Hemelvaartsdag 2021 bleek een perfecte fietsdag. Veel zon, aangenaam temperatuur (jas bleef in de fietstas). Weinig wind. We smeerden de boterhammetjes en kozen een richting noordwaarts. Het was noordenwind, niet heel hard, 1-2, maar als we kunnen kiezen dan beginnen we altijd tegen de wind in. Langs de westkant van centrum Groningen, langs Dorkwerd, Oostum, het Reitdiepgebied in. Prachtig blauw, lucht en water, groen weilanden en geel, paardebloemen. Het is een nat voorjaar geweest en dat is perfect voor de grutto (eindelijk, vorige jaar was dramatisch). We hoorden ze overal roepen.
Voor een heel bijzonder plaatje stapten we even af. Een stilleven van drie vogels op drie paaltjes: een scholekster (Bonte Piet), een grutto en een tureluur. Alsof ze voor ons poseerden.
Reitdiep – klik voor grotere foto’s
Geen haast, en dan lekker op een bankje over het landschap uit kijken. En luisteren. Zoals bij Hekkum (leuk Ommetje vanuit Adorp te wandelen). Aan de noord en oostkant (Noorddijk, Kardinge, Engelbert) van Stad terug. Goed vijftig kilometer en een heerlijke tocht.
Een wat grijzige 15 mei, grootste deel van de dag. Ook niet heel warm. Tegen het eind van de middag kwam de zon door, en was het aangenaam uitkijken vanaf het terras over de tuin. We kijken pal uit op een grote bol , een rozenstruik, net aan de overkant van het grasveld. En terwijl we zo eens aanschouwen wat er allemaal bloeit en groeit en beweegt, zien we dat er bouwwerkzaamheden zijn gestart. In de rozenstruik. Wie zou daar komen wonen?
Een zijpaadje van stapstenen in de tuin staat in de wintermaanden altijd onderwater, een soort kanaaltje. Tijd om die eens op te hogen. We hadden een paar weken geleden de stapstenen – stoeptegels er al uit gehaald. Dit weekend haalde de planten die tussen de stene groeiden eruit, vulde het pad wat op, laagje zand, tegels er weer in. En afgewerkt met houtsnippers.
Het ruwe werk
Aangeharkt
Met toezichthouder
Tegels leggen
Klaar
Klik op de foto voor groter beeld
Een mooie samenwerking van Tineke (werkvoorbereider en grondwerk), Sukkie (toezichthouder), en Eddy (statenmaker).
Hoeveel plantjes krijg je op een zomaar geschoten plaatje? Gister maakte ik onderstaande foto van de wit bloeiende daslook.
Op het computerscherm kun je zo mooi inzoomen op een digitale foto, en dan kun je op je gemakje kijken wat er nog meer op de foto staat. Het helpt natuurlijk dat dit een stukje van onze tuin is, dus ik weet ongeveer wat er zou kunnen staan. Met een paar details van bovenstaande foto neem ik je mee op een miniplantensafari.
Reuzenbalsemien zaailing, l.o. 1 blad van teunisbloem l.b. bijna laatste buxus in tuin
Akelei rechts en blad van rosa multiflora
Bosaardbeiblad
Geel nagelkruid en als je goed kijkt een scheut van Tayberry (lijkt op braam)
Rechtopstaande grote bladeren vand e grote kaardebol en 1 roze bloempje van het robertskruid
Spaanse boshyacint in blauwpaard
Daslook in bloei – witte sterretjes
Klik voor groter beeld op de foto’s
Leuk puzzelen voor een regenachtige zondagmiddag in de lente, als alle planten de grond uitspuiten 🙂
Douwe uit Sterbroek kwam de regenpijp vervangen. Hij hangt er nu weer mooi glimmend bij. “Als je dat zo wilt houden moet je hem elke week poetsen. Ik heb een een klant gehad die er een potje Brasso bijwilde“, zegt Douwe met een grijns. We hebben laatst een regenton gekocht, en die kan nu met zo’n mooi tuimelklepje gevuld worden met regenwater. Dit is niet een automatische, dus je moet even opletten dat je hem niet open laat staat. Voordeel van deze handmatige is dat ie niet zo makkelijk verstopt. Gisteravond konden we meteen even testen of het goed ging, met een forse bui. Op zich wel.Totdat bleek dat het kraantje onderaan de regenton nog open stond. Tja, dat schiet niet op.
Echt zomers vandaag, met wel af en toe een stevige bui. Als het dan zo heel grijs is komen de kleuren extra fel uit, ook tegen het nog verse lentegroen.
Bij ons in de achtertuin, zicht vanaf het terrasBij de buren in de voortuin: tulpen assorti, die overwaren van het maken van grote bollenmanden, ook een voor ons. In onze bollenmand komen ook een paar tulpen op van dezelfde ‘batch’, maar niet zo oogverblindend als hier in de volle grond. En van dichtbij
Terwijl we achter in de tuin naar boven stonden te kijken hoorden we al het gepiep van spreeuwenjongen. Ze wonen in de grote wilg helemaal achter in de tuin. Minstens 1 nest, waarschijnlijk 2, en misschien wel meer. Uit een ooghoek zagen we ineens een vogeltje door het open raam de schuur in vliegen. Het raam is naar binnen opengekanteld en staat altijd open, aan de bovenkant een breedte van zo’n 30 centimeter. Het gat heb ik met was gaas afgedicht zodat grote beesten niet naar binnen komen. Kleine vogeltjes vinden dat prima. De hele schuur verdwijnt langzaam in de klimop. En af en toe moet ik weer een ‘raam’ maken in de begroeiing. Maar nu even niet. Vogels niet verstoren.
Het ging zo snel dat we niet goed konden zien wat het was. Klein en bruin. Wellicht een roodborst. Of een braamsluiper, als we naar het alarmroepie luisteren. Ik heb onderstaande filmpje op ‘herhalen gezet, zodat je het vogeltje ziet bewegen.
Toen ik een tijdje in de schuur stond, met de deur achter me dicht, kwam er in ieder geval een roodborstje binnen. Hij (of zij) vloog naar de bovenste plank van het witte kastje, naast de helm. Op de detail foto zie je dat er een nestje van blaadjes en een rode stripje plastic naast de helm gemaakt is. Ik ging snel weer naar buiten om het beestje niet te verstoren.
En misschien woont er wel meer. Toch die braamsluiper? We gaan het in de gaten houden de komende weken.
Aanvulling 15 mei Toch een roodborstje. Het nest was al uit. De naar binnen vliegende foto bleek een (volwassen vogel te zijn die een van de jongen, die al uitgevlogen, maar nog in de schuur zat, kwam voeren. Donderdag eind van de middag (13 mei) was ik even in de schuur en vloog het jong schrikkerig rond. Toen ik heel stil bleef staan kwam het op een halve meter voor me op de grond zitten…. En vloog toen weer naar de nok. Ik heb die avond de schuur deur weer dicht gedaan (nog een laatste veilige nacht, voor het rond echt de wijde wereld in ging). Vrijdag ochtend de schuurdeur open gezet: met open raam en open deur moest ie toch de uitgang kunnen vinden. Ik noem het jong: Robin.
Een beetje laat in het seizoen, de meeste vogels zijn ondanks de koude maand april volop bezig met nestelen. Toch gewoon nieuwe vogelhuisjes gekocht en deze week opgehangen. Veel vogels doen nog een tweede en soms zelfs een derde nest. Dus, misschien de volgende ronde. Voor het eerst hebben we kastjes van hout beton, loeizwaar, wel heel stevig. 10 jaar garantie en makkelijk schoon te maken. Het mooie van dit materiaal is dat het ‘ademt’, geen last van condensvorming. En het schijnt de temperatuur beter te reguleren, waardoor het broedsucces hoger zou moeten zijn. Ik herinner me de koolmeisjes in de houten kast -met- camera een aantal jaren geleden. Een jaar zijn alle kleintjes overleden omdat het te koud was. Een ander jaar zijn er maar 2 van de 10 uitgevlogen omdat het veel te warm was. We hebben er alleen geen camera in. Dus dat wordt regelmatig rondje door de tuin en goed kijken.
Vier verschillende, voor elk wat wils.
Toen we een van de kastjes aan het ophangen waren in de conifeer aan de zijkant van het huis werd er druk gekwetterd door vogeltjes. Die zijn vast in de buurt al bezig. Een eindje verderop zagen we deze kleine blauwe eierschaal, koolmees denk ik. Die brengen de ouders altijd een stukje van huis, om geen roof-vogels te lokken.
De nachtelijke kou lijkt nu van de baan (hoewel de ijsheiligen volgende week nog langs kunnen komen) . Mooi tijdstip om alle plantjes die ik binnen opgekweekt of opgepot heb buiten op het terras te zetten.
Twee soorten kleine trostomaatjes van Diana, de geranium tomentosa, die er hier nog wat geel uitziet. Beetje verhongerd denk ik, heeft nu verse potgrond. Een grote begonia die weer opkomt, en wat kruiden. Links en rechts twee dahlia’s, die zijn van buurman Reint. Hij had er een heel stel vorig jaar van mij gehad en ze in de garage overwinterd. In het voorjaar weer opgepot, eerst in de garage met raam, daarna buiten op de picknicktafel. Ik had er twee meegenomen in het kader van risicospreiding. Mochten de buitendahlia’s het moeilijk krijgen als er nog nachtvorst kwam (zoals vorige week!) dan waren er nog twee reserve. Ik laat ze even onder het afdak van de serre buiten acclimatiseren. Dan kunnen ze weer naar hiernaast,.
4 en 5 mei, bar en boos was het, storm, regen, wind, hagel, en heel veel regen. Koud ook. 5 mei in de middag was er zowaar zon en ging ik een stukje wandelen. Rondje van een uur, naar de molen aan de oever van het Paterswoldse meer. Af en toe even flink tegen de wind in leunen, en op de terugweg, met wind in de rug, zelfs even afremmen. De ooievaar zat op het nest, en bij het bankje halverwege stond een vlag te wapperen. Vorig jaar is hier een herinneringsbord neergezet, ter herinnering aan de hier neergeschoten helikopter. Vlag stond stevig te wapperen. Bloemstuk bij het bord gelegd. 76 jaar geleden.
Het water van het meer had flinke schuimkoppen, geen bootjes. En ik zag de eerste zwaluwen, heel laag boven het weiland tegen de wind in: mugjes happen. Dan een looping recht omhoog, zodat ze met de wind mee een heel eind terug over het weiland werden geblazen. Dan weer omlaag en laag over de grond tegen de wind in. Een soort achtbaan. Ze leken er lol in te hebben.
Klein stukje verder op stond een kleine kudde blaarkoppen. Zo leuk, vind ik die koeien. Van ver kun je door die witte koppen en donkere oogcirkels goed zien dat ze je aan kijken. Eerst 1 en toen de hele groep. Ze keken en gingen looien. Zo grappig, ze begonnen allemaal met me mee te lopen. Af en toe een eend opschrikkend die op de slootkant zat. Zie filmpje hier.
