Wintertijd is ingegaan, het is vroeg donker.
Nog wel uitzonderlijk zacht.
Op verschillende plekken schijnen appelbomen opnieuw te bloeien.
En deze rhododendron denkt ook dat het mei is.
Volop in bloei, gister gefotografeerd.


Alles in en om onze tuin
Van de zomer heb ik het wat versleten blad van longkruid grotendeels afgeknipt. Na de bloei in het vroege voorjaar beginnen de bladeren er in de loop van de zomer vermoeid uit te zien, her en der aangeknaagd door beestjes. En hitte/droogte, daar houden ze helemaal niet van. Nu is de strook met longkruid langs het pad echt een ‘eye-catcher’. Zeker na een regenbuitje staat het frisse nieuwe blad weer te pronken. Blauw-groenig met vlekken. Mooi hoor!
Vrijdag de hele dag regen. En harde wind. Zaterdag ochtend gelukkig droog en zelfs deels zonnig (voor de plantenruil). En op zondag weer redelijk zacht en zeker ook wat zon. ’s Middags na de lunch nog een tijdje -r ustig aan – in de tuin. Om een deel van de planten van de plantenruil in de grond (of pot) te zetten.
Zo staat het stukje herfstaster nu op de iets verhoogde border bij het stapelmuurtje, staan de twee paarse morgensterren in het ‘derde kweekbed’, vlakbij het lavendelhaagje, de grote acanthus heb ik in een pot gezet en grootste deel van het blad afgeknipt. De pot staat achter op de composthoop. Het gele helmkruid staat net achter de picknicktafel in de buurt van de kleinen hortensia en de plek waar straks heel veel bosanemoontjes bloeien. Ik had nog een paar stengels ceratostogma plumbagoides (loodkruid), maar kan me -zo op de bank zittend- niet meer voor de geest halen waar ik die heb neergezet. Ik denk ook op het stapelmuurtje.
Eddy heeft de piekjes van de taxussen in de voortuin afgeknipt.
De plantjes die ik vrijdag kocht in de Kruidhof heb ik dit weekend in de tuin gezet. Hieronder een overzichtje van wat het was, en waar ze staan. Ik heb een herinnering in mijn agenda van april 2024 gezet om de plantjes op te zoeken. Tegen die tijd komt er een update blogje.
Nr 2, 4 en een deel van de bollen in de grote pot camassia (nr 7) : zijborder 85, net voor de grote bos herfstasters en een (verplaatste) descampsia. De kleinere camassia bollen opgepot in vijf verschillende potten.
Nr 1 en 3 : achtertuin 87 aan de voet van de verhoogde border bij stapelmuur.
Nr 5: helemaal rechts achterin achtertuin 85, bij appelboom elstar tegen de heuvel bij takkenwal.
Nr 6: binnen in pot, om thee van te maken, blaadjes in sla, evt proberen te stekken.
Beetje rommelen in de tuin en ineens springt een kikker langs.
Onder een struikje en vervolgens weer op het pad.
Met niet een, maar twee wormen.
De eerste eet ie op, te zien in het filmpje.
En wat gebeurt er met de tweede?
Wurm 2 glijdt langzaam -ongehinderd- weg.
We hebben al een hele tijd eekhoorns in de tuin. De hazelnoten uit de hazelaar zijn inmiddels op, dus we zien ze daar niet meer in. Alleen in het voorbijgaan richting appelboom. Bovenin de boom zitten nog een paar appeltjes, die lusten ze ook. We horen ze wel vaak: ritselend in de bladeren als ze een grote sprong maken, maar ook met de nageltjes krassend langs de schors van bomen als ze achter elkaar aan rennen. Het zijn er in ieder geval twee.
Of toch meer? Zie het filmpje in de link (handigst op computer) en tel maar tot hoeveel jullie komen. Dit filmpje is van 30 september (gister) in de middag. Ik sta met de telefoon omhoog te filmen langs de stam van de dikke wilg omhoog.
Met laatbloeiende planten en siergrassen is de nazomer en begin herfst een prachtige tijd in de tuin. Ook volop bessen en rozenbottels te zien. Hier een paar foto’s in iets grote formaat (klik op de galerij) om op je gemakje te bekijken op je computerscherm.
Het grasje linksonder op foto twee is diamantgras, heel mooi als er ook dauwdruppeltjes in hangen.
Elk najaar als de appels rijp zijn, beginnen ze van de boom te vallen. Niet allemaal tegelijk. Sommige worden een handje geholpen door de vogels (gaaien of eksters) of de eekhoorns, die een hapje komen nemen en daarbij de appels eraf gooien. Dat is de tijd dat ik de mooiste appels die al gevallen zijn van de grond raap, en de appels die nog aan de boom zitten pluk. Dan gaan ze de schuur in als voorraadje om in de winter aan de vogels te voeren.
Prachtig is ie, onze rambler roos Pauls Himalayan Musk.
Begin juni een enorme roze wolk met bloemen. Een week of twee. En daarna komt een enorme groeispurt, met nieuwe taken die uitlopers vormen van wel 5 meter lang. Elk jaar heel veel snoeiwerk om de roos een beetje in toom te houden.
Em met de storm begin juli is de roos deels omgewaaid, over de vijver heen, en zelfs over een deel van het bruggetje over de vijver. Aanvankelijk was ons plan om hem flink terug te laten snoeien door Reinier, onze bomensnoeier. Maar nu toch besloten de roos helemaal weg te halen. Te veel onderhoud. Afgelopen maandag kwam Reinier langs en heeft de roos bij de grond afgezaagd. Nog een heel gedoe om alle takken uit de struiken erom heen weg te krijgen. En uit de meidoorn die er naast staat. Ik vond het zo’n leuk plan de roos de boom in te laten groeien. Dat was al aardig gelukt, bijna 10 meter hoog.
Op de laatste foto een paar plantjes die Reinier mee naar huis nam voor zijn eigen tuin.
Prachtig was ie, onze Paul’s Himalayan Musk.