juli 2023 – Pagina 2

Onbekende vrucht

In Wittlich, dorpje in de Eifel gingen we naar de Spar Max, supermarkt in het stadje. Bleek een beetje een oosterse/ Turkse wijk te zijn, we zagen er ook al verschillende shisha lounges, in de buurt. Het assortiment in deze spar was dan ook een beetje anders dan dat we verwacht hadden. Veel van de artikelen in de supermarkt hadden Turkse verpakkingen. Blijkbaar is zuivel niet zo in: we vonden wat yoghurt achtig spul, geen (verse) melk. Wel allerlei groentes en fruit die we nog niet kenden.

We hebben hem niet gekocht, en dus ook niet geproefd. Ziet er bijzonder fraai uit, maar de vrucht schijnt erg bitter te zijn. Het is familie van de komkommer -bitterkomkommer- en komt in grote delen van de tropen voor. In India heet ie Karella, de Chinese variant heet sopropo. De bitterkomkommer is wereldwijd bekend onder meer dan honderd verschillende namen .

Momordica charantia fam. Cucurbitaceae

Bitterkomkommer – Sopropo – Karella – Carella

Nederlands : Bitterkomkommer , Bittermeloen , Balsempeer , Carella,Sopropo
Engels : Balsam pear , Bitter gourd , Bitter cucumber
Duits : Balsambirne ,Bittergurke
Frans: Margose ,Carella ,Cocombre Africain
Spaans: Melón amargo , Cuneamor chino , Balsamina, Cundeamor
Italiaans : Karella

“Bitter in de mond , maakt het hart gezond “

Eifel wandelen

Weekje er tussen uit, wandelen met Ingrid, in de Eifel. We zaten in een leuk huisje, een (bij) gebouw van een oude watermolen aan een beekje. Een kilometer of 2 buiten een gehucht Heidweiler. Hele dikke muren, ongeveer 80 cm, in het begin zelfs wat fris binnen, later in de week heerlijk koel. Ook daar werd het vorig weekend ruim boven de dertig graden. Terras met parasol was prima, maar soms even naar binnen voor de koelte. We hebben de lengte van de wandelingen wat ingekort en zochten routes uit die veel door het bos gingen. Dat was overigens niet heel moeilijk. Heel veel bos daar.

Een dag iets noordelijker, naar de vulkaaneifel, bij Daun (drie vulkanische meertjes), 1 dag naar Trier, 1 dag naar de Moesel (BernKastel). Een impressie.

Vlieg en Spin

Zomaar twee in eigen tuin. Het zweefvliegje kwam zich zelf presenteren, op een warme dag kwam ze op mijn duim zitten. Was blijkbaar iets lekkers (zout?) te halen.

En deze spin zag ik eerst met een eicocon in de molinia transparant zitten. Een paar dagen later had ze een dit webje gesponnen, waar het eierballetje in zat. Zelf zit moeder kraamwebspin nu haar bijna-kroost te bewaken. Nog even en de kleine spinnetjes kruipen in het webje rond.

Ontplofte roos

De sterk groeiende roos Paul’s Himalayan Musk bloeit prachtig eerste of tweede week van juni. En dan ‘ontploft’ ie. Meters lange nieuwe uitlopers. Als we de roos zijn gang laten gaan is over een paar jaar ons hele huis verdwenen, een beetje als het kasteel van Doornroosje. Maar eerst begint zij (de roos) de vijver over te nemen. Inmiddels is het grootste deel van de vijver ‘overschaduwd ‘ door de roos. Reinier Konijn, de bomenman, zou eind juni even komen kijken, wat er nu al aan snoeiwerk gedaan kan worden. Daar kwam even wat tussen, toen gingen wij een dikke week op vakantie en kwam storm Poly langs. Wij zaten toen in de Eifel en werden door de buren op de hoogte gehouden over huis en tuin. Ze appten dat ze de stoelen en al het losse spul even binnen gezet hadden, dat de planten in potten even dicht bij huis waren gezet, dat het hard waaide, dat de wilg er nog stond, dat er wel een behoorlijke tak was uitgewaaid, en … dat de roos was omgewaaid.

*Overhangend, maar nog wel iets van de brug te zien ( 2 juli, pre-Poly)*

Toen we een week later thuis kwam bleek de Himalayan Musk niet helemaal omgewaaid, maar wel een stuk schever over de vijver te hangen. Het bruggetje was niet meer begaanbaar. Ook opgenomen in de stekelige rozentakken.

Afgelopen week de ergste overhangende takken alvast afgeknipt. Het vijveroppervlak is nbog niet te zien, de roos hang tot ongeveer 10 cm boven het wateroppervlak. Beetje donker voor de kikkers. En de waterlelie die er ook nog moet zijn. Aan de andere kant van de brug, het strandje en ondiepe deel van de vijver is ook niet veel water te zien…. de koningsvaren is door Poly ook vlak gelegd. Dat is iets om deze week mee aan de gang te gaan.

Reinier is inmiddels even komen kijken. Om in te schatten hoe groot de klus is. “Ik moet dus een heel dik pak aan, en hele stevige handschoenen“, aldus Reinier. “Of misschien kan ik een stagiair vinden… “.

Janny kwam langs

…. en nam mee: een heleboel plantjes. Janny heeft sinds kort een moestuin en die is een beetje groot om alleen maar groente op te verbouwen. Bloemen en andere plantjes dus ook welkom. Op donderdag avond kwam ze langs. Kom maar met de auto zei ik, kun je lekker veel mee nemen.

Janny kwam met auto en een klein doosje. Daar moesten we beiden wel om lachen, gezien het aantal plantjes dat ze mee nam. Kofferbak vol en voor de planten die al wat hoger waren (helianthus lemon queen bijvoorbeeld) was de plek achter de voorstoelen perfect.

Nog steeds een boel plantjes aanwezig op de drie ‘parkeerplaatsen’ bij ons in de tuin. Als je goed kijkt vooral op de derde foto zie je aan de lichte plekken op de stoeptegels dat hier wel wat potten zijn verdwenen. En afgelopen weekend nog een aantal in eigen tuin gezet.

Boerderijtje om de hoek

Al jaren lopen we langs dat kleine oude boerderijtje. Eind 19e eeuw, holle scheefgezakte knotwilg in de voortuin. ooit stond het daar alleen. Nu aan de rand van een woonwijk, er tegen over een aantal appartemententorens, ernaast een verzorgingstehuis en senioren flats.

Het blijkt dat Roel hier woont! Ropel kom ik de laatste tijd vaak tegen omdat we actief zijn met Hortus Haren. Afgelopen vrijdag op bezoek bij Roel. Bedoeling was één uur (ahum), over Hortus-zaakjes. Het werd 3,5 uur en ik moest me er echt toe zetten om te vertrekken. Wat een leuk huis (alles scheef) en tuin. Roels is ecoloog en dol op plantjes. Bijvoorbeeld een heleboel vleesetende planten. Van alles in potten en bakken. Veel wilde planten, in heemes planten, bijzondere planten. En daarmee ook een oase voor allerlei beestjes. Doordat er veel bomen in de (achtertuin) staan is in de zomer nauwelijks te zien dat er hoge gebouwen in de buurt staan. Net als bij ons: achter onze tuin staat een flat vaan 4 hoog, maar daar is door de bomenrij nu niets van te zien.

Dit was de eerste keer dat ik bij Roel en Renee op bezoek was, maar zeker niet de laatste. Met een grote grijns kwam ik thuis. Uitnodiging voor tegenbezoekje aan de tuin staat uit.

Schilderij

Wat een mooi schilderij!
Met het gefilterde zonlicht op het grasveld en de grillige stam van de boom in het midden. Je zou zo met een boogje over het grasveld naar rechts willen lopen, om de boom heen, om te kijken wat daar achter te zien is. Dit moet in het voorjaar zijn. De boom nog niet helmaal in blad, op de achtergrond een paarse gloed van boshyacinten. Helemaal links een paar (bijna uitgebloeide) narcissen. chr een plaatje waar ik een hele tijd naar kan kijken en steeds weer wat nieuws ontdek.

Als je toch zo mooi kon schilderen….

Een van de lezers van dit blog zal het in ieder geval herkennen. Het is namelijk geen schilderij, maar een foto die ik eerder dit jaar nam in de tuin van een plaatsgenote. Door een poortje van wat donkere struiken met schaduw (links en rechts nog net te zien) naar het zonbeschenen deel van de tuin. De foto is een beetje overbelicht. En tegelijk geeft dat het schilderachtige effect dat je hierboven ziet.

Moeraskrabspin

Deze zag ik gister zitten, op een uitgezaaide zomerfijnstraal in de pot van de olijf. Nattuurlijk een fotootje maken, om op te zoeken welke spin het is. Zie de titel. Ze, want uit de omschrijving weet ik dat dit het vrouwtje is, was niet gediend van dat gekoekeloer van dichtbij, en verplaatst zich naar de onderkant van het blad. Vrouwtje is duidelijk groter dan het mannetje, leuk in de omschrijving vind ik de twee ‘hoedvormige vlekken’ op het achterlijf. Moet je wel je fantasie bij gebruiken.

Duizendblad, boeren wormkruid of …

Vorig jaar bij een plantenruil een plantje meegenomen van een dorpsgenoot. Naam vergeten,. maar nu bloeit ie. Bijna een meter hoog met (vuil) witte schermbloemen. Althans, dat lijkt zo van een afstandje. Van dichtbij zie je dat het losse bloempjes zijn, composieten, asterfamilie.

Beetje verwarrend wat het precies is. Als ik de app obsidentify de geveerde bladeren laat zien, krijg ik een 100% match: boerenwormkruid, aldus de app. Zeker weten dat het geen boerenwormkruid is, met de gele knoop-bloempjes. De bloemen lijken op duizendblad, alchemilla millefolium. Maar als ik dat google krijg ik toch een andere bladvorm te zien. Wie het weet, mag het zeggen.

De geslachtsnaam ‘Achillea’ verwijst naar de Griekse held Achilles, wiens wond op aanwijzing van de centaur Cheiron genezen werd met behulp van duizendblad. Duizendblad bevat looistoffen en wordt van oudsher als een bloedstelpend kruid gebruikt.

Plantjes stilleven

Op de hoek van het terras, overdekt met een glazen dak, staat een grote vierkante pot met de olijf. ’s Winters staat de olijf vlak bij de serre dieren, onder het galen dak, ’s zomers staat ie er net buiten. Links achter zie je een van de pilaren waarom het glazen dak steunt. Een potar weken lang was het een gezellige boel met kleurige plantjes rondom de olijf kuip. De groene spiesvormige bladeren zijn van drie potten met knollen van de Abesijnse gladiool. Nog geen bloemen, maar dat duurt niet lang meer. De vrolijke roze pelargonium in gele pot is geleend van Jitske. Ze was toen op vakantie en ik gaf af en toe de plantjes water. Deze hing in een mandje in de brandende zon (paar weken geleden) en heb ik toen maar mee naar huis genomen om wat beter in de gaten te houden. De fuchsia is ook een leenplant, in dit geval van de buren, die ook met vakantie waren. Buren weer thuis, plant terug. Het kleine ankertje op de voorgrond is een krijgertje, vorig jaar van Sylvia en Edwin gekregen. Inmiddels uitgebloeid. Het vrolijk roze stilleven id nu weer wat eenvoudiger, vooral groen.