de bosanemonen die schitteren. De gewone witte, een een lilablauwe, iets later in bloei. Bloemhoofdjes draaien in de volle zon met de zon mee, als het donkerder wordt gaan ze slapen.
Vanmorgen in de regen een paar stukjes uitgeschept voor Margriet.
Die verhuizen naar Odijk.
Deze stond mij vanmorgen op het aanrecht toe te lachen.
Weliswaar niet uit eigen tuin, maar wel vrolijk.
Vanmorgen scheen de zon nog even. Maak jij een paar foto’s, vroeg ik Eddy. Waarvan, dan? Geeft niet, maak maar verrassingsfoto’s. Dan verzin ik er wel een tekstje bij. Leuk is dat een andere fotograaf ook anders kijkt. En zo heb je dan weer andere foto’s.
Hier de hazelaar, in de straffe wind.
Toch?