Alles in en om onze tuin
Twee weken geleden dachten we dat we voor de laatste keer dit jaar het gras hadden gemaaid. Er volgde een koude week met de eerste hinten vorst. Maar ja, daarna is het weer warmer geworden, en het gras groeit weer. Zal nog een keertje moeten. Dan ‘maaien’ we meteen de op het gras gevallen blaadjes mee.
Afwachten op een beetje droge dag.
Zoals elk jaar rond deze tijd staat het schoonmaken van de greppel op de tuinklussenagenda. Laatste jaren was ik steeds op tijd, had de sloot schoongemaakt toen die nog droog stond (zomerstand). Dat was dit jaar mislukt, met flink wat regen afgelopen maand. Dit leek weer een ‘laarzen’ jaar te gaan worden, voorzichtig te werk gaan, met zo’n 15-20 cm water in de sloot. Gister ging ik eens kijken hoe het er voor stond, of er veel takken en takjes in de sloot lagen. Veel blad zit nog aan de bomen, dat komt nog.
Blij verrast zag ik dat de sloot al schoon was! Gedaan door de tuinonderhouders van de strook groen van de flat achter ons. Dat is boffen.
Dahlia’s komen oorsprinkelijk uit Mexico en houden echt niet van vorst. Er is maar 1 nacht vorst nodig en ze stoppen acuut met bloeien. We hadden nog de nodige bloemknoppen, belofte van mooie bloemen, maar die kans is bekeken. Na zo’n nacht vorst is het blad zwart, echt van de ene op de andere dag. De ene dahlia is helemaal zwart, de andere had nog 1 stengel , beschut tussen lang gras, die nog groen is.
Dit is de tijd om de dahlia knollen te rooien. Ik moet eraan denken om de spitvork ver genoeg van de planten in de grond te steken, anders krijg ik gespieste knollen.
Met het zachte weer, zachte grond, maar niet kletsnat. Prima moment om bollen in de grond te stoppen. Valt nog niet mee om in onze tuin lege plekken te vinden. Als je goed kijkt zie je op de foto’s de plekken waar de bollen de grond in gegaan zijn. Niet veel zaaks nu. Maar wacht maar tot het voorjaar. Dan spat de kleur ervan af.
Nazomer en vroege herfst in de tijd van het vele fruit, appels, peren, kweeperen. Maar ook vuurdoornbessen, hulstbessen, ligusterbessen, kardinaalsmutsbessen. Tijd voor vogels en ander tuinleven om zich lekker vol te stoppen.
De kweeperen kreeg ik van Willie, die bijna omkomt in de kweeperen. De vuurdoorn staat tegen de voorkant van ons huis mooi te wezen. Nu nog volop in bes, als het straks kouder wordt komen de merels de bessen een voor een weghalen.
Droog dit weekend, en vooral zaterdag uitzonderlijk warm. Mooi voor een korte wandeling. Naar de Hortus in Haren, op loopafstand van ons huis. Eddy was er twee weken geleden ook al geweest, onder andere om naar herfstkleuren te kijken, en ook naar paddestoelen.
Wat is het een mooi goed paddestoelen jaar dit jaar. En opdat elke individuele paddestoel maar een paar dagen mooi is, doe je er goed aan om zo van half oktober tot half november heel goed rond te kijken. Ook al loop je elke dag of week hetzelfde rondje. Gister stonden in de hortus de bordjes met namen van de paddestoelen weer op verschillende plekken in de grond geprikt in de Laarmantuin en het arboretum. Waarschijnlijk begin van de week (het was herfstvakantie) neergezet. Op veel plekken waren de genoemde paddestoelen al weer weer, of ingezakt tot een bruin of zwart hoopje. Toch waren die bordjes handig, om in de buurt ervan extra goed rond te kijken.
Op zoek naar onze favorieten, de aardsterren. En jaaaa, we hebben ze weer gevonden. De gewinperde aardster en de gekraagde aardster. Als je heel voorzichtig het balletje van de aardster aanraakt voel je een heel dun velletje. Als je dan zachtjes het velletje een beetje induwt komt er een pufje met sporen uit het gaatje.
Toen ik van de zomer met Jitske open tuinen ging kijken waren we ook bij Eef. We waren onder de indruk van de 3 meter hoge bloemen van de zonnekroon. Vorige week kreeg ik een paar pollen van Eef, ook een stuk voor Jitske en een achtergelaten bij Eileen.
De zonnekroon of silphium perfoliatum komt uit het prairiegebied van Minnesota. De plant is sterk en wordt 2 – 3 meter hoog. De dikke stelen zijn vierkant, glad en van eivormige bladeren voorzien. Aan de voet zijn deze vergroeid met het tegenoverstaande blad, waardoor er bekertjes ontstaan, waarin lange tijd water kan worden bewaard; “Cupplant” is daarom de engelse naam. Dat zie je ook bij de grote kaardebol trouwens. Perfoliatum betekent: “door het blad heen komend”. De bloemstelen staan in de oksels van de bladeren en de bloem-hoofdjes hebben 20-30 heldergele, langwerpige lintbloemen en het hart bestaat uit een schijf van ongeveer 100 bruine buisbloemen. De lintbloemen zijn vrouwelijk en de buisbloemen mannelijk. De bloeitijd is augustus – september.
Eind 2018 drie bomen in de tuin geplant, waarvan een een amberboom is. Ons exemplaar is parasolvormig, en niet de smalle opgaande boom. Vanaf de plek op de bank waar ik meestal zit kan ik de boom precies zien in de zijborder. Het blad begon al wat te kleuren vorige week, amberbomen staan bekend om hun mooie herfstkleuren. Na de koude nacht halverwege vorige week staat de boom in vuur en vlam. Genieten.
Mooier dan dit wordt het niet deze maand.
Foto van Jitske van 19 oktober.
