Fotos’s gemaakt met nieuwe (refurbished) iphone. Betere camera. Even een rondje door de tuin om uit te proberen. Zeer tevreden met kwaliteit.
Van bloem tot vrucht
Categorie: Tuin
Langbloeier
Al in augustus bloeit de rudbeckia fulgida ‘Goldsturm’. Nu is het oktober, en beginnen de bloemen langzaamuitgebloeid te raken. De bloemblaadjes worden van helder geel wat meer oranjegeel, en vallen vervolgens af. Het diipdonkere hartje blijft nog de hele winter staan op de dan inmiddels kale stengels. Mooi met een laagje rijp of een toefje sneeuw.
Komt uit Noord Amerika, een prairieplant. Doet het hier ook erg goed. Vanmiddag heb ik wat zaailingen, die tussen de tegels waren uitgezaaid en die ik een week of vier geleden opgepot had, in de volle grond gezet. In een soort plantbed. Er mogen er wel meer bij van deze dankbare plant.
Weer een om
Zaterdagochtend bij het weggooien van een keutel uit de kattenbak in de kliko zag de achtertuin er opeens gek uit. Of eigenlijk, het pad dat van de schuur naar de vijver loopt, via bruggetje over de vijver, naar achter, zag er gek uit. Het was een doodlopende weg geworden, de brug niet te zien.
De fluweelboom die achter de vijver staat was omgevallen, of ‘omgezegen’. Zat nog wel met kluit in grond, kletsnatte grond, maar lag vrijwel op zijn kant, over de vijver heen, richting brug. Meteen een mooie klus voor de zaterdagochtend. De boom opruimen. Wel eerst oude kleren aan trekken, het sap van de fluweelboom kan enorme vlekken in je kleren geven. En het plakt ook nog eens behoorlijk als het opdroogt. Dus snel je handen wassen (of handschoenen aan). Op de achterkant van mijn hand is 1 plek volledig opgedroogd. Nu anderhalve dag later zit de vlek er nog steeds, alsof het een soort lijm is. Slijt wel.
Het hout van de fluweelboom is vrij zacht, dus eerst met de takkenschaar de bladertakken er af. Wel jammer dat we net de mooie herfstkleur gemist hebben. In een goed jaar kan de fluweelboom echt prachtig oranje worden.
Afijn.
Balancerend op het muurtje van de vijverrand, de boom op een halve meter hoogte afgezaagd. Eddy zaagde het resterende geraamte in stukken. Ik stapelde alles op de houtwal. Die is inmiddels wel overvol.
En dat alles heel voorzichtig. Het houten bruggetje over de vijver was glibberglad, van de algen.
Spinbalsemien, ongewenste vreemdeling
De naam is springbalsemien of reuzenbalsemien. Vorig jaar flink wat verwijderd, en dit jaar maar een enkele plant. Mooie rooi stengels, en lekker plekje voor deze spin om te zonnen: spinbalsemien.
Maar eigenlijk is dit een overtreding…..
De springbalsemien of reuzenbalsemien (Impatiens glandulifera) is ongewenst in de EU. De Europese Commissie heeftde springbalsemien toegevoegd aan de zwarte lijst. Op deze lijst staan soorten die niet uit Europa komen en die de oorspronkelijke flora en fauna verdringen of economische schade veroorzaken. Naast de muskusrat (Ondatra zibethicus) en alligatorkruid (Alternanthera philoxeroides) prijkt nu ook de springbalsemien op de lijst van ongewenste vreemdelingen. Alle lidstaten moeten maatregelen nemen om de verspreiding van deze planten- en diersoorten in Europa te voorkomen. Zo mogen ze niet worden ingevoerd, gehouden, verkocht, vervoerd, gereproduceerd of in de natuur vrijgelaten.
Meer weten? Ga naar: https://bijenclub.com/bloemen-voor-bi…
En klik hier voor een filmpje van Astrid, met een ode aan de springbalsemien, gefilmd voordat ze het hele veldje met springbalsemien verwijderde om andere planten een kans te geven.
Hazelnoten
Jaren geleden hadden de buren een kronkelhazelaar in de voortuin, in de border die aan onze voortuin grenst. Ook een kronkelhazelaar maakt hazelnoten, en dan wil er wel eens een nieuw boompje ontstaan uit een nootje. Zo kregen wij ook een paar hazelaartjes in de voortuin. Ze kronkelden nauwelijks meer (wil je dat behouden dan moet je stekken).
Een hazelaar kan uitgroeien tot een forse struik, 5 meter hoog, 5 meter breed. Dat past niet zo goed in de smalle zijborder. Toen heb ik een aantal , nog kleine, hazelaars naar de achtertuin verplaatst. Een daarvan, nu tot volle wasdom gekomen, produceert elk jaar veel noten. Dit jaar uitzonderlijk veel. De vorm van de noten is wat langwerpig en plat, daardoor een beetje lastig te kraken: de notenkraker krijgt moeilijk grip op de platte noten. Erg lekker, dat wel.
Een paar straten verderop staat een hele grote hazelnotenboom, geen struik, maar echt boomvorm. De noten die hiervan af komen – en in grote aantallen op het langslopende fiets/voetpad vallen- zijn wat vorm betreft modelhazelnoten. Grote ronde balletjes. Makkelijke te grijpen met de notenkraker, maar ze zijn knoerthard. Een dikke schaal, en ook het vliesje om de noot zelf is steviger, zelfs een tikje draderig. Ook lekker. Het zal niet de gewone corylus avellane zijn, misschien de Turkse hazelaar?
Late gladiool
In juli vond ik nog een paar bolletjes van de Abesijnse gladiool in het bijkeukenkastje. Vergeten op te potten. Die stopte ik nog snel in de volle grond. De gladiolen die in mei in potten waren geplant zijn al lang uitgebloeid en staan nu – met hun zwaardvormige blad- onder het serre dak, Vanaf nu geef ik ze geen water meer, zodat het blad kan afsterven, en de voedingsstoffen zoveel mogelijk in de knolletjes gaat zitten. Dan in de kelder overwinteren.
De gladiolen in mei in de volle grond geplant, hebben ook -wat later- geboeid en zijn nu ook al ruim een maand alleen groen. Maar deze paar laat geplantte… die zijn gaan bloeien.
Zomers weekend
Net voor de herfst begint nog een heerlijk zomers weekend (vandaag, zondag, net de 25 graden gehaald, een zomerdag dus). We hebben vanmiddag de laatste fles witte wijn van het seizoen leeggemaakt, en tot acht uur in T shirt buiten op het terras.
Mooi hoor, die knalblauwe lucht met de rozebotteltjes van de rosa multiflora. Deze staat aan de straatkant, bij de buren. Van stekken van onze multiflora. Stekken gaat supermakkelijk. Met knippe een tak af, en steke deze in de grond.
In de achtertuin hebben we een ‘klein’ exemplaar, zo’n 1,5 meter in het rond, die alleen klein blijft door een aantal keren per jaar de uitlopers af te knippen. Op een andere plek, wat meer naar achter is de multiflora op weg de wilde pruimen bomen en andere struiken te overgroeien. Alleen de uitlopers die over het pad naar de schuur gaan hangen gaan eraf. Wat een weelde aan bottels.
En zo ziet het eruit als je bij de buren voor staat. Eerst de oranje botteltjes van de roos, dan boompje van de gemeente (stam), dan de hulst. Rechts boven de dakkapel van ons huis. En aan de rechterkant van de stoep, de rand van onze voortuin, een hele rij teunisbloemen. Nog even laten staan, voor de laatste bloemen, en dan ’s winters voor de vogels: enorm veel zaad. Misschien wel volgend jaar een beetje het aantal rozetten beperken. Er staan er echt wel 20 of 30…
Over houtwallen (1)
Eddy heeft deze week de appelboom fors gesnoeid. Al een paar jaar bloeit de boom fraai, om dan kort na de bloei te verwelken: alle uiteinden van takjes en de bloemrestjes verschrompelen. Nauwelijks appels dan ook. Een paar kleine appeltjes die al vroeg in de zomer afvielen. En dat terwijl de appelboom van buurman Jan dit jaar een ‘bumper crop’, echt een overweldigende hoeveelheid appels geeft. Hij kan er niet tegen aan rapen, weggeven, aan de kant van de weg zetten, appelmoes van maken, in de kelder bewaren, en in de schuur voor de vogeltjes.
Na het snoeien van de appelboom lag er een grote berg takken omheen, die ik op de houtwal ging stapelen. Deze houtwal, rechts achter in de tuin is inmiddels een meter of 2 hoog. Was tuintrap bij nodig. Mooi ook dat ie al aardig begroeid raakt met klimop. Is wel inmiddels bijna vol. Eigenlijk moet ik er een keer op gaan staan, beetje laten inzakken, maar dat zal niet mee vallen door de overhangende takken van de bomen en klimop in de boomwal.
De andere houtwal, links achter in de tuin is ongeveer 1,5 meter hoog, en ook tamelijk vol. Als ik holle bloemstengels afknip, maak ik er kortere stukjes van die ik horizontaal in de zijkant van de houtwal steek. Voor kleine beestjes.
Geur in de tuin
In de Gardeners World aflevering van 13 september was er een item over planten in de tuin die lekker ruiken. Tuurlijk heb je de rozen, als je geurende hebt tenminste. En zwaar geurend, de eenjarige tabak, of de enorme bloemen van de Brugmansia.
Een paar favorieten bij ons in de tuin
- tweejarige teunisbloem (bloeit eindeloos lang, bloemen gaan ’s avodns open, citroenachtige geur, in het Engels: evening primrose)
- jasmijn ‘belle etoile’ (licht citrus, erg lekker, vroeg in zomer)
- sedum (ruikt naar honing, vol met nectar, nazomer)
- budleija (honingachtig zoet, hoogzomer tot nazomer)
- vaste judaspenning (heerlijk, vroege zomer)
- abessijnse gladiool (hemels, zomer)
- nachtschone (valt wat tegen, ik had sterkere geur verwacht, zomer).
Grasrandje
1 x per jaar steek ik het grasrandje langs het tegelpad af. Met een halvemaanvormig onderdeel aan de gardenastok. De verwijderde reepjes gras zijn bijna 10 cm breed. Een paar heb ik gebruikt om wat rafelige grasrandjes langs de border waar een grote siergraspol staat te repareren. Grond beetje losmaken, beetje aan aandrukken dat de ‘air pockets’ weg zijn, reepje gras neerleggen, aandrukken en riant water geven.
Op de voorgrond een aantal sedums, die ik eerder dit jaar opgepot had. Op de plek nu van de voormalige buxusrups.
