Bij het voorbereiden van het snoeien der heggen door Eddy loop ik altijd eerst een rondje er langs. En allerlei bloemen die half in of onder de heg snoeien haal ik vast weg. Die worden anders toch afgesnoeid.ook als na een dikke regenbui sommige bloemen omgevallen zijn en precies over een veelgebruikt looppad liggen: knip, knip. Op het terras staat een dikbuikige rode vaas. Die vul ik eerst met water en een aantal bloemschermen van de vrouwenmantel. En gedurende de komende weken steek ik steeds de losse bloemen van onder de heg, of elders in de knel gekomen of geknakt, er tussen. Een vrolijke mengelmoes.
De roos Ghislaine de Feligonde bloeit weer uitbundig. Vele honderden bloemen, bij uitkomen perzikkleurig, verbl,oeiden naar bijna wit. Bij de stortbuien van vorige week zijn er wel wat bloemblaadjes afgevallen, maar Ghislaine liet handig alle bloemkopjes naar beneden hangen, elk haar eigen parapluutje. De clematis die ik vorig jaar onder de roos zette, is dit jaar in de roos geklommen. Haast niet terug te vinden. Ben heel benieuwd of daar bloemen aan gaan komen. Dat moet dan erg opvallen want die zijn rood. Maar voorlopig blijven we bij de perzik wolk van de Ghislaine.
Ghislaine de Feligonde
Eerder dit jaar had ik de roos wat teruggesnoeid, zodat ze niet zo breed zou uitgroeien. Een paar stukken van de takken van ongeveer 30 cm lang had ik als stek genomen en in een potje water gezet tussen de vele potjes bij de fietsenschuur. En vergeten. Totdat ik vandaag tussen de veelal groene stekken opeens twee perzikkleurige bloemen zag. 10 cm boven de grond. Drie van de stekken hadden wortels gemaakt en twee hadden een bloem. Ik heb ze meteen opgepot. Dit zijn dochters van Ghislaine. Zie linkerfoto hieronder.
Rechts: het iets afwijkende , niet glanzende blad is de clematis.
Gillenia trifoliata, staat al 24 jaar op dezelfde plek onder de pergola. Breidt zich nauwelijks uit (had best gemogen van mij), is nu wel veel beter tegen de slakken bestand dan in haar beginjaren. Zeer betrouwbaar dus, en bescheiden in haar elegante bloei. Vaste teunisbloem, lager en helderder geel dan de tweejarige teunisbloem. Ruikt niet zo lekker, maar heeft wel mooie bloemomhulsels, vlak voor het uitkomen zijn ze rood. Bloeit overdag. Breidt zich uit met nieuwe rozetjes op een stukje afstand van de eerdere planten, dus altijd genoeg om te delen en in potjes te zetten. Het blad wordt soms wat beduimeld door kleine glanzende blauwzwarte kevertjes. Vooral als ze gestresst is (in een potje staat). Jasmijn ‘Belle Etoile’. letterlijk vertaald ‘mooie ster’. Mooi is de bloem zeker, met het donkerrode hartje en de gele meeldraadjes. Misschien is een naam als ‘Fragrance superbe’ nog passender. De geur is heerlijk. Op advies van Audrey, waar van ik lang geleden een stek kreeg, hebben we de struik vlak bij het terras gezet. In deze tijd van het jaar worden we daarvoor beloond door steeds weer een vlaag heerlijke subtiele bloemengeur.
Ik was aan het opruimen en kwam nog een paar oude veiligheidsschoenen tegen. Van boven tip top in orde, maar met de rubber zolen was iets mis gegaan. Ze moeten bestand zijn tegen allerlei vervelende stoffen en s=zuren en scherpe voorwerpen…. maar niet tegen de tand des tijds. Het rubber was helemaal plakkerig geworden en gaf af aan mijn handen. En dus ook aan elk vloeroppervlak waar je over loopt.
In de kliko? Nee, eerst maar een tussenstop, als tuinschoen. Geconstateerd dat ze heel mooi glimmen als ze kletsnat zijn. Benieuwd hoe ze aan het eind van de zomer eruit zien.
NB. Toen we vorige week wandelden vanaf Roodeschool naar Uithuizermeeden kwamen we in het gehucht Oosternieland op verschillende plekken langs de weg ook beplante schoenen tegen…
Wat hebben deze vier woorden met elkaar gemeen? De verbinden factor is : de buren. Of eigenlijk de buren op vakantie. Dan zorgen wij voor post, plantjes en poes.
Als het niet te warm is komt poes Flock op het bankje in onze serre slapen.
De buren hebben altijd veel bloeiende planten in bakken en potten. Die moeten flink bewaterd worden als het heet is. Dit jaar hadden ze ook veel aardbeien in potten. Dus elke keer als er weer wat rijp was gingen die mee naar huis: voor in het ontbijt of op een beschuitje.
De heg uit dit stukje is de beukenhaag tussen ons en de buren. De buurman had zijn kant en de bovenkant -zover hij kon rijken- al gedaan twee weken terug. Dit weekend ging Eddy aan de slag. Eerst inspectie of er nog een actief merelnest was (niet gevonden), toen vooral de bovenkant. Ziet er weer keurig uit. De zijkant lichtjes bijgewerkt dit jaar.
Tot slot de kliko. Op de een of andere manier dacht ik dat morgen -maandag- de groen kliko wordt opgehaald. Dus zowel onze kliko , als die van de buren, hutje mutje vol met allerlei snoeisel. Beide kliko’s stonden al op de oprit klaar om voorgezet te worden. Totdat Eddy begin van de avond zei: “ik zie allemaal grijze kliko’s buiten staan…“. Tja, verkeerde kliko gevuld. Toch maar voor het buiten zetten een deel van het groene spul van de groene naar de grijze overgedaan…
NB. De buren zijn inmiddels weer thuis. Poes weet nu even niet welke kant op te lopen.
Vorig jaar van Ina een potje met een knautia macedonica gehad. Er kwam een (1) bloem aan, maar de bloei was niet uitbundig. Na de bloei het plantje op helling bij het stapelmuurtje in de volle grond gezet. En vergeten. Tot nu.
De plant staat er mooi bij en bloeit uitbundig. Op de foto toevallig geen bij. Toevallig, want bijen en hommels zijn er dol op, vaker wel dan niet een beestje op de bloemen, lijkt het.
Als ik van een serie foto’s van een bloem steeds meer in detail foto’s maak, wordt het blogje vaak ook een serie plaatjes van eerst veraf en dan steeds dichter bij, steeds meer inzoomen. Nu eens een keer andersom. Eerst de roos multiflora recht in haar hartje kijken en dan steeds verder naar achter lopen.
De rosa multiflora is begonnen de wilde pruimen in te klimmen. Naar links boven toe op de foto komt ze steeds hoger. Naar rechts toe komt ze steeds dichter bij het pad naar de schuur (ja die is er echt nog, ook al is die nauwelijks meer te zien door de enthousiaste groei in de tuin) . Na de bloei ben ik vast van plan de roos een stuk terug te knippen zodat ik niet in de zomer periode elke twee weken de nieuwe lange rozenscheuten weg hoef te halen die weer over het pad hangen.
Afgelopen weekend was Ingrid op bezoek en hebben we lekker gewandeld. Zaterdag ook met Pieter en Mirjam er bij van Wagenborgen naar Nieuwolda. Hier hadden de bewoners rijkelijk met wilde bloemen zaadmengselss gestrooid. Op verschillende plekken kwamen we prachtig bloeiende papavers tegen. Dit jaar opvallend hoog en rood. OP 15 juni was er zelfs een item over in het NOS journaal. En 16 juni in de krant. Droge zomers en daarna een nat voorjaar. Daar houden klaprozen van. Daarom dit jaar een enorme bloei van de klaprozen.
Zondag wat ingetogener bloemen. Wandelen vanuit Roodeschool via Oosternieland, Paapstil, Oldenzijl, langs oostrand Uithuizen, Uithuizermeeden en terug naar Roodeschool (18 km).
Vlak bij ons is een revalidatiecentrum , waarvan we tijdens onze ommetjes regelmatig een stukje tuin meepikken. Een beetje parkachtig, veel gras en een grote vijver. Toen we daar afgelopen vrijdag langsliepen zagen we opeens een heleboel orchideeën in bloei valk aan de rand van de vijver. Intens paars roze.
Volgens de app plant.net is het 54% zeker de brede orchis. 19% kans de rietorchis. Volgens de app dan. Maar eigenlijk moet ik er nog een keer heen om het blad beter te fotograferen….. Daar zou het onderscheid duidelijker uit moeten blijken.
