Rondje Drenthe

Wij wilden gaan fietsen en of wandelen. Vrienden van ons, Mirjam en Pieter, zouden gaan kanoen in Drenthe. Wellicht treffen we elkaar, was de gedachte. De hele dag heen en weer appen om te kijken wie waar was. Wij bleken veel te vroeg bij de beek, de Hunze te zijn, waar Pieter en Mirjam zouden gaan varen. (Of zij waren te laat?).

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is drenthes-aa-landschap.jpg
Uitzicht Nationaal Park Drentsche Aa

In ieder geval hebben we een prachtige dag gehad. Om 9 uur op de fiets, en na een rondje van 70 km, weer thuis. In het dal van de Hunze aan de ene kant van de Hondsrug, en later in het dal van de Drenthsche Aa, aan de andere kant van de Hondsrug. ‘ s Morgens het rijk alleen, nieumand onderweg. Het laatste stuk ’s middgas, in de buurt van Annen en Zuidlaren wel veel fietsers op de weg, soms lastig op de smalle schelpenpaadjes in het bos.

Naast rode klaprozen, ook een paar paarse, bij de Bonnerklap (klap=brug).
Zaaddozen nog niet rijp…..
Knap gevaarlijk in Nieuw Annerveen!

De Wylgen: Bij Sjoerdtje en Piet in de tuin

Wat voelt dat rijk!
Zomaar op een doordeweekse maandagmiddag op tuinbezoek.
Het had de maandagochtend (15 juni) aan een stuk door geregend.
Even leek het erop dat ons plan in het water zou vallen.
De regen stopte, de zon kwam er bij.
Met Jitske op weg naar Friesland, naar de Wylgen (vertaling voor de niet-Friezen: de wilgen). We gingen op bezoek bij Sjoerdtje, een vriendin van Jitske nog van de lagere school!

Een oude boerderij, de afgelopen jaren helemaal afgebroken en steen voor steen weer opgebouwd. Prachtig. Dar helpt het dat Sjoerdtje altijd als werkvoorbereider in de bouw heeft gewerkt. Anders begin je misschien niet aan zo’n klus. Wij waren er vooral voor de tuin, dus snel naar buiten.
Uitkijkend over een grootgrasveld, overlopend in de weilanden daarachter (borrowed view). Rechts een lange bloemenborder, ongeveer 1,5 meter breed, als eilandborder in het gras. Makkelijk om van twee kanten bij de planten te kunnen komen. Vol met bloemen, vorm, kleur .

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is eilandborder.jpg
Eilandborder

Bij elk plantje heeft Sjoerdtje een verhaal.
Die was van mijn beppe, dat is een roos van mij moeder, die pepermunt-boom van Piet gekregen ipv een bosje bloemen. Die heb ik van Sietske. Dat plantje komt bij De Rode Pimpernel vandaan. Die heb ik gezaaid van zaden die ik uit Frankrijk kreeg,

De parasol was niet meer nodig, de 10-20 jaar geleden aangeplante bomen gaven heerlijk schaduw. Vogelhuisjes -en vogels- in overvloed. Onder 1 huisje waar koolmezen hadden gebroed zag Sjoerdtje allerlei plukken (schapen) haar liggen. Even schrok Sjoerdtje, ze dacht dat de steenmarter het nest had geruimd. Nee hoor, koolmezen waren een tweede nest begonnen in hetzelfde nestkastje en hadden de nestkast zelf eerst goed schoongemaakt. Inmiddels hoorden we de jongen van tweede nest al weer piepen.

Van deze prachtige witte kaardebol hebben we zaailingen meegekregen. Nog stekeliger dan de gewone lilapaarse kaardebol. Eerder kreeg ik al een foto van ontkiemende kaardebol zaadjes met uitnodiging een keer langs te komen.

In de tuin allerlei Engelse invloeden, een roos uit Engeland, zaadjes uit Engeland, maar ook een “nursery bed”. Vlak naast de moestuin van Piet een rij bakken waar allerlei planten en bloemen kunnen worden opgekweekt.
Mooi tuinbezoek.

En als afsluiting nog even langs Burgum, bezoekje (met 1,5 meter) aan Jitskes moeder. En zeer enthousiaste hond Beike. Wist je dat zo ongeveer alle Friesche honden Beike heten?

Als dit je achtertuin is….

Corona-open-tuin

Dit weekend was open tuinen weekend voor de afdeling Groei en Bloei Haren -Paterswolde. Het tuinengidsje, pre corona gedrukt, was niet helemaal actueel. Ongeveer 1/3 van de tuineigenaren had – om verschillende redenen- zich afgemeld. Wij waren open vandaag, met een 1,5 afstandhouden bordje en gemarkeerde looproute : tegen de klok in.

Voor vandaag was drukkend warm weer en veel regen voorspeld. Dat eerste klopte, de ochtend en begin van de middag waren erg warm en vochtig. Regen kwam er pas tegen tegen drie uur, een half uurtje. Maar zelfs in de regen kwamen er een paar tuinenkijkers, met pluutje.


Dit is een fluit-kabouter. Met een bewegingsmelder, die als er iemand langsloopt fluit. Ik zet hem met open tuinen altijd bij de pergola, dan hoor ik als er iemand aan komt. Helaas de batterijen vorig jaar er in laten zitten (beetje uitgelopen), en de oplaadbare batterijen hadden niet genoeg power om hem een beetje behoorlijk te laten fluiten. Vandaag stond ie er dus alleen voor de vrolijkheid.
Jan en Ina ter Haar kwamen helemaal uit Twente tuinenkijken in Groningen. Ze blijken zelf ook een bezoektuin te hebben, de Haarboerhof , en verschillende weekende gedurende de zomer open te zijn. Ina blijkt actief imker.

Misschien omdat er weinig tuinen open waren, of misschien omdat mensen behoefte hadden aan een uitje. Any how, behoorlijk veel bezoekers vandaag, meer dan voorgaande jaren. Niet verrassend was dat de rozen zeer in trek waren. Ze staan prachtig in bloei nu. Ook de Euphorbia Cyparissias , op dit moment met naar oranje rood verkleurende bloeiwijzen, werd uitgebreid bewonderd. We hebben er een hele strook van langs het huis staan. Zorgvuldig in toom gehouden door Eddy. Want woekeren dat kan deze wolfsmelk als de beste!

Tuinmonoloog 2e vlog- vooraankondiging

Vorige week al aangekondigd en vandaag was bedoeling om 2e vlogje te plaatsen, het 2e filmpje uit eigen tuin. En wat bloeit er nu rijker- begin juni- dan de vele rozen. Dat is het onderwerp deze keer.

Filmpje maken kost toch meer tijd dan ik had gedacht, dus die houden jullie van mij te goed. Wel weer een mooi plaatje van de Ghislaine. Met bij.

Tuinplaatjes van de week

Fijn als witte kant
Ooit meegenomen van een plantenruil, als rozetje. Naam weet ik niet meer, maar het is wel een vast plant. Aan de voet van een rode roos, een wolk van witte schermpjes. Eens kijken of er zaad gevormd wordt na de bloei. Best ruimte voor meer.
De pracht van de eenvoud.
De enkel, open bloemen van de egelantier. Wist je dat het blad van de egelantier, beetje blauwe glans over het groene blad, naar appeltjes ruikt?Of eigenlijk meer naar appelshampoo. Zo kan ik ze altijd herkennen als ik een roos tegen kom met de kleine blaadjes: Blad even tussen je vingers kneuzen en ruiken.
Coupe soleil
In de namiddag met het strijklicht van de zon, lijken de pollen stipa tenuissima wel een gouden gloed te hebben. Zachtjes wiegen de grasjes in de wind. Op de voorgrond van de foto, maar ook de gouden
Kleine reus.
Het driejarige reuzenslangenkruid, hebben we een aantal jaar geleden bij een tuinreis in Engeland gezien. Echium pininana. Een enorme bloemstengel tot wel 3 meter hoog. Hier in de tuin in de pot wat zieltogend, dus najaar vorig jaar maar in de grond in de tuin gezet. Niet winterhard, maar ja, binnen overleefde ie ook niet goed. Warme winter, overleefd.En nu in bloei. Fraai, dat zeker. Hoog? Neeuh, centimeter of 40 heeft ie gehaald.

Ommetje uitloopgebied

De Oosterpolder bij Haren was lang geleden onderdeel van een enorm moerassig gebied van het Gorecht. Nu is het uitloopgebied voor de wijk Oosterhaar. Na verschillende uurtjes in de tuin gingen we aan het eind van de een middag afgelopen week nog een ommetje door dit gebied maken. Jasje mee, want het kon gaan regen, voor de temperatuur was het absoluut niet nodig.

Over een dijkje van de Oosterpolder waar vele honderden vingerhoedskruiden bloeiden. En allerlei andere wilde planten. Mooi hoor. En opeens zagen we ook pardoes een ijsvogeltje. blikkerend blauw, op een tak boven het water. 1 minpuntje, en dat lag niet aan het landschap. Weer vergeten een flesje water mee te nemen, en als de wandeling dan toch goed twee uur wordt (steeds en stukje verder), dan wordt het best dorstig..

Vierkant-met-beestjes

De eerste oranje havikskruiden staan weer in bloei. Er zaten er vorige week een heleboel aan te komen, in het grasveld, maar die zijn onthoofd door de grasmaaier. Ik vind het een leuk plant, no nonsense wilde plant. Breidt zich enthousiast uit door bovengrondse (of net onder de grond) uitlopertjes te maken, met aan het eind weer een nieuw rozentje. Waar tzt weer een harige bloemstengel uit komt met de warm oranje bloempjes. Zo fotogeniek! Door de scherpe kartels aan de lintblaadjes en de stampertjes/meeldraden komen de bloemen mooi uit op de foto. En als er dan net zo’n langwerpige tor overheen loopt…. een plaatje.