Lokale Keukenhof

Echt zomers vandaag, met wel af en toe een stevige bui. Als het dan zo heel grijs is komen de kleuren extra fel uit, ook tegen het nog verse lentegroen.

Bij ons in de achtertuin, zicht vanaf het terras
Bij de buren in de voortuin: tulpen assorti, die overwaren van het maken van grote bollenmanden, ook een voor ons. In onze bollenmand komen ook een paar tulpen op van dezelfde ‘batch’, maar niet zo oogverblindend als hier in de volle grond.
En van dichtbij

Vogelverhalen: door het raam – Robin

Terwijl we achter in de tuin naar boven stonden te kijken hoorden we al het gepiep van spreeuwenjongen. Ze wonen in de grote wilg helemaal achter in de tuin. Minstens 1 nest, waarschijnlijk 2, en misschien wel meer.
Uit een ooghoek zagen we ineens een vogeltje door het open raam de schuur in vliegen. Het raam is naar binnen opengekanteld en staat altijd open, aan de bovenkant een breedte van zo’n 30 centimeter. Het gat heb ik met was gaas afgedicht zodat grote beesten niet naar binnen komen. Kleine vogeltjes vinden dat prima. De hele schuur verdwijnt langzaam in de klimop. En af en toe moet ik weer een ‘raam’ maken in de begroeiing. Maar nu even niet. Vogels niet verstoren.

Het ging zo snel dat we niet goed konden zien wat het was. Klein en bruin. Wellicht een roodborst. Of een braamsluiper, als we naar het alarmroepie luisteren. Ik heb onderstaande filmpje op ‘herhalen gezet, zodat je het vogeltje ziet bewegen.

Toen ik een tijdje in de schuur stond, met de deur achter me dicht, kwam er in ieder geval een roodborstje binnen. Hij (of zij) vloog naar de bovenste plank van het witte kastje, naast de helm. Op de detail foto zie je dat er een nestje van blaadjes en een rode stripje plastic naast de helm gemaakt is. Ik ging snel weer naar buiten om het beestje niet te verstoren.

En misschien woont er wel meer. Toch die braamsluiper? We gaan het in de gaten houden de komende weken.

Aanvulling 15 mei
Toch een roodborstje. Het nest was al uit. De naar binnen vliegende foto bleek een (volwassen vogel te zijn die een van de jongen, die al uitgevlogen, maar nog in de schuur zat, kwam voeren. Donderdag eind van de middag (13 mei) was ik even in de schuur en vloog het jong schrikkerig rond. Toen ik heel stil bleef staan kwam het op een halve meter voor me op de grond zitten…. En vloog toen weer naar de nok. Ik heb die avond de schuur deur weer dicht gedaan (nog een laatste veilige nacht, voor het rond echt de wijde wereld in ging). Vrijdag ochtend de schuurdeur open gezet: met open raam en open deur moest ie toch de uitgang kunnen vinden.

Ik noem het jong: Robin.

Woningvoorraad uitgebreid

Een beetje laat in het seizoen, de meeste vogels zijn ondanks de koude maand april volop bezig met nestelen. Toch gewoon nieuwe vogelhuisjes gekocht en deze week opgehangen. Veel vogels doen nog een tweede en soms zelfs een derde nest. Dus, misschien de volgende ronde. Voor het eerst hebben we kastjes van hout beton, loeizwaar, wel heel stevig. 10 jaar garantie en makkelijk schoon te maken. Het mooie van dit materiaal is dat het ‘ademt’, geen last van condensvorming. En het schijnt de temperatuur beter te reguleren, waardoor het broedsucces hoger zou moeten zijn. Ik herinner me de koolmeisjes in de houten kast -met- camera een aantal jaren geleden. Een jaar zijn alle kleintjes overleden omdat het te koud was. Een ander jaar zijn er maar 2 van de 10 uitgevlogen omdat het veel te warm was. We hebben er alleen geen camera in. Dus dat wordt regelmatig rondje door de tuin en goed kijken.

Vier verschillende, voor elk wat wils.

Toen we een van de kastjes aan het ophangen waren in de conifeer aan de zijkant van het huis werd er druk gekwetterd door vogeltjes. Die zijn vast in de buurt al bezig. Een eindje verderop zagen we deze kleine blauwe eierschaal, koolmees denk ik. Die brengen de ouders altijd een stukje van huis, om geen roof-vogels te lokken.

Weer naar buiten

De nachtelijke kou lijkt nu van de baan (hoewel de ijsheiligen volgende week nog langs kunnen komen) . Mooi tijdstip om alle plantjes die ik binnen opgekweekt of opgepot heb buiten op het terras te zetten.

Twee soorten kleine trostomaatjes van Diana, de geranium tomentosa, die er hier nog wat geel uitziet. Beetje verhongerd denk ik, heeft nu verse potgrond. Een grote begonia die weer opkomt, en wat kruiden.
Links en rechts twee dahlia’s, die zijn van buurman Reint. Hij had er een heel stel vorig jaar van mij gehad en ze in de garage overwinterd. In het voorjaar weer opgepot, eerst in de garage met raam, daarna buiten op de picknicktafel. Ik had er twee meegenomen in het kader van risicospreiding. Mochten de buitendahlia’s het moeilijk krijgen als er nog nachtvorst kwam (zoals vorige week!) dan waren er nog twee reserve. Ik laat ze even onder het afdak van de serre buiten acclimatiseren. Dan kunnen ze weer naar hiernaast,.

5 mei

4 en 5 mei, bar en boos was het, storm, regen, wind, hagel, en heel veel regen. Koud ook. 5 mei in de middag was er zowaar zon en ging ik een stukje wandelen. Rondje van een uur, naar de molen aan de oever van het Paterswoldse meer. Af en toe even flink tegen de wind in leunen, en op de terugweg, met wind in de rug, zelfs even afremmen. De ooievaar zat op het nest, en bij het bankje halverwege stond een vlag te wapperen. Vorig jaar is hier een herinneringsbord neergezet, ter herinnering aan de hier neergeschoten helikopter. Vlag stond stevig te wapperen. Bloemstuk bij het bord gelegd. 76 jaar geleden.

Het water van het meer had flinke schuimkoppen, geen bootjes. En ik zag de eerste zwaluwen, heel laag boven het weiland tegen de wind in: mugjes happen. Dan een looping recht omhoog, zodat ze met de wind mee een heel eind terug over het weiland werden geblazen. Dan weer omlaag en laag over de grond tegen de wind in. Een soort achtbaan. Ze leken er lol in te hebben.

Klein stukje verder op stond een kleine kudde blaarkoppen. Zo leuk, vind ik die koeien. Van ver kun je door die witte koppen en donkere oogcirkels goed zien dat ze je aan kijken. Eerst 1 en toen de hele groep. Ze keken en gingen looien. Zo grappig, ze begonnen allemaal met me mee te lopen. Af en toe een eend opschrikkend die op de slootkant zat. Zie filmpje hier.

Tuinbeelden

Berberis bloei

De berberis is een prikkelstruik die je veel in plantsoentjes tegenkomt. Soms als hegje, kort gesnoeid. Wij hebben een flink uitgegroeid exemplaar, twee meter hoog. De berberis staat nu in bloei, met deze kleine bloempjes. Als de zon er in de namiddag op schijnt zoemt het van de insecten erom heen. Blijkbaar veel nectar voor de beestjes.

Van achteren naar voren

Neem eens een foto van je tuin of huis vanuit een andere hoek. Als ik iemand een foto van ons huis laat zoen is die meestal genimen van de overkant van de straat, met de voorkant van het huis in beeld. Deze is juist vanuit bijna achterin de tuin, kijkend naar de achterkant. Omdat je de straat er achter niet ziet, lijkt het een heel landelijk plaatje. Terwijl we toch echt zo goed als in het centrum van het dorp wonen.

Overal vergeetmenietjes, vrolijke bloemetjes.
En ons knollenlandje dat grasveld heet.
Net voor de 2e keer gemaaid.

1 mei bloesemroute

Na de koudste april sinds heel lang begint ook mei fris. Buiig, soms flinke plens, afgewisseld met stevige opklaringen. Echt wat in de tuin doen sloeg ik maar even open op zaterdag, maar een rondje wandelen door de tuin, dat kan natuurlijk wel. Altijd van alles te zien,. Wat denk je van een mini-themaroute langs bloesems in de tuin?

Appel, bijna uit de knop
Pruim, bijna uitgebloeid
Sierpeer, in volle bloei

Hondsrug ommetje

Ons ommetje van vandaag ging door een stukje Haren Noord. Grappig dat we automatisch de verschillende rondjes vaak dezelfde richting op lopen. Vandaag voor de verandering een keer andersom. Dan ziet het er soms net weer anders uit.

Deze foto is net ten noorden van het centrum van Haren genomen, Rijksstraatweg richting Groningen. Het enige stukje van de Hondsrug dat nog helemaal open is. Op deze foto lijk je echt in het buitengebied te zijn, maar net links en net rechts van het beeld op de foto staan gewoon huizen.
En net achter de rij knotwilgen aan het einde van het weiland loopt de A28. Doordat de Hondsrug net iets hoger ligt, een meter of twee, is de snelweg ook niet te zien. Wij wonen een paar 100 meter naar het westen (weiland in) en dan paar 100 meter naar het zuiden (links van de foto). Zo dicht bij kun je mooie plekjes vinden.

Hondsrug

Tijdens het ommetje keken we ook uit naar ‘happy stones‘, maar die vinden we al een tijdje niet meer. Wellicht volgende week als het meivakantie is en veel kinders thuis zitten (er er voor dinsdag veel regen voorspeld is). Wel vonden we een een vrolijk fietsje bij ons op de oprit. Die zetten we even netjes aan de kant bij het begin van het ommetje. Bij terugkomst was ie weg. We gaan ervan uit dat de eigenaar de fiets weer even is komen ophalen.

Happy fietsje

Buurkattenbezoek

Flock van de buren is regelmatig bij ons in de tuin te vinden. Zeker als de buren op vakantie zijn en wij hem aan zijn culinaire behoefte helpen en voor portier spelen. Hij begint op leeftijd te komen, en een lekker hapje vers gras helpt hem dan eventuele haarballen te verwijderen. Zo in de lente zijn de grasjes aangenaam mals. Je kunt er aan blijven knagen…

Dan uiteraard grijsaard Sukkie oftewel Poes, die inmiddels groot deel van de dag slapend doorbrengt in onze tuin. Hij woont een paar huizen verderop de andere kant op in de straat. Donderdag toen het zo regende verhuisde hij van onder de heg naar een plekje op ons overdekte terras. Ook goed tukken daar. En van de week, toen we op koningsdag nog wat in de tuin rondlummelden, probeerde hij het krukje uit.

Sukkie op krukkie

Als derde van het kattentrio: Rooie Harry. Twee huizen verder op. Die regelmatig door onze tuin struint. En hier het terras eens besnuffelt. Jong en soms nog wat overmoedig. Soms in een boom, inmiddels respectvol naar Flock.

Vogelverhalen: Ayla in ’t bos

Tussen de buien door regelmatig zonnige momenten. Mooi om even een rondje door de tuin te lopen. Achter in onze achtertuin is het behoorlijk begroeid. Bijna bos. Zeg nou zelf, als je deze foto ziet: dat lijkt toch een rustiek bospaadje?

Rustiek bospaadje

Met nog mooi zacht groen blad en licht, omdat veel bomen en struiken pas beginnen uit te lopen. Terwijl ik de foto nam hoorde ik geritsel schuin boven me. Vogel?

Goed kijken: Ayla op het nest

Ik kwam voorzichtig dichterbij en keek omhoog.
Jaa! daar was ze weer. Ayla, de Turkse tortel die ook vorig jaar al poging deed tot nestelen. Zie hier. De tweede poging was toen in de buurt van dezelfde hulst, maar was niet succesvol.

Ingezoomd: zie je haar nu zitten?

Hint: de staart steekt naar linksboven toe uit. Vandaag, een kleine week later ben ik weer even gaan kijken. Ze zit er nog. Het nest ziet er wat steviger uit dan vorig jaar. Ook mooi dicht in de hulst. Wel zo verstandig met als die gaaien hier. Maar of het goed gaat?

Blauw-nest, rood – Ayla