Alles in en om onze tuin
Zomerfruit.
Zacht fruit.
Rood, paars, zwart.
Framboos, braam en bes.
” Het hele jaar zomer op brood “
Verzameld in de zomer.
Bewaard in de vrieskist.
Januari.
Ontdooid in de pan.
Bestrooid met suiker.
Gekookt tot jam.
Paarse jam.
Paars
Geen dikke laag, wel mooie vlokken.
Met de mobiele telefoon maakte ik deze foto’s en ook een paar filmpjes.
Voor het eerst de slow motion stand , slomo, gebruikt.
Leuk, die langzaam omlaag dwarrelende vlokken.
Het weekend van 16 en 17 januari 2016 is het weekend.
Het weekend van de nationale telling.
Het weekend waar iedereen vanuit de huiskamer mee kan doen.
Na een warme aanloop van de winter en een korte miniwinter vorige week in het noorden van Nederland, is het nu bijna overal koud. Pindasilo’s, vetbollen, zaden, vogeltaarten, gevierendeelde appels. Allemaal mooi om de vogels wat dichter bij je vensterbank te lokken.
Eind 2015 was er een serie van 4 TV programma’s over de geschiedenis van de Engelse tuinen. Gepresenteerd door Monty Don, die in het tuinseizoen ook het wekelijkse Gardener’s World presenteert. Ik kwam er pas achter toen de serie bijna afgelopen was, maar dat is tegenwoordig geen probleem. Mocht je ze gemist hebben, neem dan je computer of ipad en bekijk de programma’s gewoon via youtube. En als je de computer op TV scherm kunt aansluiten (smart TV) dan kun je ze gewoon op je TV scherm bekijken. De kwaliteit is verrassend goed en ik geniet altijd van het mooie taalgebruik van Monty.
“If this garden could speak, what stories it would tell us”
Bijgaand enkele screen shots van de verschillende ’tuin-eeuwen’, van de 17e tot de 20ste eeuw, en de bijpassende links onder de foto’s. Goed voor vier uur tuinplezier.
Na de paar koude dagen in januari zullen we ze even niet meer zien, maar tot ver in december 2015 werden af en toe dagvlinders, zoals de atalanta gezien. Regelmatig krijg ik een digitale nieuwsletter van de vlinderstichting, en daar staat een leuke serie stukjes in over vlindernamen.
De atalanta, de grootste dagvlinder die in Nederland voorkomt, blijkt vroeger ook wel nummervlinder genoemd te zijn. Omdat op de onderkant van de vleugels een getal zichtbaar zou zijn: het getal 81 of op zijn kop 18. Dat was me nooit opgevallen en ik ging meteen speuren in onze fotocollectie. Daar vond ik bovenstaande foto, geen nummer te zien. Of toch? De foto een beetje bewerken en overbelichten geeft onderstaande foto. Welk getal is daar te zien?
Nog even uitvergroot hieronder en ook detailfoto op z’n kop.
Het is een jaartal: 1681 of 1891. Dus eigenlijk een ‘jaartal-vlinder’ !
Afgelopen week werd het noorden van Nederland overvallen door ijzel. Niet zo maar een beetje, maar dagenlang over verschillende provincies verspreid. Hier in Groningen zijn de scholen drie dagen dicht geweest. En op allerlei straten kon en werd geschaatst.
Dagelijks belde familie uit het warme zuiden ( plus 7 graden versus min 4) om te vragen hoe ons ijzige avontuur was verlopen. Bijzonder vond ik de knisperende bomen. Het gladde kreeg ik niet gied op ee foto, maar een fontein (voor het kantoor) ziet er nu wel bijzonder uit.
In de nacht van donderdag 7 op vrijdag 8 januari steeg de temperatuur snel, en de (warme) regen zorgde ervoor dat vrijdag alle ijzel was verdreven. Her en der op schaduwplekjes ligt nog een plekje wit.
Alle maandfoto’s van 2015 op een rijtje.
Net voor de miniwinter in de tuin gezet. Een euphorbia cornigera goldener turm. Gekregen van een tuinvriendin, die een zelf een stukje tuin aan het reorganiseren is. Ineens stond er een forse kluit wortels, vingerdik, en sommige zo’n 40 cm lang, in een emmer bij de schuur. Het bovengrondse deel bestond uitafgeknipte stengels, 1-2 cm in doorsnee. En net op het grensvlak: een heleboel rozegroene ‘ neuzen’, de sluimerende knoppen waar komende seizoen nieuwe stengels uit groeien.
Bij J. werd de wolfsmelk bijna een meter bij een meter en stond in de volle zon. Een plek in de voortuin uitgezocht, waar nu een heel plakkaat van adderwortel groeit. Bovengronds niets te zien op 2 januari, maar ondergronds is het dringen. Heb flink met de schep zitten hakken om een plek van 40x 40 cm vrij te maken en de knalroze wortelknollen te verwijderen. Wat grind in de kuil voor verbeterde drainage ( de grond in onze tuin is ‘ s winter erg nat) en de goldener turm houdt van goed doorlatende grond.
Op zoek naar een foto kom ik wel wat schijnbaar tegenstrijdige informatie tegen. Volgens de ene website is het een compact groeiende plant, volgens een andere een hoge wolfsmelk tot 1,20 hoog. Ik ga maar uit van hoog, ook gezien de naam, goldener turm. Deze varieteit is door Ernst Pagels op de markt gebracht.
Nieuwjaarsdag, we kwamen iets na tienen beneden. Stralende zon hier en bij het maken van het ontbijt riep Eddy opeens: “Kom eens kijken” en wees naar de pindasilo. Daar zat een zwarte mees! Die zien we niet zo vaak. Als je niet goed kijkt is het een vale koolmees, iets kleiner, niet geel maar eerder wat rossig. Wel weer wat forser (vooral grotere kop) dan de pimpelmees. Maar de echte give away is de ‘badmuts’: als je het vogeltje op de rug ziet loopt er een witte streep over zijn koppie, met aan twee kanten zwart. Koolmezen hebben een geheel zwart petje en pimpelmezen een lichtblauwe. Bij de zwarte mees ontbreekt ook de stropdas op de buik.
Het beestje bleef uren in de buurt en gaf mij ruimschoots de gelegenheid om foto’s te maken. Foto’s gemaakt met telelens, deels vanuit de eetkamer door het raam, deels buiten. En toen ik een tijdje stond te kijken, zag ik dat het er twee waren. Misschien een paartje, meneer en mevrouw zwarte mees hebben hetzelfde uiterlijk.
Op 1 januari maken we altijd een nieuwjaarswandeling.
Soms ijzig en grijs, dan blijft de wandeling kort.
Soms een verstilde witte wereld.
En dit jaar, windstil en zonnig.
Zo mooi.
Gewoon vanuit huis. Door het fietserstunneltje, linksaf langs het kanaal, brug over, en je bent op de Hoornse Dijk. Die volgen langs het Paterswoldse meer, richting Groningen.
Foto’s genomen van een van de steigertjes aan de oostoever.