Alles in en om onze tuin
Morgen en overmorgen belooft het weerbericht slecht weer, nat en misschien zelfs sneeuw; veel wind ook. Dus vandaag een wandeling gemaakt, vanmorgen . Lekker rustig in het begin. 13 km rondje van Haren via Onnen, Appelbergen, Viaductweg, Boerlaan en Moarweg.
Overal gele bloemen in tuinen, veel narcissen.
Deze week werd twee keer gevraagd wat er voor een leuke gele bloemetjes in de tuin bloeiden. Als er volop zon is, staan ze als stralende gele sterretjes open. Als het donker wordt of bewolkt is, blijven ze dicht.
Laag blijvend, een heel tapijt. Nu volle bloei. tegen de zomer, helemaal weer verdwenen.
Mannetje bruine kikker hangt even na te hijgen/uit te rusten van de inspanningen in de paartijd. Een paar dagen per jaar is zijn kleur ok wat anders: een bijna lichtblauw kinnetje. Of het is om andere mannetjes op afstand te houden, of een vrouwtje te lokken? Ik weet het net. De bruine kikker maakt het nog niet zo bont als de (zeldzame) heidekikker: die kleurt in deze tijd van het jaar helemaal licht-blauw
Afgelopen maandag en dinsdag waren zeer lenteachtig, bijna zomers. We lunchten dit jaar al een keer buiten op het terras, maar avondeten. daarvoorr was het nog te koud/ vroeg donker. Nu niet meer. En als het lekker warm is, meteen kans grijpen. Twee avonden buiten gegeten, waarvan de dinsdagmiddag zelfs in T-shirt.
En meteen voor de eerste keer gras gemaaid. Met de zon droogde het goed op. Dat maait beter.
Het feest is weer voorbij.
De bruine kikkers hadden het maar druk mee.
Inmiddels is de vijver vol
Dril, wel 50 klompen !
De meeste bruine kikkers zijn weer uit de vijver vertrokken.
Gelukkig is het feest vastgelegd op film.
Voor het nageslacht.
Het zeer uitgebreide nageslacht.
Althans in potentie.
Veel van de eitjes worden nu al opgepeuzeld door de watersalamanders, en van de duizenden kikkervisjes wordt maar een klein deel uiteindelijk een volwassen kikker. Zijn er nog steeds genoeg om volgend jaar weer een paar-feest te houden..
Voor het filmpje op Vimeo: klik hier
Het paswoord is simpel: 2021.
Heel raar: op foto 3 zitten -als je goed kijkt- twee muggen op de kop van de kikker, net achter zijn ogen. Zitten ze daar nou om te drinken van het water op zijn kop (geen risico op verzuipen); of prikken ze gewoon in zijn kop ?
Narcissus ‘Rip van Winkle’ is een uit Ierland afkomstige cultivar. Een lage narcis, 25 tot 30 cm hoog. Geen trompet te zien, wel een warrige gevulde bloem, een soort ragebol. Onmiskenbaar een narcis, herkenbaar aan de kleur van bloem en blad. Een ‘apart’ type, zullen we maar zeggen.
Bij ons in de tuin is het wel spannend of de bloem volledig tot bloei komt. De ‘rips’ staan namelijk in een stukje tuin dat ’s winters erg nat is, en terwijl de bloemen aan het open gaan zijn, komen ook de slakken weer tevoorschijn. In sommige jaren hebben ze de bloem al opgeknabbeld, of minstens aangeknabbeld, voordat de bloem volledig open is. De bloem op de foto heeft het dit jaar gehaald.
Genoemd naar de hoofdpersoon uit een kort Amerikaans verhaal uit begin van de 19e eeuw.
John Quidor: The return of Rip van Winkle, 1849. Rip van Winkle, een dorpeling van Nederlandse achtergrond, in een Amerikaans dorpje rond de Amerikaanse burgeroorlog. Bij zijn terugkeer na zijn lange slaapperiode.
Zo ziet de bollenmand er 24 maart uit. Nog volop witte viooltjes. De eerste gele krokussen raken uitgebloeid, maar nog niet allemaal. Er zijn pardoen een paar paarse krokussen bijgekomen. En een blauwe hyacint. Het blad van tulpen en narcissen begint nu meer hoogte te geven. En binnen een enkele dag verwacht ik de eerste narcis in bloei.
Een niet zo heel moeilijk raadplaatje.
Wat zie je op de foto?
Het knort.
Een emmer vol met modderig water, met allerlei mosjes erin drijvend en een dikke laag blubber. Een zeef er schuin in. Hoezo? Wat wordt hier gebrouwen?
Het water loopt aan de buiten kant langs een verticale zinken goot naar een putje. Dat putje is afgedekt met een rooster en daarop een laagje grind. Eens in het jaar (of paar jaar) is het nodig dat putje schoon te maken. Dat heeft Eddy deze week gedaan. Er was ondertussen zoveel blad, aarde, mosjes en zand tussen het grind gekomen, dat er een wasbeurt nodig was: nu hebben we dus weer gewassen grind
Prima tijd om nu de rozen te snoeien. Veel rozen beginnen nu net uit te lopen, de bladknoppen beginnen uit te lopen, eerst aan de uiteinden. Terugsnoeien op een dieper liggende knop is prima. En als je het nu doet is er nog niet te veel kracht gaan zitten in het echt volledig laten uitgroeien van het blad aan de uiteinden.
Langs de rand van het grasveld staat een rosa multiflora, die ik ‘klein’ probeer te houden. Al jaren knip ik in voorjaar, de struik weer een beetje bolvormig. En de lange uitlopers van wel 2 meter die in de loop van het jaar ontstaan knip ik er tussentijds af. Dit jaar maar eens fors snoeien. IK zag dat de achterkant van de struik (door eigen takken-warboel, maar ook door overhangende grote struiken) veel dor hout bevatte. Dor hout er uit, aantal dikke takken eruit. Ik ontdekte dat een paar van de lange uitlopers toch aan mijn aandacht ontsnapt waren en in het achterliggende struikgewas van Deutzia en klimroos Pauls’ Himalayan Musk waren geklommen.
Morgen nog maar eens kijken of er nog wat af kan. Het ziet er wel wat stakerig uit nu alle kleine takjes eraf zijn. Komt vast goed.
