Categorie: Tuin

Van Leenii

Na het snoeien van de citroengeraniums een paar weken geleden, zocht ik nog wat achtergrond informatie voor deze enthousiaste geurgeranium. Op de website van Dave, Daves Garden , kwam ik een intrigerende verwijzing tegen naar ene Dirk van Leenen. Een Nederlander die eind 1980 naar de Verenigde Staten verhuisde en daar furore maakte met de verkoop van een citroen geranium Pelargonium citrosum ‘Van Weenii’. meer dan 10.000 planten verkocht hij in korte tijd voor USD 4,99 per stuk. Mooie handel. Hij claimde dat hij een pelargonium graveolens had gekruist met citroengras (cymbopogon nardus). Citroengras is de basis van de citronella olie, die veelgebruikt wordt in insectenwerende middeltjes. Ik heb geprobeerd nog meer informatie te vinden over deze Dirk van Leenen, maar kon weinig vinden.

Achtertuin 25 sept: een citroengeranium in de vollegrond. Waar?
Ongeveer in het midden van de foto, links van de hoge gele bloemen, rechts van het varentje, ongeveer onder het vlaggetje aan de waslijn. De hele zomer en herfst een frisgroen bolrond struikje. Nu even niet: de vorst heeft er (bovengronds) weinig van overgelaten. Afhankelijk van verloop van de winter kan ie na snoei in het voorjaar weer uitlopen. In ieder geval genoeg stekmateriaal binnen.

Later bleek het trouwens een broodje aap te zijn. De plant was gewoon een geurgeranium, met een geur die sterk lijkt op citronella. Uit onderzoek bleek dan minder dan 0,09 procent citronella in de plant aanwezig was. Bij de experimenten gingen muggen gewoon op de plant zitten en mensen in de buurt van citroengeraniums werden niet minder gestoken dan mensen die verder weg zaten. Toch wordt het verhaal van de vermeende muggenwerendheid nog steeds veel verteld. Op sommige websites staat er bij ‘vermeend’, maar op de meeste sites waar je de planten kunt kopen wordt het woord weggelaten.

Ik heb inmiddels weer 10-15 stekjes in een glaasje water staan. Volgend jaar zijn dat mooie planten. Zou ik dat ook eens gaan verkopen met een mooi verhaal…. de geurgeranium ‘van der Meijii . Die geen muggen verjaagt, maar wel ijsberen.

Uitgedunde trosjes

Vanaf een afstand is de rosa multiflora, halverwege onze achtertuin, nog steeds oranje gekleurd. In de zomer bloeit de enthousiaste roos met prachtige witte bloemen, met eerst een heel lichtgele tint. In trosjes. Dat betekent dat ook de bottels in trosjes aan de struik verschijnen. Heel vol in het begin. En naarmate het jaar vordert steeds verder uitgedund. Langzaam aten pikken de vogels alle botteltjes weg. In het voorjaar , voor het blad opnieuw uitloopt, staan er allemaal trosjes van steeltjes aan de struik. Geen bottel meer te zien. Nu nog even genieten.

Toppen

Als je in de bergen woont, dan zie je soms Alpenglühen. De toppen van de bergen zijn nog door de laagstaande zon oranjerood aangelicht. In het dal is het al donker. Gistermiddag hadden we in de achtertuin ‘grashalm-glühen’ . De zon verlichtte nog net de bovenste witte pluimen van het prachtriet, Misacanthus ‘Kleine ‘Silberspinne’. Normaal zijn de pluimen zilverwit, maar in de lage herfstzon zijn z overgoten met een tintje oranjeroze. De bomen in de houtwal op de achtergrond staan nog volop in blad (19 november). Je hebt kans dat ze na twee koude nachten met een paar graden vorst opeens snel hun blad laten vallen. Dat is dan het moment om de greppel in de achtertuin schoon te maken. En de blaadjes voor de laatste keer dit jaar van het grasveld af te vegen.

Wat bloeit er op 13 november in de tuin?

Op deze prachtige zonnige zondag (gefeliciteerd, FRANK!) een rondje door de tuin gelopen om te kijken wat er zoal bloeit. Een paar laatbloeiers zijn nog bezig aan een lang seizoen: de laatste Rudbeckia’s, op wat meer beschaduwde plekken volop persicaria amplexicaulis. Sommige rozetten van teunisbloemen hebben besloten toch dit jaar nog een bloemstengel te maken en bloeien op verschillende plekken in de tuin, wel veel lager dan de ‘gewone’ bloeiers. En dan zijn er nog de herbloeiers. Die eerder in de zomer gebloeid hebben, en nu nog een kleine toegift geven. Niet zo uitbundig, niet zo veel bloemen. Maar toch.

Incarnaatklaver
Rode sieraardbei
Ijslandse papaver
Teunisbloem
Geranium endressii
Klokjes

Tuinwerkdag

Woensdag kwam Reinier Konijn, van Konijn Boomverzorging. Tijd voor het nodige snoeiwerk, vooral in de achtertuin. Een paar weken geleden was hij al eens komen kijken en namen we samen het lijstje door.

  • omgezakte boom / klimop tegen hout wal 
  • Deel liguster boven Elstar terugzetten (hoog), meer ruimte voor appel
  • in overleg : 1 tak kornielje/krentenboompje over tuinpad 
  • in overleg: tak hazelaar boven pruim ZONDER maken van ‘zichtlijn op flat’
  • scheren coniferen kant meerweg 89
  • Palen in grond tbv afsluiten composthoop ?
  • advies/ in overleg taxussen voortuin 
  • advies wanneer / hoe snoeien vuurdoorn (dunner maken) en evt uitvoeren
  • appelboom rode kroon bekijken, snoeien?
  • pruim: dode tak er af, boom nog laten staan
  • Hulst bij jan iets opkronen boven de heg
  • Mariessii perfecta wat innemen
  • advies scheve boom met gele lintje : inkorten
  • Deels dode tak middelste wilde pruim kant jan

Een afspraak in oktober lukte niet, omdat er in onze straat, en voor onze stope, allerlei werkzaamheden zijn , o.a. nieuwe gasleiding. Dat betekende dat parkeren niet mogelijk was, en ook de grote snippermachine zou dan niet in onze tuin kunnen komen. 9 november geworden, afgelopen woensdag. Niet koud en grotendeels droog. Terwijl Reinier steeds grotere stapels van snoeihout maakte in de tuin, begon ik een paar paadjes vrij te maken. Aan het eind van de snoeidag zou al het snoeisel versnipperd worden, en dan moet er ruimte zijn om de snippers – in kliko’s verzameld- uit te rijden.

Ruim 80% van de actielijst uitgevoerd. Palen, Mariessii en vuurdoorn een volgende keer. De vuurdoorn omdat er nog veel besjes aanzitten en er net een merel uitkwam toen we even kwamen kijken.

Rozanne of Jolly Bee of Gerwat

Allemaal namen voor de zelfde plant, een intens blauw bloeiende tuingeranium. Al jaren hoorde ik ervan (de naam Gerwat is nieuw voor mij, maar die kwam ik zojuist tegen op de website van de RHS.
Ik zag ze langskomen in tuinprogramma’s of in andermans tuinen. Vorig jaar heb ik een exemplaar aangeschaft, die nu nog steeds uitbundig bloeit. Want als deze geranium iets kan dan is het lang doorbloeien. Uitspreiden doet ie ook goed, pardoes over alle planten eromheen (in mijn geval een klein roosje).

Positie: volle zon of halfschaduw 

Grond: vruchtbaar, goede drainerend

Groei:  snel groeiend

Bloei: juni tot october of zelfs november

Winterhard: ja

Bloem: blauw, schotelvormig, 5 cm doorsnee, met wit oog (en wat paarsige aders).

Blad: handvormig gelobt, lichter in het midden, met paar donkere stippen.


Chelsea plant van decennium en eeuw

Sinds 1913 wordt er tijdens de RHS Chelsea Flower Show elke 10 jaar een winnende plant bekendgemaakt. De winnaars van de afgelopen 100 jaar zijn:

1913 – 1922: Saxifraga ‘Tumbling Waters’
1923 – 1932: Pieris formosa var. forrestii
1933 – 1942: Lupinus Russell hybriden
1943 – 1952: Rhododendron yakushimanum
1953 – 1962: Rosa Iceberg (‘Korbin’)
1963 – 1972: Cornus ‘Eddie’s White Wonder’
1973 – 1982: Erysimum ‘Bowles Mauve’
1983 – 1992: Heuchera villosa ‘Palace Purple’
1993 – 2002: Geranium Rozanne (‘Gerwat’)
2003 – 2012: Streptocarpus ‘Harlequin

In de 100 ste Chelsea flower show van 2013 werd de Rozanne gekozen als plant van de eeuw.

Toch zijn er ook genoeg mensen die minder enthousiast zijn over Rozanne.
Te blauw, te grote bloemen, te saai (want 6 maanden achterelkaar bloeiend).

Ieder zijn smaak. Voorlopig vind ik Rozanne nog erg leuk.
In het voorjaar ga ik haar delen (want zaaien lukt niet, ze is steriel).

Last Minute Schier

Vorige week geen blogjes, want last minute besloten we nog even een weekendje naar Schiermonnikoog te gaan. Donderdag 20 oktober geboekt, last minute , hotel om de Noord, vlak bij het strand, voor 21-23 okt. Schrik bij poging de bus van Groningen naar Lauwersoog te boeken. Ai, staking streekvervoer, 19-21 oktober. Op de website stond zo leuk: kort van te voren wordt vermeld of de bus wel of niet gaat. Tja, daar konden we niks mee. Dus besloten op de fiets te gaan, vanuit Haren. Met als eerste etappe station Groningen, om -indien mogelijk- een stukje de trein te nemen- voor de eerste 25 kilometer. Dat lukte, en we reden mee tot Veenwouden. Dan zo’n beetje recht omhoog door het Friese land naar de haven van Lauwersoog. Leuk om ook eens aan de westkant van het Lauwersmeer (de Friese kant) te komen.

We ontdekten een rariteiten kabinet aan de Badweg in Schier (tweekoppige fazant), overal duindoornbesjes (zuur!), en mossels lijken zwart, maar blijken veel kleuren in zich te hebben. ’s Morgens vroeg als enige op het strand, met de vuurtoren.


Voor het eerst zagen we aan het noordzeestrand grote hoeveelheden lege schalen van zee-egels. Helmgras houdt het zand bijenkaar, natuurlijk even pootje baden – en daarna de voeten drogen aan de lucht. Foto 5 en 7 van de excursie naar de balg, het uiterste oostpunt van Schiermonnikoog. Geen duinen nog hier, water en lucht gaat in elkaar over (vooral omdat het op dat moment net even regende). In de laatste 30 jaar is de punt van het eiland 4 km naar het oosten opgeschoven, zo is een stukje van het Friese eiland in Groningen komen te liggen.
Waarom de balg: dat is het stroompje waar steeds bij eb en vloed het water van de noordzee de waddenzee in stroomt, en 6 uur later weer van de waddenzee naar de noordzee, twee maal per dag eb en vloed.