Bij het opruimen van een krat met lege potjes, die al een tijdje buiten stond, kwam ik opeens een knalgroene rups tegens met een olijk puntje aan zijn staart. een pijlstaart? Nee, het is de rups van de piramidevlinder, een nachtvlinder uit de orde van de uiltjes. De vlinder is bruinig, zoals zoveel nachtvlinders; de rups heel wat kleurrijker. Op internet even zoeken welke planten of bomen de rups als waardplant heeft, liet zien dat dit allerlei heesters en bomen zijn. Waaronder kamperfoeliachtigen. Ik zette de rups op de kamperfoelie onder de pergola; misschien had ie wel honger. De rups kroop naar de bladrand en ging half onder het blad zitten. En de volgende dag zat ie er nog steeds. Misschien gaat ie gewoon ter plekke verpoppen. Ik houd het in de gaten. Meestal is het erg moeilijk een pop van een vlinder te vinden, maar nu ik weet waar ik de rups heb neergezet …
Categorie: Tuin
Oliver en Victor
Dit jaar valt het Open Tuinen weekend van Groei en bloei voor de afdeling Haren/ eelde in het pinksterweekend. Dus een extra dag. Wij doen dit jaar twee dagen mee , de zondag en de maandag. De eerste dag zit erop. Met prachtig weer, zonnig en aangename temperatuur was de aanloop groot. Tussen 10 en 12 mondjesmaat, en daarna stroomden de bezoekers toe; soms bijna tien tegelijk. Gelukkig is de tuin groot en kun je – als je zelf heel klein bent zoals Victor en Oliver – makkelijk tussen de planten verdwalen. Victor en Oliver wonen twee huizen verder ook, we horen ze vaak in de achtertuin. En nu kwamen ze een kijkje nemen in onze tuin. De vijver was favoriet. Vooral de waterslakken die ze even vast mochten houden; en de groene kikkers op het strandje van de vijver. Ook een trekker: de grote tuinkabouter, Joris, die op het terras staat. Onze tuin heeft veel sluippaadjes, meestal in trek bij kinderen, maar vandaag zagen we heel wat volwassen ‘kinderen’ ook de achterafjes nemen.
Vandaag ook wat avontuurlijke omaatjes in de tuin, die het niet te gek vonden om met rollator en al over het losse grind, over het bruggetje over de vijver, en over de zeer smalle paadjes achter in de tuin, met op en af stapjes te gaan.
Met de grote lens
Meestal maak ik de foto’s in de tuin tegenwoordig met mijn mobiele telefoon. Niet gek meestal, maar het verschil is wel duidelijk te zien als ik weer een keer met de grote camera en vooral de grote lens fotografeer. In deze tijd van het jaar, met veel licht, prima de camera zo in te stellen dat de voorgrond scherp en de achtergrond vaag wordt: veel bokeh. Een selectie van de foto’s van afgelopen weekend in eigen tuin. Klik op de foto’s voor grotere exemplaren op je scherm.
Azalea’s
Ze bloeien maar kort: azalea’s en rododendrons. Nu is de tijd om eer nog even van te genieten. Nou misschien ben je al net te laat, de eerste zijn al weer uitgebloeid. Een beetje afhankelijk van de standplaats. Wij hebben onder andere deze oranje en gele. Ze stonden er al toen we hier kwamen wonen in 1992! Dus ze kunnen oud worden. Als de bloemen net afvallen zijn de meeldraden nog best decoratief, deerde foto.
Plan voor de toekomst: een paar extra azalea’s in de tuin.
Bionica: buitenlak en klittenband
Bionica is de wetenschap die zich bezighoudt met : afkijken van de natuur. Goed kijken naar planten en dieren en op basis daarvan nieuwe materialen of producten ontwikkelend. Het was wetenschappers opgevallen dat op bladweden van waterlelies de druppels gewoon als druppel blijven liggen. Het blad is waterafstotend, lijkt het wel. Op die eigenschap zijn allerlei buitenlakken en verven gebaseerd. Het water rolt er zo van af.
En wat denk je van klittenband. Je zou zeggen dat het niet echt een moeilijke uitvinding is als je zelf nagelkruid in de tuin hebt of in de natuur tegenkomt. De haakjes aan de zaden blijven perfect aan stoffen (of een vacht) hangen. Knikkend nagelkruid, geum rivale , is nu volop in bloei in onze tuin. Een zachtroze/oranje versie en ook een paar heel lichtgeel. De hommels zijn er dol op en blijkbaar is er flink wat stuifmeel te halen: let op de gele klompjes aan de flanken van de hommels.
Na regen … zijn de kleuren knal
Na de regenbuien van zaterdag halverwege de middag, brak al snel de zon weer door.
Met op de achtergrond nog de wegtrekkende grijze wolken, zijn de kleuren onvoorstelbaar helder.
Het bankje staat daar heel rustiek aan het einde van het grasveld, maar dat is maar voor 1 dag. Het staat daar alleen even geparkeerd -op het pad naar de vijver- omdat er geklust wordt aan onze houten fietsenschuur. Nieuwe deur en nieuwe onderste planken.
Etage primula
Nog niet de uitbundige grote groep van primula’s die ik bij de vijver zou willen zien, maar het begin is er. Vorige jaar een paar van deze primula’s gekocht op de plantjesmarkt in de Hortus, meteen gedeeld in rozetjes en op een te hete/ droge plek gezet. Bijna overleden door de droogte. Toen snel verplant naar een stukje in het nattige deel bij de vijver. Bijna overleden door slakkenvraat, maar toch gebloeid. Dit voorjaar wat ruimte om de primula’s heen vrijgemaakt van de sterk groeiende gele lis. Even dacht ik dat de slakken zouden winnen, maar nee, minstens 1 rozet van de primula is nu fors gegroeid (veel groter dan vorig jaar) en bloeit prachtig. De lichtroze P. Appleblossom lijkt ook in bloei te komen. De derde soort is verdwenen.
Straat als Rivier
Zaterdagmiddag zette een dikke bui een flink deel van ons dorp onder water. Haalde het landelijk nieuws. Het was al weer een paar jaar geleden dat onze straat een rivier was. De straat staat dwars op de Hondsrug, en bij hevige regen stroomt het water via o.a. onze straat naar de lager gelegen delen. In een half uur zo’n millimeter of 30 (volgens onze regen meter die het niet helemaal bij kon houden); 50 mm volgens het KNMI.
Wij waren binnen bezig na de verbouwing het wandmeubel weer in elkaar te zetten. Een precies werkje, met verschillende vrij hangende onderdelen. Af en toe een blik naar buiten. En toen toch maar even van kijken toen we steeds meer water op straat zagen. De paadjes in de tuin uiteraard ook tijdelijk beekjes, maar dat trekt na een paar uur weer weg. De tuin met weinig bestrating kan heel goed dienst doen als spons.
E. de E.
Zo leuk, die dagelijkse bezoekjes van Erik de Eekhoorn. Als ie heel druk bezig is pinda’s en pitjes uit het kastje in de hazelaar te halen, kan ik er echt heel dicht bijkomen. Nog maar weer een paar plaatjes van eerder deze week. Enige ‘nadeel’ is dat we in het najaar zelf geen hazelnoten meer hebben. Die worden zorgvuldig door Erik en Erika verzameld.
Plaatjes 30 april
- De eenbes, die ik vorig jaar van Eef kreeg staat bijna in bloei. Ik heb hem in een pot laten staan en beetje veilig (voor slakken) neergezet op een verhoging. Zou ik hem dit jaar in de volle grond durven zetten ….
- Parende wantsen, lekker in het zonnetje
- Heerlijk tukje doen, onder de heg in de zon. Buurpoes Flock.
- Deze tulpen in tegenlicht lijken wel glas in lood: ze hebben echt maar een kleur roze, maar als het licht erdoorheen schijnt zijn de plekken waar twee blaadjes overlappen donkerder roze. Zeer fraai.