Maand: december 2017

We gaan voor optie B.
IJs en weder dienende komen Ties en Mark half december het tuinpad verbreden. Rechts van het huidige pad komt er dan een stuk bij van 40 cm.  De planten die daar nu nog staan gaan verhuizen naar een van de composthopen. Als het volgende weekend weer goed boven nul is (nu even niet) dan haal ik er misschien nog een paar uit om te verplanten of op te potten. Helemaal aan het eind van het pad, rechts staat nog een mooie rand met longkruid, er staan nog geraniums, een flinke pol molinia….

Allemaal zal ik ziet kunnen bewaren, ruim 20 meter x 40 cm is toch 8 vierkante meter plant: zoveel plek hebben we niet vrij!

Begin van de week was het nog ‘warm’ 8-10 graden en relatief droog. Vorig weekend, op de zondag, had ik een aantal planten uit de grond gehaald. het werd donker, dus een deel stond nog in een grote emmer, met vrijwel kale wortel.
‘ s Morgens tegen 7 zet Eddy de radio aan, en dan luisteren we, nog lekker warm onder het dekbed , naar het nieuws en weer. ” Vanaf donderdag kouder en veel natter. Winterse buien in aantocht. Zeker in het weekend.”

Maar nu was het nog woensdag, en droog. Dus snel even mijn tuinkleren aan, een mail naar een collega dat onze afspraak iets later werd, en de tuin in. Half uur, drie kwartier was het maar. Plantjes in de tuin gezet, en de frisse ochtendlucht opgesnoven. Vogelgescharrel om me heen. Voelde een beetje als spijbelen.
Kwaliteitsmoment en prima begin van de werkdag.

Weer omkleden en om half 10,
een uurtje later dan normaal,
zat ik op de fiets naar mijn werk.

Met energie voor tien!
Door een ongepland en onverwacht, last minute, tuinmoment.

Omdat we het tuinpad gaan verbreden, gaat er een strook van 30 cm tuin verdwijnen. Daar zitten natuurlijk uch planten in. Vandaag was er geen vorst, vanmiddag was er bijna geen regen. Met spitvork, schep en een heleboel emmers naar buiten. Deels op gezicht, deels op geheugen begonnen met her en der planten uit te scheppen. Een flinke modderboel. Wij wonen bovenop de hondsrug, en daar zit een leemlaag op ongeveer een meter diep. Ondoordringbaar voor (regen) water, dat blijft er gewoon boven op staan. Dat betekent dat het grondwaterniveau in het najaar en in de winter hier bijna op straatniveau is. Eruit scheppen met klodders modder, en een stukje verderop in een recent leeggemaakt tuindeel, weer in de grond proberen te zetten. Lastig met die hompen.

Geraniums lijken al op elkaar als ze in blad zitten, maar als het blad inmiddels afgestorven is, de plant teruggetrokken in de grond…. lastig.
Een paar pollen verplant van wat ik denk dat geranium sylvaticum is. De foto’s zijn (uiteraard) van eerder in het seizoen, zo eind april begin mei. Idealiter deel ik bij het verplaatsen meteen de pollen, en gooi de oude delen weg. Deze keer niet gedaan: het werd al donker!

 

Omdat onze tuin oorspronkelijk twee tuinen was,
Vanwege dat ons huis oorspronkelijk twee huizen was,
hebben we in de tuin twee tuinpaden naar achter.

De ene jaren terug al wat verbreed, 3 stoeptegels breed, met opsluitbanden.
De andere, een erfenis van ome Job. 55-60 cm breed, gelegd van metselstenen. Geen opsluitbanden, waarschijnlijk geen zand eronder, en de voegen tussen de steentjes zijn inmiddels een paar cm breed geworden.
Met allerlei grasjes en ander spul ertussen.

Rustiek, dat wel.

Maar tikkie smal, zeker in de zomer, als al het omliggende plantenspul zich bevallig over het pad drapeert.  En glad ook, die metselsteentjes, als ze nat zijn. Dat is groot deel van de herfst en winter zo.

Besloten om het pad te laten verbreden, opsluitbanden toe te voegen om de stenen bij elkaar te houden, en een rij stoepstenen in het midden. Dit zijn niet zo glad. De hovenier gezegd dat ik wel zoveel mogelijk materiaal wilde hergebruiken. Ben er nog niet helemaal uit. Zou ik nou twee rijen stoepstenen doen. Of steentjes erbij. Of….