Niet gedaan: sloot schoonmaken

Zoals elk jaar rond deze tijd staat het schoonmaken van de greppel op de tuinklussenagenda. Laatste jaren was ik steeds op tijd, had de sloot schoongemaakt toen die nog droog stond (zomerstand). Dat was dit jaar mislukt, met flink wat regen afgelopen maand. Dit leek weer een ‘laarzen’ jaar te gaan worden, voorzichtig te werk gaan, met zo’n 15-20 cm water in de sloot. Gister ging ik eens kijken hoe het er voor stond, of er veel takken en takjes in de sloot lagen. Veel blad zit nog aan de bomen, dat komt nog.

Greppel keurig schoon en schone oever mooi bespikkeld met blad van onze wilg

Blij verrast zag ik dat de sloot al schoon was! Gedaan door de tuinonderhouders van de strook groen van de flat achter ons. Dat is boffen.

Snel doen: dahlia’s rooien

Dahlia’s komen oorsprinkelijk uit Mexico en houden echt niet van vorst. Er is maar 1 nacht vorst nodig en ze stoppen acuut met bloeien. We hadden nog de nodige bloemknoppen, belofte van mooie bloemen, maar die kans is bekeken. Na zo’n nacht vorst is het blad zwart, echt van de ene op de andere dag. De ene dahlia is helemaal zwart, de andere had nog 1 stengel , beschut tussen lang gras, die nog groen is.

Dit is de tijd om de dahlia knollen te rooien. Ik moet eraan denken om de spitvork ver genoeg van de planten in de grond te steken, anders krijg ik gespieste knollen.

Aanvulling 16 november: Dahlia’s gerooid.

Wel gedaan: bollen geplant

Met het zachte weer, zachte grond, maar niet kletsnat. Prima moment om bollen in de grond te stoppen. Valt nog niet mee om in onze tuin lege plekken te vinden. Als je goed kijkt zie je op de foto’s de plekken waar de bollen de grond in gegaan zijn. Niet veel zaaks nu. Maar wacht maar tot het voorjaar. Dan spat de kleur ervan af.

Rode tulpen rond de stengel van de teunisbloem, die in de winter blijft staan, met zaad voor de vogels. Aan de rand van het grasveld, te zien vanaf het terras.
In de zijborder langs de oprit, tussen de kleine maagdenpalm, tulpen ook.
Onder de ligusterbol, tussen de bodembedekkende vinca minor: een paar plukjes met krokussen.



Zonnekroon

Toen ik van de zomer met Jitske open tuinen ging kijken waren we ook bij Eef. We waren onder de indruk van de 3 meter hoge bloemen van de zonnekroon. Vorige week kreeg ik een paar pollen van Eef, ook een stuk voor Jitske en een achtergelaten bij Eileen.

De zonnekroon of silphium perfoliatum komt uit het prairiegebied van Minnesota. De plant is sterk en wordt 2 – 3 meter hoog. De dikke stelen zijn vierkant, glad en van eivormige bladeren voorzien. Aan de voet zijn deze vergroeid met het tegenoverstaande blad, waardoor er bekertjes ontstaan, waarin lange tijd water kan worden bewaard; “Cupplant” is daarom de engelse naam. Dat zie je ook bij de grote kaardebol trouwens. Perfoliatum betekent:  “door het blad heen komend”.  De bloemstelen staan in de oksels van de bladeren en de bloem-hoofdjes hebben 20-30 heldergele, langwerpige lintbloemen en het hart bestaat uit een schijf van ongeveer 100 bruine buisbloemen. De lintbloemen zijn vrouwelijk en de buisbloemen mannelijk. De bloeitijd is augustus – september.

Zonnekroon in de volle grond gezet. Moet volgend jaar mooi vanaf het terras te zien zijn, als de bloemen boven de omgeving uitsteken.
Na verwijderen forse buxus kwam een stuk van 2 x 2 meer vrij. Een aantal grote digitalis rozetten die in de voortuin tegen het pad aanstonden aan de rand van het vrije stuk gezet. Vanaf het terras gezien groeit er in de volle zomer van alles voor, maar vroeger in het jaar nog niet. De digitalissen komen er dan mooi boven uit.

Amberboom

Eind 2018 drie bomen in de tuin geplant, waarvan een een amberboom is. Ons exemplaar is parasolvormig, en niet de smalle opgaande boom. Vanaf de plek op de bank waar ik meestal zit kan ik de boom precies zien in de zijborder. Het blad begon al wat te kleuren vorige week, amberbomen staan bekend om hun mooie herfstkleuren. Na de koude nacht halverwege vorige week staat de boom in vuur en vlam. Genieten.

Vanaf de bank 25 oktober
Van dichtbij, 25 oktober
Van boven, vanuit de slaapkamer, 26 oktober
Van onderen, zondag 27 oktober

Vlindertijd

Het hoogseizoen van de vlinders is voorbij, zo laat in het jaar en met de vele regenbuien. Een enkele is nog te zien, zoals dit koolwitje van vandaag. De asters beginnen te verleppen, maar sommige bloemen geven nog nectar. Later op de dag zag ik ook een koolwitje (dezelfde?) op de laatste bloeiende pluimen van de buddleija.

Op de brug

Suzan, poes van paar huizen verderop, slaapt graag op hout.
Van het bankje, de picknicktafel, en heel vaak op het bruggetje over de vijver. Soms zo diep in slaap, dat ze zich lups schrikt als ik haar aai.

Vanmorgen niet. Toen werd ze wakker en rekte zich eens goed uit.
Om vervolgens weer in de slaaphouding te gaan.

Op een frisse oktobermiddag in de tuin

Zo ziet het er op 6 oktober uit in onze achtertuin. Foto genomen vanaf het terras.
Klik op de foto voor een vergroting.

De paarsrode sedum geeft ‘zinggg’ aan de kleuren in de tuin, de siergrassen in verschillende tinten: miscanthus nog met zilveren pluimen, de calamagrostis (rechts op foto) al helemaal strogeel. Het grasveld gaan we waarschijnlijk nog 1 x maaien dit seizoen, met de maaier op hoge stand.
Dit stuk van de tuin hoeft dan niets meer aan te gebeuren tot maart/ april. Alleen de blaadjes van het gras vegen.