De vorst voorbij.
De knoppen zwellen.
Wakker worden met lijsterzang.
Luid.
De winterslaap is voorbij.
De beestjes worden wakker.
Weer wakker
Half vol of half leeg?
Grote verbouwing thuis, container op de oprit.
1. Een dixie (een wc-huisje) op de stoep. 🙁
Een paar “leukerds” hebben in de nacht van zaterdag op zondag de dixie op zijn kant gelegd. We hebben hem weer rechtop gezet, maar de stoep en goot langs de stoeprand was helemaal blauw van de ‘wc -eend’ achtige vloeistof.
Met emmers water, buurman met tuinslang, een schep en bezem de boel weer opgeruimd en schoongemaakt.
2. Lekker in de tuin bezig 🙂
Eerste echte tuindag van het jaar, zaterdag 10 maart. Aan de slag met de heggeschaar om alle pollen siergras af te knippen. Omdat de container van de verbouwing er nog staat kon ik daar het gras-afval in gooien. Mooi meegenomen, andere jaren bleek ik steeds met een enorme bult halmen zitten.
Langs het fietspad
Zondagmiddag wandeling.
Over het fietspad, langs het kanaal.
Paar honderd meter bij ons vandaan.
He, kijk daar nou!
Nog geen twee meter van ons vandaan.
Op een struik, bij het hek.
In ’t zonnetje.
Doodstil, alerte blik.
Pluimpjes aan de oren.
Het huis van achter
Een overzichtsplaatje: vanaf het bruggetje over de vijver in de achtertuin, richting de achterkant van ons huis. Je ziet dat er her en der nog wat dakpannen gelegd moeten worden. Rechts zie je de vijver, het bordje onbetrouwbaar ijs is net uit beeld rechtsonder. Links van het pad, als je voorbij de paal een meter of twee doorloopt en naar links draait: een fraaie blik op een -inmiddels aardig- veldje sneeuwklokjes. En linksonder, net in beeld, in het verlengde van het pad: de bovenkant van een gammel stoeltje, dat ik op de brug van de vijver heb gezet. Als reigerverschrikker. De laatste week was er voor hem/haar niets te halen, maar daarvoor (en binnenkort weer…) wel. 1 kikker ligt stijfbevroren op de rand van de vijver…
Slappe klokjes
Het wordt spannend hoe het er met de planten in de tuin voorstaat. Door de ijzige kou en het ontbreken van een sneeuwdek zie ik veel uitgedroogd blad. Dat wordt niets meer, tenminste niet het bovengrondse deel.
Sommige planten hebben een slimme truck, de onttrekken water aan hun bladeren, en liggen dan plat op de grond, helemaal slap. Zoals de grote bladeren van het schoenlapperskruid en ook de sneeuwklokjes. De witte bloempjes strak gesloten en met hun kopjes op de grond. Komt dat goed?
Ja dat komt goed!
Onbetrouwbaar ijs
We zijn aan het verbouwen boven en er staat een grote container op de oprit. Mooi moment om wat oud spul uit de verre schuur er in te gooien. Gister, zaterdag, het was nog -5 graden, met handschoenen aan in de schuur bezig geweest. Was uit de wind, dus prima te doen. Tussen oude houten kratjes kwam ik een muizen leger tegen, een plek waar ze wonen of gewoond hebben. Ver konden ze niet zijn, want elke dag is er een stukje meer van de appeltjes die in de schuur liggen opgeknabbeld. Omringd door muizenkeuteltjes. Steeds meer planken en latjes gingen in de container. En helemaal achterin stond nog een laatste plankje. Toen ik dat omdraaide….. hoe toepasselijk!
Vandaag bijna + 5 graden, het bordje op het ijs van de vijver. Het ijs is nog wel dik, maar smelten gaat nu snel. Vanmorgen vroor het nog een paar graden en was het keteltje met kokend water nog nodig voor het open maken van het wakje.
Verwarming
Afgelopen week geen dakdekkers. Als de gevoelstemperatuur onder de min 6 is dan wordt er geen buitenwerk gedaan. Gelukkig was het dak al helemaal met folie belegd en een flink deel ook al van nieuwe pannen voorzien. De resterende stapeltjes dakpannen liggen nog steeds keurig opgestapeld tegen het dak. Afgelopen nachten was dat nog wel even spannend, met de harde oostenwind. Af en toe hoorden we gebonk op het dak waar de stapeltjes pannen wiebelden. Binnen inmiddels geisoleerd, dat scheelt. Warm is het nog niet. De verwarmingsradiatoren staan buiten in de tuin.
Vogeldagboek
Al surfend kwam ik Adri tegen.
Niet in het echt, maar op het net.
Vogels zijn zijn grote liefde.
Adri houdt een vogeldagboek bij,
met veel weetjes en veel foto’s.
Mooi hoor.
Op 1 maart 2018 beschreef Adri: een kramsvogel en een koperwiek, een wintertaling en een roodborst, een spreeuw en een steenuil, een vink en een watersnip. En nog een raadplaatje.
Martinikerkhof
Al ruim een weer prachtig droog en zonnig winterweer. Gunstig voor de dakdekkers die de dakpannen op ons dak aan het vervangen zijn. Geen afdekzeil nodig. Steeds meer sneeuwklokken in de tuin, onder de struikborder inmiddels een aardig ‘veldje’ en onder de heg een steeds langer en breder wordende rij. Akonietjes hebben we niet zo veel. Een handjevol. Ik had me nooit gerealiseerd dat ze het ook goed kunnen doen in een grasveld. Zoals hier op het Martinikerkhof in Groningen.
Zingend ijs
Elke ochtend is de eerste klus om een opening te maken in het ijs van de vijvers. Dat wordt steeds lastiger bij de kleine vijver, waar helemaal geen zon komt. Onder een stuk piepschuim is een plek waar ik elke dag nog door heen gekomen ben. Dan vis ik de losse ijsstukjes eruit. De grote vijver gaat makkelijker. Onder de brug blijft het ijs lang dun. De afgelopen dagen heb ik steeds grote ijsscherven uit het oppervlak gevist en op de kant gelegd. De volgende ochtend steevast weer dicht gevroren, zo’n 1-1,5 cm. Het stuk waar ik niet bij kom, aan de overkant is veel dikker. Vrijdag kraakte het nog toen Poes er over heen liep.
Dat is anders op het Paterswoldse meer, een kleine wandeling bij ons vandaan. Geen krakend ijs vandaag, maar zingend ijs. Een enkele schaatser te zien, en te horen. Goed kijken, net rechts van de paal die middenin staat. Aan de kant moppert een toeschouwer: ” Als ie door het ijs zakt verpest ie het ijs voor de anderen” .
