Alles in en om onze tuin
Toen een winter (soms) nog wit was
en pegels hingen aan het dak
Toen dat was 10 jaar geleden
Een galerij met plaatjes van december 2010.
Veel uit eigen tuin,
wak smelten in ijs op de vijver,
ommetje langs de plas,
poezen in de tuin.
Sneeuwkoe.
Klik op de galerij om grotere foto’s te bekijken
Bomen en struiken zijn grotendeel kaal, als het blad is gevallen. De vaste planten ‘storten’ steeds verder in. De meeste siergrassen hoduen nog (even) stand. Winterrust. Toch zie je al wel signalen dat er straks weer leven komt. Knoppen groeien bijna onmerkbaar langzaam. En aan de rozetten van verschillende planten zie je echt al wat groei voor volgend jaar. Als het niet te koud wordt maken de planten daarmee een vroege start.
Als je ze zelf ook in de tuin hebt, herken je vast onderstaande rozetten.
Zet de oplossing maar in de ‘commentaren’.
Na een kurkdroge augustus volgde eindelijk weer wat regen.
He, eindelijk, moeten ze gedacht hebben.
Met vele honderden tegelijk kwamen deze kleine witte paddestoeltjes op. Uit het met snippers bedekte pad achter in de tuin, snippers van zaaghout van de wilg eerder dit jaar.
Dit jaar hebben we voor het eerst een raamvoederaar. Een perspex bakje dat met zuignappen aan de buitenkant van het raam in de woonkamer is geplakt. En op 15 cm erboven, ook met zuignappen een doorzichtig dakje: dan blijft het zaad/vogelvoer in het pakje droog. Het heeft een tijd geduurd totdat de vogeltjes er durfden komen, maar nu horen we regelmatig een tikje/ bonkje als een koolmees of pimpelmees op de rand van het bakje land. Een zonnepitje wordt gesnaaid en ze vliegen bijna meteen weer weg naar een naburig boompje. Het bakje hangt op 1 meter hoogte, dus relatief laag en in open ruimte.
Vanmiddag de telelens op de camera gedaan om -vanuit huis- de vogels op de voederaars en voedersilo’s op de foto te zetten. Eerste poging van dit winterseizoen. Na een hal uur de camera op de voederplekken gericht te hebbebn (lamme armen!) in arrenmoede maar een foto van de lege raamvoederaar gemaakt. Voor deze keer moet je er de pimpelmees bij denken. Wordt vervolgd.
Da’s ook wat: tijdens het schrijven van dit blogje zijn er al twee pimpelmezen en twee koolmezen langs geweest ….
Vanaf de bank gezien kijk ik recht naar buiten naar de inmiddels kale amberboom. In die boom hangt een spiraalvormige cilinder, waar heel makkelijk -van boven af- vetbollen ingegooid kunnen worden. Veel bezocht, het meest door pimpelmezen.
Beetje vreemd om deze als maandfoto van de maand november te plaatsen. De hoofdbloei is de late lente, vroege zomer. Veel blauwe vormen, en af een toe een witte. Dit jaar een nabloei in november. Dus.
Lage Herfstaster, witbloeiend met eerst geel, later rood hartje. Bosrand. Herkomst Noord Amerika. Breid zich langzaam uit als je hem de ruimte geeft en vormt mooi ‘eiland’ van witte bloempjes.