Categorie: Tuin

Beide geraniums (pelargoniums) hebben afgelopen winter als stekken binnen overwinterd. De knalroze, bijna zo als een roze markeerstift, is een stek van een plant van de buren van vorig jaar. Laatste weken binnen helaas door luizen aangevallen, maar buiten doet ie het nu prima. De subtielere kleur roze is een stek van een plant van Jitske. Haar exemplaar heeft de winter niet overleefd, en ze heeft al weer een stek terug. Deze laatste staat op het terras, in een groepje met potten met vooral geurgeraniums. Bij de geurgeraniums is het blad het meest bijzonder, bij deze op de foto de ongelooflijk lange bloei.

Over geurgeraniums gesproken… bij de bloemist waar ik altijd langsloop op weg naar de ekoplaza hadden ze gister geurgeraniums die naar sinaasappel ruiken. Misschien ook eentje van meenemen. Voor de verzameling.

Zomaar twee in eigen tuin. Het zweefvliegje kwam zich zelf presenteren, op een warme dag kwam ze op mijn duim zitten. Was blijkbaar iets lekkers (zout?) te halen.

En deze spin zag ik eerst met een eicocon in de molinia transparant zitten. Een paar dagen later had ze een dit webje gesponnen, waar het eierballetje in zat. Zelf zit moeder kraamwebspin nu haar bijna-kroost te bewaken. Nog even en de kleine spinnetjes kruipen in het webje rond.

De sterk groeiende roos Paul’s Himalayan Musk bloeit prachtig eerste of tweede week van juni. En dan ‘ontploft’ ie. Meters lange nieuwe uitlopers. Als we de roos zijn gang laten gaan is over een paar jaar ons hele huis verdwenen, een beetje als het kasteel van Doornroosje. Maar eerst begint zij (de roos) de vijver over te nemen. Inmiddels is het grootste deel van de vijver ‘overschaduwd ‘ door de roos. Reinier Konijn, de bomenman, zou eind juni even komen kijken, wat er nu al aan snoeiwerk gedaan kan worden. Daar kwam even wat tussen, toen gingen wij een dikke week op vakantie en kwam storm Poly langs. Wij zaten toen in de Eifel en werden door de buren op de hoogte gehouden over huis en tuin. Ze appten dat ze de stoelen en al het losse spul even binnen gezet hadden, dat de planten in potten even dicht bij huis waren gezet, dat het hard waaide, dat de wilg er nog stond, dat er wel een behoorlijke tak was uitgewaaid, en … dat de roos was omgewaaid.

Toen we een week later thuis kwam bleek de Himalayan Musk niet helemaal omgewaaid, maar wel een stuk schever over de vijver te hangen. Het bruggetje was niet meer begaanbaar. Ook opgenomen in de stekelige rozentakken.

Afgelopen week de ergste overhangende takken alvast afgeknipt. Het vijveroppervlak is nbog niet te zien, de roos hang tot ongeveer 10 cm boven het wateroppervlak. Beetje donker voor de kikkers. En de waterlelie die er ook nog moet zijn. Aan de andere kant van de brug, het strandje en ondiepe deel van de vijver is ook niet veel water te zien…. de koningsvaren is door Poly ook vlak gelegd. Dat is iets om deze week mee aan de gang te gaan.

Reinier is inmiddels even komen kijken. Om in te schatten hoe groot de klus is. “Ik moet dus een heel dik pak aan, en hele stevige handschoenen“, aldus Reinier. “Of misschien kan ik een stagiair vinden… “.

…. en nam mee: een heleboel plantjes. Janny heeft sinds kort een moestuin en die is een beetje groot om alleen maar groente op te verbouwen. Bloemen en andere plantjes dus ook welkom. Op donderdag avond kwam ze langs. Kom maar met de auto zei ik, kun je lekker veel mee nemen.

Janny kwam met auto en een klein doosje. Daar moesten we beiden wel om lachen, gezien het aantal plantjes dat ze mee nam. Kofferbak vol en voor de planten die al wat hoger waren (helianthus lemon queen bijvoorbeeld) was de plek achter de voorstoelen perfect.

Nog steeds een boel plantjes aanwezig op de drie ‘parkeerplaatsen’ bij ons in de tuin. Als je goed kijkt vooral op de derde foto zie je aan de lichte plekken op de stoeptegels dat hier wel wat potten zijn verdwenen. En afgelopen weekend nog een aantal in eigen tuin gezet.

Vorig jaar bij een plantenruil een plantje meegenomen van een dorpsgenoot. Naam vergeten,. maar nu bloeit ie. Bijna een meter hoog met (vuil) witte schermbloemen. Althans, dat lijkt zo van een afstandje. Van dichtbij zie je dat het losse bloempjes zijn, composieten, asterfamilie.

Beetje verwarrend wat het precies is. Als ik de app obsidentify de geveerde bladeren laat zien, krijg ik een 100% match: boerenwormkruid, aldus de app. Zeker weten dat het geen boerenwormkruid is, met de gele knoop-bloempjes. De bloemen lijken op duizendblad, alchemilla millefolium. Maar als ik dat google krijg ik toch een andere bladvorm te zien. Wie het weet, mag het zeggen.

De geslachtsnaam ‘Achillea’ verwijst naar de Griekse held Achilles, wiens wond op aanwijzing van de centaur Cheiron genezen werd met behulp van duizendblad. Duizendblad bevat looistoffen en wordt van oudsher als een bloedstelpend kruid gebruikt.

Op de hoek van het terras, overdekt met een glazen dak, staat een grote vierkante pot met de olijf. ’s Winters staat de olijf vlak bij de serre dieren, onder het galen dak, ’s zomers staat ie er net buiten. Links achter zie je een van de pilaren waarom het glazen dak steunt. Een potar weken lang was het een gezellige boel met kleurige plantjes rondom de olijf kuip. De groene spiesvormige bladeren zijn van drie potten met knollen van de Abesijnse gladiool. Nog geen bloemen, maar dat duurt niet lang meer. De vrolijke roze pelargonium in gele pot is geleend van Jitske. Ze was toen op vakantie en ik gaf af en toe de plantjes water. Deze hing in een mandje in de brandende zon (paar weken geleden) en heb ik toen maar mee naar huis genomen om wat beter in de gaten te houden. De fuchsia is ook een leenplant, in dit geval van de buren, die ook met vakantie waren. Buren weer thuis, plant terug. Het kleine ankertje op de voorgrond is een krijgertje, vorig jaar van Sylvia en Edwin gekregen. Inmiddels uitgebloeid. Het vrolijk roze stilleven id nu weer wat eenvoudiger, vooral groen.