Alles in en om onze tuin
Ze zingen alweer volop, de roodborstjes. Om aan te geven waar hun territorium grenzen zijn. Ze weten maar al te goed dat waar een tuinier in de grond rommelt iets lekkers te halen valt. De grond is nog warm en zacht, volop beestjes.
Op een meter afstand zat deze te wachten tot ik haar even de ruimte gaf.
Zin om weer een stukje te wandelen, net even iets verder weg. Bus naar het zuiden en eerste halte, bij Westlaren uitgestapt. Dat is vlak bij natuurgebied/ nationaal landschap Drentsche Aa. Via het gelijknamige restaurantje (cappuccino op terras, 7 oktober, zonder jas!) deels door bos, langs heidevelden (uitgebloeid), vennetjes, heel veel paddenstoelen, en kleine paadjes verder. Sommige stukken kennen we van eerdere wandelingen en fietstochtjes, maar ook een paar nieuwe paadjes ontdekt. Heerlijk wandelweer, niet te warm, niet te koud. Ongeveer 12-13 kilometer.
Aardappelbovist, berkenzwam en zwavelzwam.
Wildebloemenweitje in Annen, met gemaaid pad naar open plek, waar bankje stond. Heerlijk rustplekje.
En aan de zuidoost kant van zuidlaren, waar deel van de aardappels al geoogst waren, liepen tientallen coloradokevers over de straat…
De plantjes die ik vrijdag kocht in de Kruidhof heb ik dit weekend in de tuin gezet. Hieronder een overzichtje van wat het was, en waar ze staan. Ik heb een herinnering in mijn agenda van april 2024 gezet om de plantjes op te zoeken. Tegen die tijd komt er een update blogje.
Nr 2, 4 en een deel van de bollen in de grote pot camassia (nr 7) : zijborder 85, net voor de grote bos herfstasters en een (verplaatste) descampsia. De kleinere camassia bollen opgepot in vijf verschillende potten.
Nr 1 en 3 : achtertuin 87 aan de voet van de verhoogde border bij stapelmuur.
Nr 5: helemaal rechts achterin achtertuin 85, bij appelboom elstar tegen de heuvel bij takkenwal.
Nr 6: binnen in pot, om thee van te maken, blaadjes in sla, evt proberen te stekken.
Al weer lang geleden dat ik in de Kruidhof in Buitenpost geweest ben. Inmiddels heet de Kruidhof de Hortus van Fryslân, vanaf 2018 toen Leeuwarden culturele hoofdstad was. De Kruidhof is méér dan een kruidentuin, vertelt Jan Willem Zwart als ik hem interview op 6 oktober, dus de naam Hortus is passend. Jan Willem noemt zich nu ambassadeur van de Kruidhof. Hij is voor een paar uur/week verbonden aan de tuin. Van 2006 tot 2018 was hij er directeur. Ik interview hem voor een artikel dat zal verschijnen in het Vriendenbericht van Hortus Haren eind 2023. Leuk, een beetje ‘vergelijkend hortus onderzoek’.
Jitske en ik hadden gepland deze dagen een tuinreis met de bus naar Engeland te doen, maar helaas ging dat niet door: te weinig aanmeldingen. In plaats daarvan deden we een minituinreis naar Buitenpost , ook leuk. Net over de grens in Friesland.
De Kruidhof is van half april tot half oktober geopend. Mooi om dus nog net even te gaan kijken voor de winterstop die 15 oktober begint. En… alle plantjes voor 50% van de prijs!
Dit is mijn ‘oogst’, de zwarte tas links.
Beetje rommelen in de tuin en ineens springt een kikker langs.
Onder een struikje en vervolgens weer op het pad.
Met niet een, maar twee wormen.
De eerste eet ie op, te zien in het filmpje.
En wat gebeurt er met de tweede?
Wurm 2 glijdt langzaam -ongehinderd- weg.
We hebben al een hele tijd eekhoorns in de tuin. De hazelnoten uit de hazelaar zijn inmiddels op, dus we zien ze daar niet meer in. Alleen in het voorbijgaan richting appelboom. Bovenin de boom zitten nog een paar appeltjes, die lusten ze ook. We horen ze wel vaak: ritselend in de bladeren als ze een grote sprong maken, maar ook met de nageltjes krassend langs de schors van bomen als ze achter elkaar aan rennen. Het zijn er in ieder geval twee.
Of toch meer? Zie het filmpje in de link (handigst op computer) en tel maar tot hoeveel jullie komen. Dit filmpje is van 30 september (gister) in de middag. Ik sta met de telefoon omhoog te filmen langs de stam van de dikke wilg omhoog.
Van 22 september tot 8 oktober zijn het weer de bodemdierendagen. Dus nog een week de tijd om mee te doen en de kijken naar wat er allemaal rondkruipt op en onder de grond in je tuin. Een mooie zoekkaart kun je downloaden van de website.
Heb je regenwormen in de tuin? Ja, maar welke, er blijken een heleboel soorten te zijn. Of slakken. Wij hebben er in ieder geval een boel. Af en toe denk ik… wat lastig al die slakken. Blote slakken of huisjesslakken. Wist je dat ze wel heel nuttig zijn, en heel veel dode plantjes en oud plantenmateriaal opruimen (opeten). Alleen jammer dat ze soms ook aan plantjes zitten waar dat nou net niet de bedoeling was. En ook aan de kit die gebruikt is voor onze nieuwe ramen! De herfst is ook een mooie tijd om naar spinnen te kijken. Als er ’s morgens vroeg allemaal kleine dauwdruppeltjes zijn kun je de spinnenwebben goed zien. Soms zit de spin midden in het web te wachten, maar vaak ook ergens aan de rand van het web. Pissebedden kun je vaak vinden als je een steen omkeert of een blok hout dat op de grond ligt. Of onder een bloempot.
Met laatbloeiende planten en siergrassen is de nazomer en begin herfst een prachtige tijd in de tuin. Ook volop bessen en rozenbottels te zien. Hier een paar foto’s in iets grote formaat (klik op de galerij) om op je gemakje te bekijken op je computerscherm.
Het grasje linksonder op foto twee is diamantgras, heel mooi als er ook dauwdruppeltjes in hangen.
Elk najaar als de appels rijp zijn, beginnen ze van de boom te vallen. Niet allemaal tegelijk. Sommige worden een handje geholpen door de vogels (gaaien of eksters) of de eekhoorns, die een hapje komen nemen en daarbij de appels eraf gooien. Dat is de tijd dat ik de mooiste appels die al gevallen zijn van de grond raap, en de appels die nog aan de boom zitten pluk. Dan gaan ze de schuur in als voorraadje om in de winter aan de vogels te voeren.
Prachtig is ie, onze rambler roos Pauls Himalayan Musk.
Begin juni een enorme roze wolk met bloemen. Een week of twee. En daarna komt een enorme groeispurt, met nieuwe taken die uitlopers vormen van wel 5 meter lang. Elk jaar heel veel snoeiwerk om de roos een beetje in toom te houden.
Em met de storm begin juli is de roos deels omgewaaid, over de vijver heen, en zelfs over een deel van het bruggetje over de vijver. Aanvankelijk was ons plan om hem flink terug te laten snoeien door Reinier, onze bomensnoeier. Maar nu toch besloten de roos helemaal weg te halen. Te veel onderhoud. Afgelopen maandag kwam Reinier langs en heeft de roos bij de grond afgezaagd. Nog een heel gedoe om alle takken uit de struiken erom heen weg te krijgen. En uit de meidoorn die er naast staat. Ik vond het zo’n leuk plan de roos de boom in te laten groeien. Dat was al aardig gelukt, bijna 10 meter hoog.
Op de laatste foto een paar plantjes die Reinier mee naar huis nam voor zijn eigen tuin.
Prachtig was ie, onze Paul’s Himalayan Musk.