Al jaren had ik knaloranje begonia’s op het terras, en dan in de winter weer naar binnen. Vorig jaar kwamen daar twee knollen bij, van Oom Herman, bedoeld als gele begonia’s.
Vorig jaar er kwam een wat vaag zalmoranjeroze open bloem aan. Zie hier voor de foto van vorig jaar (de dahlia’s op de foto van het blogje van vorig jaar staan nu in de voortuin van de buren te bloeien, zij hadden nog plek). Alle resterende begoniaknollen zette ik dit voorjaar in een grote pot bij elkaar. Nu heb ik een prachtig bloeiend geheel met drie verschillende bloemkleuren en vormen.
En dit jaar is de gele dan toch echt losgebarsten. Driedubbel gevulde bloemen met een warm gele kleur. Afstekend tegen heel donkergroen blad. Echt een wauw waard!
Hoi Tineke, Mag ik weer eens opscheppen met mijn hortensia’s? Dankzij de regen van de laatste tijd, dit keer zonder droogteschade zoals de afgelopen twee jaar.Die reus dicht bij het terras moet in het najaar gesnoeid. Dan volgend jaar geen bloei, maar dat komt het jaar daarop weer goed. Ik weet dat je ook steeds 1/3 kunt snoeien om de struik op grootte te houden, maar dat werkt niet bij deze, hij groeit te snel 🙂 Groetjes, Edwin
Reus van Edwin
Deze mail kreeg ik twee weken geleden van Edwin. Tuurlijk mag Edwin -en iedereen- opscheppen over hortensia’s! Het is nu -in juli- volop hortensiatijd, en ze doen het inderdaad goed dit jaar. Vlak naast ons terras hebben we er twee, stekken uit Bunnik, van de hortensia’s van Ma. De rode is nog iets kleiner dan de witte ernaast. Ik heb er nu weer nieuwe stekken van genomen eerder dit jaar. Wel vergeten er een labeltje bij te doen, dus even afwachten welke welke is. Bij een van de stekken zie ik al een bloem komen.
Van MaVan Wim en Annet
Bij wandelingetjes door het dorp zijn ook overal mooie kleurige hortensiastruiken te zien. Een eindje verderop in de straat een hele mooie dieppaarse, en een met donkerrode bloemen en donkerrood blad. Misschien daar ook om stekken vragen. Een paar straten verderop zag ik er een bijna wit, met aan de randen van de bloemblaadjes een heel fijn roze inktrandje. Ook mooi.
De meest voorkomende houtzwam op fruitbomen is de Zwavelzwam (Laetiporus sulphureus). Hij is te vinden op op oude pruimen, kersen en tamme kastanjes. De zwam maakt eenjarige vruchtlichamen: knalgele, half ronde zwammen op de bast of op bovengrondse wortels. De bovenkant lijkt wel op zeemleer, de kleur varieert van citroengeel tot geeloranje. In de winter kun je ze aantreffen als witte brosse paddenstoelen. Zit er een zwavelzwam op de bast van een fruitboom, maar zijn er geen zichtbare holtes aanwezig dan is kappen niet nodig. Een fruitboomdeskundige geeft aan dat hij elke zwam meteen weghaalt tot op gezond hout (en dan een wondbehandelingsmiddel).
Het vlees van de zwam is wit en sappig, oude exemplaren kunnen erg taai zijn. In het Engels heet de zwavelzwam Chicken of the woods, ofwel boskip omdat de textuur en smaak doen inderdaad erg aan kip denken. Er zijn mensen die een allergie voor de paddenstoel hebben, doordat vooral de jonge exemplaren bepaalde alkaloïden bevatten. De zwam komt over grote delen van de wereld voor.
Wanneer een boom wordt aangevallen door de zwam, ontstaat bruinrot, een schimmel waardoor het kernhout van de boom krimpt en bovendien roodachtig bruin verkleurt. De stam van de boom wordt langzamerhand steeds verder uitgehold.
Ineens zag ik gister, op ooghoogte, iets geligs schemeren bij de pruim. De zon scheen, dus ik dacht dat het een zonnestraaltje was, maar het bleken gelige zwammen te zijn. Deze tak van de pruim is ooit slecht gesnoeid, en het uiteinde van de tak is langzaam aan het vergaan. Ongeveer een meter lager, waar het hout nog goed leek, zitten ineens deze sappige gele zwammen. Vanwege de kleur denk ik altijd eerst aan honingzwam. Maar nee, zoek maar even op, die ziet er heel anders uit. Bundeltjes van kleine paddenstoelen. Dit is de zwavelzwam.
Recepten
“Boskip”-sateh met gekruide hazelnootsaus
Ingrediënten voor 4 personen
350 g zwavelzwammen, schoongemaakt en in blokjes
75 g geroosterde hazelnoten
1 sjalotje, in vieren
50 g witbrood, zonder korst
2 eetl. hazelnootolie
500 ml kokende groentebouillon
1/2 theel. kaneel
2 theel. honing
geraspte schil en sap van 1/2 kleine sinaasappel
1 theel. selderijzout
1/2 theel. cayennepeper
Giet koken water over de zwavelzwamblokjes en laat ze in 2-3 minuten zacht worden. Doe ze op sateh-prikkers. Maal de hazelnoten in een keukenmachine, voeg het sjalotje toe en maal alles fijn. Doe het brood, de olie, bouillon, kaneel, honing, sinaasappelschil en -sap erbij. Meng alles goed en breng op smaak met selderijzout en cayennepeper. Giet de helft van deze saus over de sateh en laat 30-40 minuten op kamertemperatuur intrekken. Verwarm de grill en rooster de sateh, eenmaal omkerend, 8 minuten. Serveer met couscous of rijst, groene salade en de rest van de saus, al dan niet opgewarmd.
Gebakken aardappel- en zwavelzwamblokjes met ui
Ingrediënten voor 4 personen
1 kg aardappelen, geschild
50 g boter
2 middelgrote uien, fijngesneden
1 struik bleekselderij, fijngesneden
1 kleine wortel, geschrapt en in dikke reepjes gesneden
250 g zwavelzwam, schoongemaakt en in dikke blokjes gesneden
50 ml medium sherry
3 eetl. fijngesneden peterselie
1 eetl. fijngeknipte bieslook
geraspte schil van 1/2 citroen
zout en versgemalen peper
Kook de aardappelen in 20 minuten gaar. Giet ze af, laat ze afkoelen en snijd ze in dikke blokjes. Smelt de boter in een grote koekenpan met antiaanbaklaag, voeg de uien, selderij en wortel toe en bak ze lichtbruin. Voeg de zwavelzwammen en de sherry toe en laat het vocht verdampen. Doe de aardappelen, kruiden, citroenschil, zout en peper er bij en bak tot alles knapperig bruin is. Serveer met een salade van friséé en jonge spinazieblaadjes.
Recepten uit Paddestoelen, Alle soorten van A tot Z van Peter Jordan & Steven Wheeler
Vroeger werd de zwavelzwam ook gebruikt om wol te kleuren.
Motregenachtig, afgelopen week. Maar helemaal niet koud, soms zelfs zwoel. Mooie van een overdekt terras is dat je ook met regenweer buiten kunt zitten. Afgelopen vrijdag zat ik met mijn bakje muesli buiten te ontbijten. Telefoon lag in de buurt en ik nam snel een foto.
Behoorlijk mislukte foto, denk je misschien. Compositie van niks, scheef beeld. Waarom bewaar je die foto?
Een beetje inzoomen laat het buxushaagje zien. Het verse blad van dit seizoen aan de bovenkant ziet er wel goed uit, maar binnen in is het behoorlijk bruin en kaalgevreten door de buxusmot-rupsen.
Ik laat een deel van de buxus nog staan om te kijken of er een nieuw evenwicht ontstaat tussen rups en vogels. Van koolmeesjes had ik al gehoord dat ze de poppen eten. Uit een ooghoek zie ik iets bewegen.
Vlaamse gaai verschalkt witte vlinder: een buxusvlinder?
Een vlaamse gaai hipt ineens in beeld, met een witte vlinder in haar snavel. Een klein witje of misschien toch een buxusvlinder? Net uit het heggetje geplukt? De gaai kijkt me even aan en vliegt dan weer weg. Een toevallige ontmoeting op de vroege zomerochtend. Mijn dag begint goed.
Zoals ouders hun kindje beschermen door er hun armen omheen te slaan, zo houdt deze spin haar eitjes beschermend in haar poten. Door de wind en regen afgelopen week zijn verschillende pollen gras half omgewaaid. Dit is het plataargras. De pol staat vlak bij ons terras, en opeens viel met op dat ik iets ‘wits’ zag. Dat was de eikokon van de spin.
kraamwebspin
Eddy is gaan googlen op ‘spin met een balletje’ en kwam tot de voorlopige conclusie dat dit wel eens een kraamwebspin kan zijn. Dat is namelijk een trechterspin. Iets dieper in het groen, op de foto niet te zien, waren verschillende halmen van het plataargras aan elkaar geweven in een soort nestje. Misschien was dat haar nest wel. En zat ze nu even buiten om de ei-kokon te laten drogen.
Vorige week ook al een kikkerfoto. Een dag later vonden we dezelfde kleine kikker midden in een waterleliebloem.
Mooie was dat we op een van de foto’s ook de tenen van hara achterpoot kunnen zien. Aan de lengte van de tenen schijn je de soort groene kikker te kunnen onderscheiden. Even opzoeken wat ik daar ooit eens over heb gelezen heb.
Hmm, dan is het denk ik …. …… groene kikker onbepaald. Of toch de bastaardkikker. Het kenmerkende blijkt niet de lengte van de teen te zijn maar de vorm van de graafknobbel aan de poot.
Van de site van Ravon Herkenning is alleen mogelijk na vangst en bestudering van de hierboven beschreven kenmerken, of wanneer de mannetjes duidelijk roepen. Maar zelfs na vangst is het soms niet mogelijk om tot soortdeterminatie te komen. Bij twijfel, en zichtwaarnemingen, altijd “groene kikker onbepaald” (Pelophylax spec.) aanhouden. Eieren, larven en juvenielen zijn sowieso niet tot op soort te determineren en kunnen als “groene kikker onbepaald” worden aangemerkt.
Lang licht ’s avonds, net midzomer geweest. AFelopen week erg warm dus lang buiten. Deze foto’s zijn ’s avonds om 22:22 uur gemaakt. Een stukje achtertuin, en een opname omhoog: de olijf zit wat dunnetjes in het blad, maar heeft weer een enorme hoeveelheid bloemknopjes, al die kleine balletjes.
Ze staan te stralen in de tuin, de vaste teunisbloemen. Ongeveer een halve meter hoog, en meer uitgesproken geel dan de grotere, tweejarige teunisbloemen. Het allermooist vind ik ze juist nu, als een deel van de bloemknoppen nog dicht is. Roodachtige harige knoppen.
