Op tuinenreis in juni 2015, samen met Jitske. Natuurlijk leuk om ook wat plantmateriaal mee te nemen: dat waren voornamelijk zaden, maar ook een miniplantje; namelijk een zaailing van een primula. Een hoge roze primula. In het voetpad langs de primula’s hadden zich vele honderden zaailingen genesteld. Twee ervan gingen mee naar Nederland en 1 ervan is -via overwintering in een potje- nu aan onze vijverrand beland.
Engeland, Juni 2015
Zorgvuldig heb ik daar een stukje vrijgemaakt, en dat houd ik even zo. want het is natuurlijk helemaal mooi als deze roze Engelse zich aan de vijverrand gaat uitzaaien!
Primula aan onze vijverrand, mei 2016Van dichtbijEn nog een, voor de mooi
Vroeger vond ik tulpen maar niets. Veel te statig, leken bijna plastic bloemen, met de meest opzichtige en schreeuwende kleuren. Ik had het beeld van de eindeloze velden in de bollenstreek voor me.
Langzaam trekt dat wat bij. De afgelopen jaren heb ik -november is de beste tijd- regelmatig wat tulpen in de tuin gezet. En ik moet zeggen, het bevat me wel. In het voorjaar na de krokussen en narcissen, maar nog voor de akeleien en de geraniums kan de tuin best wat kleur gebruiken. Daar passen de tulpen wonderwel bij. Als je het een beetje uitzoekt met vroegere en latere tulpen is de bloeitijd behoorlijk lang, van eind maart tot eind mei.
Mierzoet rozeBij de oranje een stokje gezet om te verplaatsen, combi met donkerroze niet optimaalOranje en witWit, donker roze en als je heel goed kijkt bijna zwart (helemaal rechts)Half april, wat flodderig van een dikke regenbui, terwijl ze net hun klek naar de zon hadden geopend. Hebben lang gebloeid.
Soms is de combinatie wat beter geslaagd dan andere keren. Donker roze met oranje bleek matig. De hele donkere, bijna zwarte, vond ik zelf minder geslaagd, wat somber. Misschien op een plek waar de zon er mooi door heen schijnt. Ik weet alvast 1 plek waar ik in november 2016 een heleboel tulpen ga zetten: daar waar nu de guldenroede aan zijn opmars bezig is, net aan de overkant van het grasveld. Daar mag meer voorjaarskleur!
NB. Als je zeker wilt zijn van de kleur die je krijgt is het te overwegen de bollen NIET bij de Aldi te kopen. Zie Link. De rode apeldoorns waren donkerroze en de gele heb ik niet teruggevonden; wel twee soorten witte (zie foto twee).
Vanaf de tuinbank: een 180 graden panorama van de achtertuin. Op de foto zie je een klein stukje, onder de link het hele panorama. Klik hier alleen op als je een goede internet verbinding hebt. De panorama foto is ruim 25 megabyte groot! Als je die nou een beetje uitvergroot op ipad of computer kun je een beetje rondkijken in onze tuin, zoals ie er op 7 mei 2016 bij staat.
Lang een koud voorjaar geweest, en nu schiet de temperatuur omhoog. Van de ene dag op de ander schieten de appelbomen in bloei. Met de wind erbij is de was in een mum van tijd droog. Onze (zwarte) katten zoeken weer schaduwplekjes op en de zonnebrandcreme is weer te voorschijn gehaald. Op 7 mei om 11 uur ’s avonds, na een voorstelling in het Grand Theatre, nog een drankje gedronken op de Grote Markt in Groningen. Terrasjes stampvol. Voor het eerst dit jaar zo laat nog buiten, zonder jas.
Nog maar een week geleden, nachtvorst en vochtig. De druppeltjes op de haren van de muntblaadjes in de vroege ochtend.
Behaarde blaadjes, met een subtiel donker lijntjeEen pluizige munt, wollige munt. Appelmunt, denk ik.
Bijdrage voor een Engelstalige site, van bomen-volgers. Het idee erachter is om 12 maanden lang 1 boom te volgen. Wij hebben de grote wilg in de achtertuin gekozen.
Our willow is yellow at the moment. Full in bloom with tens of thousands of catkins. A visual spectacle. Last Sunday, May 1st, finally we had some sun. The whole afternoon we heard hammering sounds coming from the willow. For minutes at a time, I stood under the willow, looking upwards, to see where the sound originated. Every now and then I looked at the hole where a woodpecker couple nested last year. Suddenly I saw a woodpecker INSIDE THE NESTHOLE, removing a load of saw dust from the nest. He was busy with house maintenance!
Ik heb mijn wagen, volgeladen, vol met …. allemaal plantjes
Dat kon Roland afgelopen zondag zingen. 5 kratten, een grote emmer en een plastic zak gingen in de auto mee terug van Groningen naar Utrecht. Plantjes die hier over waren, en afgelopen maanden in potjes waren gezet. Idee was om ter plekke nog wat plantjes uit te scheppen (is nu perfect seizoen), maar de auto was vol!
Na koude, gure weken in april, bracht de laatste aprildag, zondag, opeens verrassend mooi weer. Veel zon, lekker in de tuin, en ook weer buiten kunnen eten. Rondkijkend naar alle tuinpracht, kwamen de akeleien in beeld. Er is er nog niet een open, maar nog heel even……
Ook in knop al prachtig, met de subtiele overgangen van paarsachtig roze, roomwit groenig.
We hebben inmiddels een fors aantal siergrassen in de tuin, prachtig spul. In het voorjaar vraagt dat wel wat knipwerk, met name de grote pollen miscanthus (prachtriet). Maart, begin april is een goede tijd, dan zijn de nieuwe halmen nog net niet aan de groei. Zou jammer zijn als je nieuwe grashalmen meteen ‘onthoofd’, in plaats van elegante punten zie je dan het hele seizoen nog het afgeknipte randje.
Als de grassen heel droog zijn kun je soms de halmen gewoon met de handen (bestens doe je tuinhandschoenen aan) afbreken. Zijn ze wat vochtig, dan kun je de heggeschaar gebruiken.
Dan nog de vraag wat te doen met alle afgeknipte grashalmen…
Dit jaar heb ik ze in stukjes op een aarden paadje langs de meidoornhaag gestrooid. Dan is het er niet zo modderig. De foto is van 3 april, inmiddels is een flink deel overgroeid met speenkruidjes.
