De grond uit/in kijken

Vandaag wandelde ik door de achtertuin om te kijken wat er al boven de grond komt. Het beginnetje van sneeuwklokjes, en de ronde halsjes van bosanemonen komen ook al boven de grond. Tegen een vriendin zei ik later op de dag: ik wil de plantjes wel de grond uit kijken.

Waarop zij antwoorde: Neee! Nog niet. Het is pas januari. Laat die plantjes nog lekker even onder de grond blijven. Zij wilde ze de grond weer in kijken.

Gelukkig gaan wij er niet over: de natuur doet waar zij zin in heeft.

Links: de neuzen van de sneeuwklokjes onder de beukenhaag. En, wacht eens even… zie ik daar uiterst rechtsonder al een klein slakje zitten… Misschien maar even wat blaadjes direct rond de sneeuwklokjes weghalen.

Rechts: de halsjes van de witte bosanemoon. Als ze boven de grond komen, dan ontvouwen zich de eerste blaadjes.

Laatste wordt eerste

De laatste tuinklus die ik in 2023 had gepland, het snoeien van de druif, is er bij ingeschoten. Het was steeds zo nat. Nu is het de eerste tuinklus van 2024 geworden. Op 2 januari met een paar droge uurtjes naar buiten. En de druif, over de pergola heen, teruggesnoeid. Daar groeit ook een Japanse wijnbes waarvan ik de bloeitakken van vorig jaar heb verwijderd. En de kamperfoelie ook teruggesnoeid, zodat ie niet meer door de druif heen groeit.

Eindejaarsplantenjacht – voorloop

Vorige week kon je de aankondiging van de eindejaarsplantenjacht lezen: tussen kerst dit jaar en begin volgend jaar planten tellen. De daarvoor te gebruiken app is vanaf morgen, 1e kerstdag, te gebruiken. Bij ons wandelrondje vandaag– op een regen-luw moment- hebben we alvast een beetje rondgekeken wat er zoal bloeide. Een soort verkenningsronde.
Onze nationale bloem, het madeliefje, kun je niet missen, die staat op allerlei plekken in bloei. Verder bij ons in de voortuin een al weken bloeiende boterbloem, kleine en grote maagdenpalm, langs de straat een bloeiende paardenbloem, en naast de serre in de achtertuin: een enkel bloempje van de damastbloem.

Katjes van de hazelaar

Had je de knop herkend, in het vorige blogje? Op de onderstaande foto iets verder uitgezoomd: niet te missen, het manlijke katje van de hazelaar. Bij ons nog niet in bloei, maar dat zal niet lang duren. Boven het katje de drie knoppen waar in het voorjaar bladeren uit gaan komen.

De hazelaar staat achter in onze tuin. Jaren geleden heb ik die als klein zaailingetje daar neer gezet. Nu is het een enorme bal van een struik, een meter of 8 in het rond. Favoriete plek van Erik, de eekhoorn. In de Hazelaar hangt zijn eekhoornvoederhuisje. Na de vorst in de eerste week van december is al het blad van de struik af, dus Erik is makkelijk te zien als hij door de struiken en bomen huppelt.