Citroengeel habben we eigenlijk nog niet in de tuin, behalve de citroenvlinder dan. Maar nu wel, een vaste leeuwenbek. Antirrhinum braun-blanquettii voluit. Volgens Brian kabbes heeft ie een rijke langdurige bloei van juni tot september. Hij vindt hem prachtig!
Geel met witte bloemen, volgens het label. Dat klopt. De 60 cm hoogte haalt ie niet, eerder 40. Maar misschien wordt ie volgend jaar hoger. Na terugknippen zou hij kunnen gaan herbloeien. Maar nu nog even niet. Mooi laten wezen.
De buren hebben eerder dit jaar een grote kastanjeboom verwijderd. En een paar uit de kluiten gegroeide lauriers weggehaald. De achterrand van de tuin grenst, net als de onze, aan een greppel. Nu droog, in de winter met een laagje water. Op de rand van de buurtuin is een nieuwe beukenhaag geplant, de afzonderlijke beuken beginnen net uit te lopen. De steile greppelwand is wat kaal.
De buurvrouw, Sieneke kwam langs. Had je niet nog wat stekjes, vroeg ze. Van Vinca bijvoorbeeld?Niet in potjes, zei ik, maar als jij nou de grond vast wat losmaakt, dan ga ik in onze tuin wel wat polletjes uitscheppen.
Vinca minor, kleine maagdenpalm. Eenmaal aangeslagen vormt het een mooi groen tapijt, met in voorjaar heel veel paarse bloempjes. In een heel droge zomer hebben ze het wat moeilijk, maar ik ben ze nog nergens kwijt geraakt.
NB. Op de bovenste foto zie je een kaal stuk grond (op het zuiden) aan de overkant van de greppel. Ik had nog een paar zakjes bijenbloemen mengsel ind e la liggen, maar geen kale grond in de tuin. Snel even een vorkje gehaald en de zakjes op de helling leeggestrooid. Met de regen die deze week valt lukt het misschien om deels te ontkiemen (en anders hebben de vogels een paar lekker zaadjes).
Vorige week keamen Berthil en Marion eten. WE zouden ’s avonds naar de schouwburg gaan, vooraf aten we bij ons. met zijn vieren. Wederom (net als vorig jaar, zelfde soort afspraak), prachtig weer en lekker op het terras eten. Marion bracht een plant mee, een Thunbergia, Suzanne met de mooie ogen. Je hebt ze in tinten geel, maar ook in kanloranje, zoals deze. En uiteraard met de bijna zwarte hartjes. Als je echt in het hartje kijkt, zie je in de keel van de bloem ook nog wat kleine gele streepjes.
Niet in de hete middagzon zetten, dan verbleken de bloemen wat. Onze plant staat nu tegen een oostmuur, wel ochtendzon, maar daarna in de schaduw van het huis.
Vorige week lilaexpemplaren, nu een kudde zwarte luizen. Dit jaar is de xxx jasmijn overladen met zwarte luizen. De sappige stengels net onder de bloemknoppen zien zwart, de bladeren eronder glimmend en plakkerig van het zoete spul dat de luizen afscheiden. Ik ben al een paar keer op ‘jacht’ gegaan naar lieveheersbeestjes, vaak vond ik ze op de vingerhoedskruiden, om die op de jasmijn te zetten. De larve van een lieveheersbeestje ook, dat zijn enorme luizenverslinders.
Deze jasmijn, philadelphus ‘Belle Etoile‘ geeft grote witte bloemen, met een rood hart. Een heerlijke geur, in Engeland noemen ze hem ‘mock orange’.
Langzamerhand raakt het longkruid uitgebloeit. Op de laatste bloempjes, of eigenlijk onder de laatste bloemetjes, hangen nog wat wilde bijen en hommels. Ook de buisvormige smeerwortel bloemen kunnen nog rekenen op frequent bijenbezoek.
HIlde woont een endje verderop in de straat en we zitten samen op hetzelfde (vrouwen)koor. Een andere interesse die we delen is de tuin, plantjes en alles wat er om heen hangt. Hilde heeft al verschillende keren plantjes meegenomen, en kwam een paar weken geleden weer langs. Met de kar. Makkelijk meenemen.
Paar dagen later kwam ze nog eens langs om een grote oranje graspol (Carex) mee te nemen. Die zaait zich enthousiast uit bij ons en twee inmiddels grote pollen overgroeiden ons tuinpad voor het terras langs. Een ervan heeft Hilde meegenomen. De andere heb ik er vandaag uitgeschept en staat nu in een grote emmer in een laagje water. Interesse?
Prima weer dit weekend. Hier in het noorden gister graad of 18, vandaag net boven de 20. Veel zon. Het aangekondigde onweer bleek net boven en onder ons langs te schuiven. Geen drup. Het voorstel deel van de achtertuin, vlak bij het terras is een kleurige bloemenzee, met vooral veel akeleien en gerania.
Gister middag door de tuin wandelend viel mijn oog van een afstandje op de ruit, die bijna in bloei gaat. Groter dan voorgaande jaren, met veel lilabloempjes. Ik kwam dichterbij en verbaasde me een beetje dat ook de bloemstengels zo lila gekleurd waren, kon ik me niet herinneren van voorgaande jaren. Vrolijk gezicht.
Nog dichterbij en toen zag ik dat de stengels lila waren, niet van zichzelf, maar van een invasie van lila kleurige luizen. Tja….
De eerste van de verschillende lavendels die volop bloeit. De kuiflavendel. Vorig jaar op de Grote Markt gevonden, een lavendeltje met een droge kluit, zonder potje. Uit een fietstas gevallen?
Hier in een potje gezet, en op de aarde van de olijf in vijg gezet. Die heeft buiten overwintert, zo ook de lavendel. Deze soort is niet winterhard, maar als de winter niet streng is en de plek een beetje beschut (overdekt terras) gaat het goed. Nu volop in bloei. Op de foto net geen bijtje erbij, maar ze lusten hem graag.