juni 2019 – Pagina 2

Distelvlinder invasie

De distelvlinder is een trekvlinder enzien we hier in de tuin af en toe. Lang niet elk jaar, dat hangt ervan af hoe de wind staat. De vlinders komen uit het Middellandse zee gebied. De vlinderstichting gaf in maart van dit jaar aan dat er misschien een invasie van distelvlinders kon komen. In Israel waren er toen miljoenen aan komen waaien/vliegen. Later ook veel gezien in Roemenie. Toen was de wind zo gedraaid dat ze meer naar het noord oosten van Europa trokken.

Tot vorige week. Toen zagen we opeen verschillende distelvlinders in de tuin. hele drukke vlinders, die je moeilijk goed in beeld kijkt als ze vliegen. Oranjeachtig. Pas als ze een bloem hebben die ze erg lekker vinden en ze gaan zitten kun je ze mooi bekijken. Bij ons is dat de witte spoorbloem, een plant uit Zuid-Europa. Daar zaten er 4. Maximum dat we zagen waren er zes in de tuin.

*Op de witte spoorbloem, twee distelvlinders*

Hebben jullie ze ook gezien in de tuin? Even goed naar de tekening kijken. Er zijn meerdere oranje vlinders in de tuin.

Hypericum

In een border met veel kleuren valt deze hypericum een beetje weg. Een heel perk vol hypericums vind ik mooi of een struikje apart voor een groene heg. Deze staat bij ons voor de beukenhaag en net achter een oud bankje. In dit seizoen ook erg mooi van dichtbij. Helder kleuren, scherpe lijnen. Het stuifmeel is behoorlijk oranje, kijk maar naar de klompjes van de hommel.

Nachtelijke ontmoeting

Als ik ’s avonds na het tandenpoetsen nog even alle lichten uitdoe in de kamer is heel vaak het buitenlicht aangefloept. Zo’n felle ledlamp met bewegingsmelder, die dan een paar minuten aanblijft. In het donker binnen loop ik naar de deur om te kijken of ik nog kan zien wie de beweging heeft gemaakt. Meestal zie ik niks.
Maar gisteravond wel. Suzanne, de poes van een paar huizen verder op zit hier heel vaak in de tuin en keek mij verwachtingsvol aan. Tegenover haar een grote egel. Egels zien slecht, maar ruiken prima. Met een boogje liep de egel om Suzanne heen en verdween in het donker. Suzanne bleef me aankijken.

Grote bonte specht

Minstens twee jongen, net zo groot als de ouder-spechten inmiddels. Af en toe proberen ze pa en ma zo ver te krijgen dat ze nog gevoerd worden. De ouder hangt aan de silo. Het jong zit er naast en wacht.

Rozen willie

Vorig weekend even in de tuin van Willie. Een boordevolle tuin, waar van alles groeit. Veel fruitboompjes, maar ook veel rozen. Willie is er dol op en heeft er in de loop van de tijd heel veel verzameld. Bij elke roos vertelde ze de naam. Tja, die ben ik weer vergeten, maar gelukkig heb ik de foto’s nog. Ook bij Willie doen de rozen het dit jaar erg goed.

*Deze begint zacht geel en eidigd oud roze, lollig.*

Rozentijd

Eerste helft juni is een geweldige tijd in onze tuin. De rozen (kloimrozen/ramblers) hebben elk jaar een wedstrijd, wie opent de eerste bloem? Twee weken geleden was Pauls Himalayan musk (de lichtroze), de eerste met 1 bloem. En dat terwijl Ghislaine de Feligonde al een tijdje haar knoppen oranje liet doorschijnen….
Nu overal watervallen van rozen.

Een paar foto’s en een filmpje.
Link naar filmpje onder de foto’s.
Genieten hoor.

*Pauls Himalayan Musk, een idiote groeier.*

*Rosa multiflora, heerlijk geurend, aangewaaid.*

*Veilchen Blau (links) en Ghislaine de Feligonde (rechts) tegen een grijze lucht vlak voor aangekondigd onweer*

*Pauls Himalayan Musk (roze) en rosa multiflora (wit met geel hart)*

Filmpje

Hommels op look

Fotoserie van 2 weken geleden, 28 mei. De hommels vierden feest. Zo veel lekkers in de tuin. De klokjes van de bulgaarse ui werden uitgebreid ‘bevlogen’. En ook bieslook is zeer in trek in deze tijd van het jaar. Als je lekker veel bieslook bij elkaar plant kunnen de hommels gewoon overstappen.

Deze steenhommel heb ik als startfoto op mijn telefoon gezet…

Draak

Game of Thrones is afgelopen en we weten niet waar de laatste draak naar toe gevlogen is. In de tuin zijn de drakentongen in ieder geval achtergebleven. De persicaria microcephala ‘Red Dragon’ is een ijzersterke vaste plant die in no time van uit het niets uitgroeit tot een flinke bol van ongeveer 1 meter doorsnee.

*Een opvallende verschijning in de border, het donkerrode blad van de persicaria Red Dragon.*

Deze foto is direct van ons terras genomen en omdat de persicaria nu al zo groot is is er weinig te zien van de mooie knalpaarse geranium die er achter staat (helemaal links zie je nog een paar bloemen.

Omdat net de Chelsea Flower show geweest is en ook Monty Don in Gardeners World nog herinnerde aan de ‘Chelsea Chop’, heb ik die toegepast op deze persicaria. Ongeveer 1/3 ingekort. Ik heb een flink aantal van de afgeknipte stengels in een glas water gezet, en ik verwacht dat ze binnen de kortste keren wortelen. De meeste persicaria soorten doen dat heel makkelijk.

Dan kan ik een nieuwe plant wat verder naar achter in de border zetten, en in het najaar deze eruit halen. Onder de persicaria blijkt zich namelijk nog een leuk polletje voorjaarslathyrus te bevinden, die nu helemaal verdwenen is onder de grote draak.

Omgevallen boom

Afgelopen week maar liefst drie keer forse wind gehad, met windstoten tot windkracht acht. Twee maal ’s nachts, en afgelopen zaterdag overdag.

*Beperkte stormschade (of was het een dikke duif?)*

Altijd weer een beetje spannend om dan de tuin in te lopen en te kijken hoe het erbij staat, of ligt. Wij zijn steeds de dans ontsprongen. De schade was: een afgebroken tak van een buddleja, aantal geknakte siergrashalmen, twee omgevallen vingerhoedskruiden, en een grote tak van de egelantier die nu een (weinig gebruikt) paadje verspert. Omdat de egelantier net bloeit, laat ik de tak even zo als ie is, en loop ik gewoon om. Oh ja, de gieter is ook omgewaaid.

Iets verderop in Groningen zag ik begin van de week flink wat afgerukte takken en op een klein perkje vlak bij de universiteit zelfs bomen om.

*Gek dat de boom zo scheef is blijven staan en niet helemaal om was?*
*Nee, hij hing met zijn kruin in de boom aan de overkant van de straat….*

*…..en beide kruinen zaten zo in elkaar vast dat de boom aan de overkant helemaal omgezaagd is. Op de gebouwtjes rechts op de foto alleen wat kleinere takken.*

Roze wolk

Een dankbare plant, schildersverdriet. Andere namen zijn steenbreek of hoe-langer-hoe-liever. Die laatste naam snap ik overigens niet, de bloemstengels worden niet langer dan 15-20 cm. Of slaat het op de lange bloeitijd? Dan snap ik het wel. De Saxifraga x urbium heeft wintergroen lage rozetten, een soort bekertjes met gekartelde blaadjes, en in mei-juni komt midden uit dat bekertje een bloemstengel met een heleboel kleine roze bloempjes. De rozetten zijn 5-8 sm in doorsnee en niet hoger dan een paar centimeter. Breiden zich op gunstige plekke goed uit tot een tapijt en dan krijg je wekenlang een roze wolk van bloemetjes.

Bij ons staan ze op een paar plekken langs het tuinpad dwars voor de serre langs. Afgelopen zeer droge, hete zomer, zijn aan aantal rozetten verdroogd, maar die schade is allang weer ingehaald. Zon of halfschaduw is prima, mooiste als je ze niet laat overgroeien met hogere planten (en dat zijn bijna alle planten).