't Groentje – Pagina 174 – Alles in en om onze tuin

Voorjaarsplantenruil 2017: brengen en halen

Van half 11 tot 12 zou de plantenruil zijn, dus mooi even tijd om ervoor nog een uurtje in eigen tuin rond te lopen. Wat is zo’n uur snel voorbij! Gelukkig had ik al e.e.a. klaargezet gister, en stond ook de fietskar al klaar. Gewoon volladen tot de kar vol is.

Deze keer nam ik mee: een heleboel irissen, gister een grote pol afgestoken en in losse irisstengels verdeeld, elk met hun eigen wortelgestelletje. Diverse herfstframbozen (die gingen niet zo goed deze keer), verschillende gerania, knikkend nagelkruid, kleine stipa’s, moerasspirea, bosanemoontjes, bosaardbeitjes en roodbloeiende aardbei. En nog wat pitten van de nispero, die over waren.

Mee teruggenomen:
– 1 herfstanemoon –> eerst maar even in pot aansterken
– 2 bosanemoon robinsiana van heilien tonckens (ik dacht dat ik die had, maar die van ons zijn echt paarsblauw, terwijl deze bijna wit met een blauwe vleug zijn. –> net naast buxus haagje, eerste afslag links vanaf terras richting kleinen vijver
– smalbladig longkruid
– een vinca uit west schotland, met donkerder paarse bloemen en meer stervormig, dan de gewone vinca. Van Ernst.
– 1 roze bloeiende astilbe
– 1 bermooievaarsbek
– 1 slibbladige grote kaardebol van Michiel.

Vaak kom ik dezelfde mensen tegen bij de plantenruils (Eef waar was je deze keer ?), sinds de Wilde Planten TuinKring Haren een onderdeel van het IVN is geworden komen er soms andere mensen langs, de keer een Loppersumse meneer. Hij bracht wat uitgezaaide linden mee (maar waar laat ik die), en we raakten aan de praat over bijen. Hij houdt van bijen en bijen houden van bloeiende lindes.

Terras poetsen

Ons terras ligt op het noorden en er komt ’s winters vrijwel geen zon. In het voorjaar betekent dat dat er een zwarte algen aanslag op de witachtige tegels komt. Eddy toog naar de buren om de hogedrukreiniger te lenen. Alles van het terras en spuiten maar. Na een uurtje was het terras weer bijna wit, en Eddy zijn klompen en broek nat en onder het zand.

Daarna alleen nog de tuinstoelen terug zetten en morgen wat zand over de tegels vegen, om de schoongespoelde kiertjes tussen de tegels weer te vullen.

Handbereik

Paradijs binnen handbereik.
Documentaire van Barbara den Uijl.
Uit 2016.
Over Piet Ouddolf.
Zijn tuinen, zijn ideeen, zijn uitspraken.
Veel mooie beelden.
Kleuren, vormen, beweging.
Subtiele lichtval.

Houd je -net als ik- van type Ouddolf tuinen, dan raad ik je aan de documentaire te bekijken. Mocht je de uitzending op NPO van vandaag (28 april) gemist hebben, bekijk de documentaire dan via uitzending gemist.

Een glimp in een paar screendumps hieronder.

Piet doet niet moeilijk over mengen van inheemse en niet-inheemse planten

Als ik dit zie besluit ik binnenkort een paar heleniums te gaan kopen …

Ahh, dat doet ie met de tape. Om een plantje heen. Geen verdere uitleg trouwens.

Prachtig, de boomgroep in verschillende kleuren, maar een vloeiende vorm

Veel hoge planten en paadjes om er tussen in te kunnen staan

Berber

Zuurbes of berberis vulgaris is een struikje met vervaarlijke stekels. Als prikkelstruik kom je hem vaak tegen in gemeenteperkjes. De donkerrode vorm wordt ook vaag als heg gesnoeid. Wij hebben een vrijuit groeiend exemplaar in de tuin. Ongeveer een meter hoog en nog iets breder. En nu staat ie in bloei. Als je niet oplet valt het misschien niet op, licht geel groene bloempjes. Heb je de struik vlak bij een pad staan, dan merk je het wel. Vooral als de zon schijnt. Dan wijst het gezoem van de insecten je op de bloeiende bloempjes. Juweeltjes in zacht geel. Berberis heeft ook een fraaie herfstkleur en grappige rode (en ja zure) besjes.

Leuk weetje van een Engelse website, zou best wel eens waar kunnen zijn: Linnaeus gaf de zuurbes als soortnaam berberis naar het Noord-Afrikaansenomadenvolk de berbers. Linnaeus dacht dat de plant uit Afrika kwam.
Of toch deze uitleg: De monnik Constantinus Africanus gebruikte al in de 11e eeuw de naam Berberis in zijn boek over planten. In dit geval zou de naam afkomstig zijn van ‘barbarian’; de Romeinen noemden de Germanen ook wel Barbarians.

Nispero

Naar aanleiding van een recent blogje over Portugese bomen kreeg ik de reactie van Vera uit Groningen. Over een van de bomen in dat blogje, de japanse mispel. Vera heeft een huis in Spanje en in haar tuin daar staat ook zo’n boom, in het Spaans de nispero. Aardig vruchtje, maar erg gevoelig voor beschadiging en transport. Je zult hem hier in Nederland dus niet snel vinden in de schappen van de winkels. Vera was net weer in Spanje geweest en had een bakje nispero’s meegebracht. Ik kon er een paar komen halen, en dat heb ik vanmiddag gedaan. Met instructie hoe het makkelijkst te eten. Tja en hoe omschrijf je de smaak van een onbekende vrucht. Beetje kiwi, appel, niet zo’n zoete abrikoos. Of beetje mangoachtig, volgens Eddy. Nou zoiets. Dus.

Elke vrucht heeft drie grote bruine pitten. Makkelijk te zaaien, en levert een aardige plant, volgens Vera. Ga ik proberen…

Pasen en Pinksteren op een dag

Pasen en Pinksteren vallen -per definitie- niet op 1 dag.
Of toch wel? De pinksterbloemen bloeiden dit jaar met (de late) Pasen.
Deze pinksterbloemen staan bij ons in de tuin.

Wist je trouwens dat de Engelse naam van de pinksterbloem Cuckoo-flower is? Onze koekoeksbloem heet weer anders, namelijk Red Campion (dagkoekoeksbloem) of ragged robin (echte koekoeksbloem). Wat is in een naam? What’s in a name?

Vorstgevaar voorbij?

Afgelopen week heeft het nog echt hard gevroren. Op het nieuws waren fruittelers te zien die uitgebreid hun bloeiende fruitbomen sproeiden, of manmoedig probeerden een beetje warm te houden. Soms is dat gelukt, soms ook niet. Onze pruimenbomen waren min of meer uitgebloeid, dus hopelijk voorbij de risicoperiode. De appelbomen stonden net vol in knop, foto 1 is van donderdag 20 april, maar de knoppen waren nog wel dicht. Misschien geeft dat net voldoende bescherming. De 2e foto is van zaterdag 22 april, de bloesems gaan open (en de vorst is even weg). We zullen het zien, aan de appeloogst later dit jaar.

Het echte krentenboompje

Een paar weken terug liet ik een mooie bloesemfoto zien, waarbij ik aangaf dat dat een krentenboompje was.
Mis!
Was een prunus, blijkt nu. Hieronder zie je een foto van een de bloemen van het echte krentenboompje. Veel witter, en ook wat langere, iets meer flodderige bloemblaadjes.

Als je in april met de trein door het Drentse landschap rijdt is zie je overal de witte wolken van bloeiende krentenboompjes langs de bosranden. Vooral in Drente en Overijssel staan ze in de natuur, verwilderd van in de 17e en 18e eeuw ingevoerde exemplaren. In steden staan ze in parken, plantsoenen en tuinen. DE rest van het jaar vallen de krentenboompjes niet zo op, totdat ze in de herfst weer mooi oranje geel kleuren.

Weetjes

De Amelanchier lamarckii was inheems in Noord-Amerika. Ik las ergens dat de krentenboom daar niet meer voorkomt. Huh? Hoezo niet? Dat stond er niet bij.
Favoriete grond: licht vochtige zand- en zure grond.
Maximaal 10 meter hoog, meestal kleiner, een brede struik. Eigenlijk is krentenstruik een betere naam.
Vogels zijn dol opd e vruchtjes, in de nazomer.
Snoeien: af en toe, na de bloei worden gesnoeid om meer licht in de struik te brengen.

Ronduit spectaculair

…. naar een subtiel gespikkeld tapijt: bloemblad op gras.

Dit fraaie exemplaar staat in Zuidlaren.
Magnolia’s bloeien kort, maar wonderschoon. Het geslacht Magnolia bestaat uit groenblijvende of bladverliezende bomen en struiken met grote, meestal opvallende bloemen.

Twee weetjes die tot 5 minuten geleden voor mij nog onbekend waren.
1. Magnolia’s hebben takjes (twijgen) die bij kneuzing aromatisch zijn, vaak met een anijsachtige geur. –> dat ga ik natuurlijk uitproberen als ik morgen weer een magnolia tegenkom!
2. De magnolia is door de Franse botanicus Plumier in 1703 genoemd naar Pierre Magnol (1638-1715) uit Mont Pellier. In 1730 en 1732 werd magnolia als geslachtsnaam overgenomen door verschillende auteurs van plantenboeken en in 1735 nam ook Linnaeus de naam over.

Vierde seizoen

Het vierde seizoen is begonnen. Met foto’s van (alweer) koolmeesjes (in onze spreeuwen nestkast-met-webcam. Net voor het paasweekend is Afke begonnen met broeden. En toen ze even van het nest opstond konden we kijken hoe groot de oogst aan eitjes, steeds 1 per dag gelegd, is. Tel maar mee.