Niet zo heel veel bijen

Dit weekend was bijen-tel-weekend, maar we hebben er niet zoveel gezien. Het was te koud. En te veel wind. Gelukkig hebben allerlei bijtjes (hommels) een bontjasje aan. Maar toch vliegen ze met dit weer het liefst op het warmst van de dag, zo tussen 11 en 2. En dan ook nog op zonnige beschutte plekjes met bloeiende bloemen.

Erg lekker op dit moment vinden ze de buisbloemen van smeerwortel en van longkruid. Zie foto. Op de bijenhotels zag ik ze vandaag nauwelijks, maar het half uur dat ik telde was er ook geen directe zon op de bijenhotels.

Akkerhommel op longkruid

Kabbes

De spreker wordt aangekondigd

Afgelopen woensdagavond leuke Groei&Bloei tuinlezing over nieuwe planten door Brian Kabbes. Brian is kweker, zijn kwekerij ligt  in Suameer, en hij kweekt, zoals hij het zegt, ‘planten die het doen’. Hij wil geen ziekelijke of zwakke plantjes. De lezing gaat over nieuwe vaste planten. Brian begint met:

Nieuw is niet altijd beter
Nieuw is niet altijd nieuw

Zo zijn allerlei zonnehoeden die in nieuwe kleuren op de markt gebracht worden en enthousiast worden aangekondigd vaak veel zwakker dan de oudere soorten. Zo ook bij de zeeuwse knopen, er worden steeds donkerder soorten aangeboden, die echter beduidend korter leven en minder goed groeien. Soms denken mensen dat van zo’n donker exemplaar ‘de kleur terugloopt’ naar het oorspronkelijke vuilwit. Meestal is het gewoon een zaailing van de donkere die de eigen kleur weer inneemt en gewoon veel sneller en beter groeit dan de doorgekweekte donkerpaarse. Bij ons in de tuin is het me nooit gelukt zeeuwse knopen over te houden, ze verdwijnen gewoon. Ook de oersterke vuilwitte.

Soms worden planten op de markt gebracht met klinkende namen. Bij nadere inspectie blijken het planten te zijn die al lang bestonden -een beetje uit beeld zijn geraakt- en (op)nieuw op de markt worden gebracht. Met de sticker ‘nieuw’, omdat sommige mensen daarvoor vallen.

In de pauze vroeg ik of Brian even wilde poseren voor de (dia) van zijn tuin. Zodat het leek alsof ie in de tuin stond. Het leek zo’n leuk idee. Maar zo valt er natuurlijk een dikke schaduw, heeft Brian allemaal plantjes op zijn gezicht geprojecteerd en zijn ogen dicht vanwege het felle licht van de beamer.
Drie lootjes gekocht, 298 en 299 bleken winnende loten te zijn: twee plantjes die Brian had meegenomen. Het derde plantje kreeg ik van een Groentjelezeres en tuinliefhebster, die ook een plantje won, maar recent verhuisd is naar een appartement met balkon. Niet meer zo veel plek.

Lichte twijfel of ik de planten in de volle grond zal zetten of in een bak. Lobelia en slakken gaan niet goes samen. Brian geeft aan weinig last van slakken te hebben. Hmmm.

Elfenbloem ‘Eef’

Elfenbloem, epimedium
Vers blad van de elfenbloem

Dit is de gewone elfenbloem. Zachtgele klokjes aan stevige stengeltjes. Het oude blad van vorig jaar had ik op tijd afgeknipt, voordat de bloemen omhoog kwamen, anders is het zo’n gepriegel. Het nieuwe blad komt inmiddels op, oranjegroen gemarmerd. Later wordt het blad meer effen groen en zo’n 30 cm hoog. De bloempjes verdwijnen dan weer.

Epimedium bij Eef in de tuin
Elfenbloem ‘Eef’, een toevallige variatie, oranje ipv lichtgeel

Bij Eef zag ik ook een grote pol van deze epimedium, met aan de rand een stengel met bloemen in een andere kleur: oranje. Ik adviseerde Eef er een draadje omheen te doen en na de bloei eventueel apart te zetten en verder op te kweken. Een spontane mutatie? Ik noem hem elfenbloem ‘Eef’.

Voorjaarsplantenruil 2019

Deze keer weer bij Eef in Noordlaren. Grote tuin, die dicht bij huis bestaat uit borders met gekweekte en wilde planten door elkaar heen. Verder naar achter wordt het  bos, ongeveer 1 hectare groot en 30 jaar oud, rondom een grote vijver. Nu weer met water gevuld, maar vorige zomer helemaal drooggevallen. Er kwamen toen de meest wonderlijke planten in groeien, vertelt Eef. Omdat het niet de bedoeling is dat de vijver dichtgroeit heeft Eef alles met de bosmaaier afgemaaid, en nu flinke lappen landbouwplastic neergelegd om het aangewaaide spul tegen te houden. In het bosstuk en rond de vijver alleen inheemse planten.

Het is wel eens warmer geweest op 13 april, in de vroege ochtend nul graden en toen ik op de fiets ging maar 3, met een koude ooostenwind. De ruil deden we achter het huis, in de windschaduw. Met af en toe zon en grote koppen hete koffie en thee was het prima te doen.

Heenweg: paar wortelstokken darmera peltata, zak vol knolletjes kleine oranje crocosmia, paar knollen crocosmia lucifer, stukje molinia transparant, bos irissen sibirica,  en bijenplantje voor Eef, soort scabiosabolletje.

Terug: weer een keer proberen, een herfstanemoon van Michiel ( langs tuinpad naar verre schuur, net na de laatste afslag naar links), voorjaarslathyrus van Eef (in potje gezet, paar sliertjes met veel moeite tussen de tegels uit gepeuterd), een stukje Briza media / groot trilgras (in potje) en 2 stukjes alpensla/ cicerbita alpina van Roos (net aan overkant van vijver, rechts van buxus/ligusterbol en vijver-overloopgeultje’) , een zaailing van een gekweekte pinksterbloem (wordt ca 40 cm hoog, in pot gezet), een potje muskuskruid, klein bodembedekkertje, van Machteld (langs dwarspad achter bij stukje dwarsbeukenhaag, tussen speenkruid), een echte koekoeksbloem (in tweede kweekbed, net achter irissen) en stukje prachtframboos van Annelies (staat nog in een emmer).

Magnolia

Kort maar overweldigend is de bloei van de magnolia’s.
Van kleine struiken, tot kolossale bomen. In deze tijd van het jaar zie je de witte, zachtroze, en soms bijna paarse bomen, volop in bloei voordat het blad verschijnt. Na een paar weken is het over, en regenen de grote bloembladeren omlaag.
De rest van het jaar vooral blad en soms vreemde vruchten.

Eind maart, begin april

Maar voor nu even: genieten van de bloemen. Deze zijn op ooghoogte, een straat verderop aan de Vondellaan.

Welke het precies is weet ik  niet, als ik wat plaatjes bekijk op internet dan lijkt het op een magnolia soulangeana.

Mahoniestruik

Overdadige trossen bloemen, met een hemelse geur.

De mahonia aquifolium is een zeer sterke en groenblijvende heester. De plant heeft een bossige groei en groeit uit tot ongeveer 100cm hoog en breed. De plant wordt vaak toegepast als solitaire struik, maar kan ook als losse haag gebruikt worden. Bij ons groeit de Mahonia aan de voet van een grote vuurdoorn, en er dwars doorheen.
De bladeren van de Mahonia aquifolium ‘ zijn ongeveer 20 cm lang en bestaan uit verschillende hulstachtige blaadjes aan een twijgje. Ze zijn glanzend donkergroen en stekelig. De twijgjes zijn donkerrood. In de late herfst en winter verkleurt het blad met bronsrode tinten. Dan hangen er ook dikke trossen sappige blauwzwarte bessen aan.
In de april en mei bloeit de Mahonia aquifolium met gele, heerlijk geurende bloemen in dichte trossen. Een overdaad aan nectar voor de rondvliegende hommelkoninginnen.

Kleine klokjes

Een prachtig contrast met het diepdonkergroene blad! De plant is absoluut winterhard. Heeft bij voorkeur een standplaats in de (volle) zon.

De 2 jarige judaspenning is ook in bloei geschoten, lekker knal: geel en paars.

Vossedruif – status

Eind oktober vorig jaar kreeg ik van Michiel een paar bolletjes van de vossedruif. Spannend of ze op zouden komen, want ik bleek ze niet op een optimale plek gezet te hebben. Waarschijnlijk te nat in de winter…

Poes Sprot komt even kijken wat ik aan het doen ben.

Niets te zien, en opeens twee weken geleden groen blad, en bij een van de twee nu twee bruin-gele druifjes van bloemen. De andere 3 lijken niet opgekomen. Of zijn ze ondertussen opgegeten. Op de foto’s zie je dat de slakken ze blijkbaar erg lekker vinden…

Antwoord raadplaatje 31 maart 2019; 5 dagen

Het raadplaatje van vorige week: Steiny had het goed geraden. De knop van een paardekastanje. Normaal zitten de knoppen veel te hoog in de boom om van dichtbij te zien. Deze knoppen zijn van een paar takken van de kastanje van de buren die een paar weken geleden werd omgezaagd. Een paar takken in een emmer water, en afgelopen week werd de knop steeds groter en groter.

30 maart
31 maart
1 april
2 april
3 april