Dit weekend gaat de wintertijd in.
De laatste Gardeners World van het seizoen op TV was op 28 oktober
De bladeren kleuren en vallen.
Zomer is nu echt voorbij.
(alleen de temperatuur weet dat nog niet).
De laatste van het seizoen
Categorie: Tuin
T- shirt weer – tuinpad
29 oktober, lekker bezig in de tuin.
Eerst nog met fleece trui aan.
Waarom eigenlijk?
Tegen de 20 graden en prima te doen alleen in T shirt.
Vanmiddag bezig geweest met afsteken van de grasrand langs het tuinpad richting vijver. En het verwijderen van alle grapjes en andere plantjes tussen de kieren in het pad. Een paar uur en een grote tubtrug vol plantmateriaal/ grond later, ziet het er nu keurig uit.
Echt een ‘zen’ klusje. Heerlijk.
Corsicaanse mint
Nakomeling van stukje Corsicaanse mint, door Ernst ooit meegenomen uit Sissinghurst. Had al eerder een stukje gehad, en voorin een border gezet, maar dat was verdwenen. Afgelopen week werd ik er weer aan herinnerd door een item in Gardeners World, en ik vroeg aamn Ernst of ie nog een stukje had. Ja hoor, zou hij wel meenemen naar de plantenruil.
Nu heel goed kijken, daar naast die mosjes, daar staan nu drie ministukjes tussen de voegen van de rand van het terras.
Plantenruil brengen en halen
Fietskar vol gebracht naar de plantenruil. En voor het eerst sinds jaren ook weer wat nieuwe dingen mee terug gebracht.
Brengen
– vijverplanten, zoals wateraardbei, snoekkruid, gele lissen, kattenstaart.
– stekmateriaal kleine anjers
– stekmateriaal en gewortelde stekken: citroen geranium en pepermuntgeranium
– filipendula venusta ‘rubra’
– tas vol kweeperen (van Jitske)
– zaad van grote oranje afrikaan (tagetes)
– kerstboompje
– polletjes luzula pilosa (ruige veldbies)
Willie ontfermde zich over alle overgebleven waterplanten (voor de eenden).
Halen
– zaailing francoa sonchifolia (chileense bruidsbloem), van Ernst
– paar venkel zaailingen (penwortel, altijd vraag of het lukt: 2 in pot op terras, 1 in zijborder 87, bijna bij de heg aan straatkant, 1 in border bij stapelmuur)
– vaste judaspenningen, van Roos
– gele helmbloem, van Roos (1 begin pad naar vijver, rechts, onder de berberis, 1 links van serre, smalle border waar voorheen buxus haagje stond))
– kleine paarse geranium , uit grindpad van Willie ( naast de gele helmbloem, onder de berberis)
– ceratostigma (check), van Roos (staat nog in emmer water, 2e foto)
– 3 kleine moederkruid (in boomspiegel elstar geplant)
– maarts viooltje (in boomspiegel elstar)
– paar handen vol van die leuke kleine rode sierappeltjes
En een plant waarvan Roos dacht dat het een tanacetum was, soort boerenwormkruid, witbloeiend, terwijl Willie het als een achillea (iets met gigant?) bestempelde. Als ik het blad zo eens bekijk, denk ik dat het inderdaad de achillea Giant Yarrow is. Maar eens kijken in hoeverre de plant aanslaat, en volgend jaar de bloei bekijken. In het derde perkje links voor neergezet, naast de nieuwe vaste judaspenningen. In de zichtlijn vanaf het terras.
Bloem en bij
In de achtertuin hebben we een forse pol asters die nog prachtig staan te bloeien. IN de achtertuin, half overschaduwd soms door de pruimenbomen zijn ze hoog geworden en na de regen van afgelopen week is de pol een beetje uit elkaar gevallen. De bloemen hangen nu breeduit over een zijpaadje dat al maanden niet meer begaanbaar is. Overgroeid door van alles en nog wat, en nu dus de hangende asters er bij. Geeft niks, we kunnen altijd met een omwegen aan de andere kant van het zijpaadje uitkomen, langs de meidoorn haag met buurman Jan.
Mooi ook bij siergrassen. Zoals de hele uitstalling die we zagen bij een kwekerij in Onnen, tijdens ons wandelrondje vandaag.
Prive stukje oerwoud
Het was zo aangenaam vanmiddag, dat we op het bankje tegen de fietsenschuur in het zonnetje een radlertje dronken. Rechts van ons scheen de lage middag zon onder de bomen door. Langs de geelgroene hakanoclea en dieper naar achter, waar de struikvarens staan. In de zomer komt de zon niet zo ver, en staan de varens in de schaduw van de bomen erboven. Een klein prive stukje oerwoud. Zo mooi.
9 oktober, in de tuin
Heerlijke nazomer dag vandaag. Na een flinke wandeling vanmorgen via de ook nog even de tuin in. Een stukje van de verhoogde border bij het stapelmuurtje kon wel wat onderhoud gebruiken. Het was eerst een mooi hellend stukje grond met allemaal welke lage bodembedekkers in verschillende kleuren, maar langzamerhand was er groter spul in terecht gekomen dat de bodembedekkers verdringt. Verwijderd: een kerstboompje (inmiddels 50 cm hoog, die stond er al jaar of 2-3), een aantal pollen van een eurphorbia (ik denk e. dulcis, zoete wolfsmelk), een flink aantal uitlopers van kleinen anjertjes, een kleine es (boompje in wording), diverse pollen ruige veldbies (luzula pilosa), een aantal geraniums en een filipendula rubra ‘robusta’, een zachtroze grote zus van de moerasspirea.
Een deel klaargezet voor de najaarsplantenruil volgende week (hoe krijg ik het allemaal mee?). De rest op de composthoop.
Al dit schepwerk was bedoeld om een leuk bodembedekkertje, familie van de aardbei, met blauwgroen blad en witte bloempjes, weer wat te ontzetten. Jaren en jaren geleden kreeg ik een stukje van Willie mee op een plantenruil, mooi plakkaat geworden met flinke wortelstokken onder de grond en ook een soort knolachtige verdikkingen (handig voor voedsel en wateropslag). Paar stukjes opgepot, van de anderen deel van de oude wortels verwijderd en weer teruggezet op de zelfde plek.
Maar niet voordat er een aantal bollen onder gezet waren: allium bollen (uitklaar gevallen als teentjes knoflook, dus niet zeker of dat komend jaar wat wordt, een flink aantal witte narcissen (n. recurvus), en twee plekjes met roze typen, vorig jaar opgegraven en in de schuur laten opdrogen.
Om gegraaf van de vele buurpoezen te voorkomen in dit ‘kale stukje’ grond heb ik een paar plantjes die ik nog in potten had staan er boven op geplant.
Nog steeds mooie rode bloemen van de incarnaatklaver. En heel leuk (foto 2): een aantal zaadjes in de uitgedroogde pluimpjes is ontkiemt. Dat had ik al eens eerder gezien bij kaardebollen.
Vanaf tuinbank: uitzicht op een zacht wiegende bos helianthus lemon queen (met veel bijen) door de wuivende stipa gigantea halmen heen.
En Foto 4: de bonte klimop die tegen de verre schuur groeit is volwassen geworden en heeft een enorme hoeveelheid bloemknoppen. De bloemen vormen een feestmaal voor insecten – wespen, bijen , zweefvliegen – als ze binnenkort open gaan.
Ouddolf achtig
Deze tijd van het jaar komen plantcombinaties zoals veel gebruikt door Piet Ouddolf in zijn ontwerpen helemaal tot hun recht. In het zachte herfstlicht, na een regenbui. Beetje los, beetje scheefgezakt. Pas er allemaal bij.
Plantjes voor Petra
Petra is de jongste dochter van de buren, woont al jaren in Deventer en heeft nu een eigen huis… en een eigen tuin. Mooi, dan kunnen dan ook weer wat plantjes heen. Op de foto staan er een paar klaar, deze hebben de buren vorige week meegenomen naar Deventer. Volgend seizoen krijg ik vast een foto te zien van hoe de plantjes zijn aangeslagen.
Een bos geranium Maccrorhyzum (net uitgetrokken), vlasleeuwenbek, bollen spaanse boshyacinth, geranium himalayense, verbena hastata (net uit kier tussen tegels tuinpad uitgetrokken), zomerfijnstraal, een stokroosje (uit grindpad) plus zaadjes, verbena bonariensis, een paar kruiden…
Liebermann – mischung
Van de zomer al gekregen van Jitske, toen zij op fietsvakantie o.a. Berlijn aandeed. Ze was op bezoek geweest bij de Liebermann Villa aan de Wannsee.
Max Liebermann (1847 – 1935) was de zoon van een Joodse zakenman. Hij was meer dan 60 jaar actief als kunstenaar en maakte meer dan 1000 olieverfschilderijen. In zijn beginjaren werd hij verguisd, vanwege zijn realistische schilderijen van dagelijkse taferelen. Het was toen gebruikelijk Bijbelse taferelen en geidealiseerde beelden te schilderen. Vanaf 1900 begon hij impressionistische werk te maken. Hij kwam vaak ’s zomers naar Nederland en liet zich inspireren door de weidse landschappen, de zee en het strand, maar ook straatjes in hofjes in Haarlem en Overveen. Totdat rond 1920 het reizen naar Nederland voor hem onmogelijk werd.
In 1910 liet hij een zomerhuis bouwen aan de oever van de Wannsee; huis en tuin ontworpen door Paul Baumgarten (senior), met specifieke eisen voor huis en tuin van Lieberman zelf. De bloemen had hij uitgekozen met het oog op wat hij wilde schilderen.
Vanaf dat moment schilderde Lieberman vooral zijn tuin (en zijn villa). Liebermann was rijk genoeg om onafhankelijk heel zijn leven aan de kunst te kunnen wijden. Zijn leven kende ook tragische kanten, zeker in de aanloop naar WO II. Een korte docu vind je hier.
Vandaag de helft in de grond gestopt, met een stokje erbij. De andere drie volgen nog. Ben benieuwd.