Elders – Pagina 46 – 't Groentje

Ontzegelvork

Een gereedschap dat de meeste mensen niet dagelijksgebruiken is de ontzegelvork. Het is een imkergereedschap, en de imker gebruikt het ook maar een paar dagen per jaar. Namelijk die momenten vaak begin juni en in augustus dat het tijd is om de honing te oogsten. De bijen hebben de nectar verzameld in de raten, er honing van gemaakt en alle cellen in de raat keurig afgesloten met een wasdekseltje.

Die dekseltjes moeten erafgehaald worden voor dat je de honing uit de raten kunt slingeren. Dat kan dus met een ontzegelvork. Gister heb ik Doeke, een lokale imker, geholpen met het ontzegelen en slingeren van de honing.
Nog verser kun je de honing niet hebben!

Boven een bak leg je een volle raat op twee schuine ijzers, en dan met de platte vork met vlijmscherpe tandjes alle zegeltjes verwijderen. Rechtsachter het slingerapparaat.

Je ziet dat ik mijn linkerhand NU zorgvuldig naast en niet boven de zegelvork houdt, proefondervindelijk ervaren dat de vork scherp is.

Deze raat kaan bijna in het slingerapparaat. Let op het lege honingpotje linksboven.

Tadaa , het eerste potje honing. Normaliter blijft de honing eerst een dag of twee in grote emmers staan zodat de belletjes eruit gaan. Maar ik wilde natuurlijk meteen een potje mee, belletjes geen bezwaar.

Voor degenen die dit blog al wat langer lezen: een paar jaar lang hebben we twee bijenkasten van Doeke bij ons in de tuin gehad, toen heb ik het imkeren van dichtbij meegemaakt.

Gedicht: Rozen zijn rood

Vandaag weer een etappe van de pronkjewail-wandelroute gelopen. Van Bedum – Westerwijtwerd – Middelstum – Toornwerd – Kantens – Rottum – Doodstil – Zandeweer – Uithuizen.

Iets langer geworden dan gepland, ruim 28 kilometer. Net gegeten, daarna lekkere espresso met stukje chocola, en nu om half tien ’s avonds op de bank, poes half naast/half op schoot (helemaal lukt niet omdat de laptop er ook op ligt) de foto’s van de wandeling aan het bekijken.

Zoals die bij dit blog. Een kostelijk gedicht op de muur bij een bloemenwinkel in Bedum. Eddy heeft hem meteen uit zijn hoofd geleerd, en gedurende de dag herhaaldelijk voorgedragen. Vooral met nadruk op de laatste zin (laatste woord).

Rozen zijn rood
Violen zijn blauw
Dichten is moeilijk.
Kamerplant.

Bloemenzaadjes

Thema van de pronkjewailroute is de gastvrijheid van de Groningers in het Groningerland. Absoluut vanzelfsprekend om op straat te groeten, oudere mensen, maar ook jochies van 10 op de fiets. Bij de stempelposten van de wandeling krijgen we ook regelmatig een kleine attentie.
Zoals in Westerwijtwerd, in het huiskamercafe: een zakje bloemenzaadjes.

Tübingermengsel is een beproefd bijen (en vlinder) mengsel, geschikt voor tuin of akkerrand. Het mengsel bestaat uit zaden van Phacelia, boekweit, gele mosterd, koriander, juffertje in het groen, goudsbloem, korenbloem, bladrammenas, malva, komkommerkruid, dille, serradella en zonnebloem.

We passeerden vandaag veel graanvelden, verschillende granen, en tussen Rottum (minidorpje, niet het eiland) en Doodstil was een brede strook van de akkers ook met bloemenmengsel ingezaaid: in dit geval vrolijke rode klaprozen en blauwe korenbloemen. Geen foto, want de batterij van mijn telefoon raakte met de wandelapp steeds aan al aardig leeg. Kijk maar eens hier voor toelichting van de faunarand.

Vergeten het zakje uit te strooien…

Ewsum

Ewsum.
Lang geleden een borg.
Op een stuk van een oude donjon na, afgebroken rond 1860.
Nu een landgoed onder beheer van het GroningerLandschap.
Met een theeschenkerij, en een mooie groentetuin.
Mooi gemaakt, op basis van historische tekeningen (en met subsidie).
Een gemetselde muur op het zuiden voor fruit (met peertjes van een cm of 3 al), groentes in allerlei soorten en maten, keurig op rijen of ruitjes. En ook stukken met bloemen.

Naambordje Onno van Ewsum, 1472, op de Donjon, oudste resterende stukje van de borg: een plompe ronde toren

Fruitmuur en bak met sla: veel op het punt om door te schieten. Dat wordt voor het hele dorp sla eten vanavond en de rest van de week!

Zwaan aan de wandel

Een zwaan is geen tuinvogel.
En hij liep ook niet in een tuin.
Toch vind ik deze foto’s leuk genoeg om in een tuinblog te zetten. Vandaag tijdens het wandelen ook in de tuin bij landgoed Ewsum geweest en we wilden het borgterrein net weer afwandelen, toen een groepje wandelende dames in de verte richting de borg kwam. En daar parmantig vooruit een grote zwaan, alsof ie ook een wandelaar van de pronkjewailroute was.

Wie passeert als eerste de meet: de zwaan of de wandelaars?

Op gepaste afstand passeerden we de zwaan .

Het rozenseizoen begint!

We waren een lang weekend weg, en hadden vrijfdag al gezien dat de rozenknoppen op openspringen stonden. Zondagavond terug en de eerste golf rozen is begonnen. Roze, wit, perzikkleurig en paars. Plaatjes volgen. Eerst even een andere roos.

Zo rood als deze, hebben we ze niet in onze tuin. En de geur…. heerlijk.

Het mooie van enkelbloemige rozen is dat de bijen er goed bij kunnen.

Slechtvalken

Met webcams dieren volgen in hun ontwikkeling zonder ze te storen vind ik een mooie uitvinding. Afgelopen jaren hebben we in onze spreeuwenkast-met-camera steeds koolmezen gehad. Dit jaar niets. De kast is leeg. En voor het eerst hebben we wel een spreeuwennest in de tuin (zonder camera) in de grote wilg. In het spechtennest van een paar jaar geleden, broedden vorig jaar kauwtjes en dit jaar dus spreeuwen. Grappig is het hele arsenaal aan nieuwe vogelgeluiden dat we nu in de tuin hebben. Wel geluid, geen beeld.

Voor beeld kan ik naar de camera’s van Beleef de Lente of naar de webcam van de Gasunie-slechtvalken. Twee jongen dit jaar (en 1 niet uitgekomen ei). Toen ze nog klein waren kropen ze onder uit beeld van de camera. Dus vele uren live stream van een lege nestkast met grind. Maar als een van de ouders kwam met eten kwamen ze in beeld. inmiddels zijn ze flink gegroeid, net zo groot als de ouders, en beginnen er delen van het bruine verenkleed onder het witte pluis vandaan te komen.

Paar screensjots van zondagavond 27 mei.

Zijden bloemen

Soms zien zijden bloemen er zo echt uit dat ik er even aan moet voelen om te kijken of het echte bloemen zijn, of bloemen van zijde. Zoals deze twee bossen bloemen in kasteel Heeswijk.

Boterbloemen

In het weiland tussen Zuidwolde en Bedum, waar de tureluur luid piepend op zijn paal ons probeert weg te jagen van zijn nest?

Of het paarrdenweilandje iets verderop, waar deze zwaluw ons aankijkt?

Nee, gewoon in onze achtertuin, in het ‘derde kweekbed’, voor akeleien en damastbloemen.

Lila Regen

Wisteria heet in het Nederlands Blauwe Regen.
Een betere naam zou zijn Lila Regen
Of in het Engels: Purple Rain.

Deze hangt over de fietsenstalling bij mijn werk.

Zie je de drie raampjes, helemaal linksonder? Dat is de kamer waar ik tot voor kort zat. Deze foto maakte ik vorige week aan het eind van mijn allerlaatste werkdag hier. Vanuit de fietsenstalling, nog een laatste blik. Ik ga voor mezelf beginnen.