Eerst heb je kikkerdril. Op de foto dat van de bruine kikkers. In duizendvoud zwemmen nu de kleine kikkervisjes rond in het ondiepste stuk van de vijver. Er doorheen schieten verschillende kleine watersalamanders. Eerder aten ze al van de kikkereitjes en nu verschalken ze kleine kikkervisjes. Vanmiddag lag ik een half uurtje op het bruggetje over de vijver. Heerlijk in de zon, liggend op mijn zij, kijkend naar alle beestjes.
Zo zag ik een bootsmannetje met een witte vlek. Toen ik een tijdje bleef kijken, zag ik op een stel parende bootsmannetjes, en ter plekke verscheen ook zo’n wit ‘blobje’. Aha, dat zijn de eitjes van het bootsmannetje. Mijn aandacht ging daarna vooral naar de salamanders, die zo leuk zwemmen en afremmen door hun pootjes wijd uit te spreiden.
Op de rand , meeschuivend met de zon, zaten de groene kikkers. Plons, spetter hoorde ik. Daar zat een van de grotere groene kikkers, met iets oranje in zijn bek. Of eigenlijk eruit stekend. Hij zou toch niet…..
Ik keek nog eens goed en zag tot mijn schrik dat ie gewoon een mannetjes watersalamander naar binnen probeerde te wurmen. Achterpootjes en staart staken naar buiten en spartelden. Ik schrok er van, en probeerde -tevergeefs- de salamander te redden. Gek is dat, dat de salamander de kikkervisjes eet vind ik niet erg, daar zijn er duizenden van. Maar dat de kikker de salamander eet…. dat vind ik niet leuk. Terwijl ook dat de natuur is.
