Uitzicht vanuit onze kamer.
Op Terschelling.
Zicht op de wadden en een boom.
De boom.
Zo fotogeniek.
Na een weekend was het onze boom.
Hoe een boom onze boom werd
Zand tussen de tenen
Met vrouwenkoor Sjans uit Groningen een weekend naar Terschelling geweest. Het koor bestaat 20 jaar, tijd voor jubileum. Zelf zijn straatgenoot Hilde en ik nog geen jaar lid trouwens. Vrijdag middag heen met de boot, twee uur varen. ’s Avonds wat beter kennismaken. Daar komen we op de gewone repetitieavonden vaak niet aan toe. Zaterdag ruim de tijd om er op de fiets op uit te gaan. Prachtig weer. ‘ s Middags een workshop van Pauline, met wat suggesties en tips als we begin volgend jaar weer gaan optreden. ‘ s Avonds na het eten een repetitie met onze dirigent Jos. Zingen maakt dorstig, dus aansluitend nog een tijdje in de bar.
Zondag ochtend tot 12 uur nog de tijd om te wandelen, fietsen, koffiedrinken naar keuze.
Met Hilde en Margreet gefietst naar Noordzeestrand, om nog even met de blote voeten over het strand en in zee te lopen. (Ik schrijf dit blog met het zand nog tussen mijn tenen).
We verbleven in de Stay OK, vroeger jeugdherberg, nu voor alle leeftijden. Geen grote slaapzalen meer in zo’n herberg, maar wel vierpersoonskamers (twee stapelbedden). Lang geleden dat ik met vier op een kamer heb geslapen… Het trappetje van het stapelbed was uiterst onhandig gemonteerd. Het ontbijt en avondeten (buffet) waren uitstekend.
Over de lokatie van de Stay OK… ronduit super. Een stukje buiten het dorp en vanuit onze kamer prachtig uitzicht op de waddenzee en dorp West-Terschelling.
Laatste gladiool
Al jaren hebben we Abesijnse gladiolen in potten op het terras. Ze ruiken zo heerlijk. De bollen in potten zijn al maanden uitgebloeid.
Omdat elke bol zich elk jaar verdubbelt, krijgen we er steeds meer. Dus ook vier groepjes in de volle grond geplant. Ze bloeiden later, een ervan had dit weekend nog zijn allerlaatste bloem. Die heb ik binnengehaald.
Vorig jaar had ik voor het eerst de gladiolen in volle grond. Ook toen mooi gebloeid. Bij wijze van experiment had ik de bolletjes de winter ook buiten laten staan. Geen succes, niets meer van over. Vandaar dat ik nu de planten heb opgegraven. De komende weken kunnen de bladeren afsterven en hun laatste restjes energie in de bollen stoppen. Dan overwinteren in de kelder, en mooi vooruitzicht op een heleboel gladiolen volgend jaar. Meer in de grond vlak bij terras, en misschien 1 pot nog op het terras. Om het seizoen te rekken.
Drie soorten asters
Drie soorten hebben we in de tuin.
1 hoge, roze paars, geerfd van Ome Job, onze vroegere buurman
(en die bleek een stuk van onze overbuurman, Bodewes) te hebben gekregen.
1 semi hoge, paars, geerfd van Ma
1 lage, witte, jaren geleden op tuinmarkt gekocht van Mieke Dekker
Best wel plek voor meer.
Wat een prachtige nazomer en herfst plant.
Wie heeft suggestie voor een soort?
Wel een die slakbestendig is en goed overeind blijft staan.
NB. Paar jaar geleden hadden we nog een vierde soort. Stukje sluieraster van Ina, maar die bleek veel moeite te hebben met de ‘slakken’druk. Is na een jaar verdwenen.
Vogelverschrikker
Druiven in overvloed, dit jaar. Zoveel dat we er niet tegen aan kunnen eten. Steeds een kilootje plukken om zo op te smikkelen. Al heel wat aan buren en dorpsgenoten meegegeven. Druivensap gemaakt, heerlijk in de kefir ’s morgens. Opgeleukt met een paar druifjes. Leuke van druiven is dat ze -als je ze aan de struik laat zitten- heel lang goed blijven.
Onze druiven hangen over de pergola vlakbij de deur. De spreeuwen vinden dat meestal te eng. Maar vorige week begonnen ze omtrekkende bewegingen te maken, en boven de druiven te cirkelen. Een paar keer wegjagen ging prima, maar nu ze het eenmaal wisten….
Toen bedachten we de truc-met-de-plu. Grote paraplu over (een deel) van de druiven heen. En als aanvulling nog twee wapperende gele plastic pedaalemmerzakjes. Daar hadden de spreeuwen niet van terug. We hebben ze niet meer in de druiven gezien.
Dus de komende weken eten we nog eigen druiven, in kleine porties. Herinnering aan een prachtige zomer.
Hua Yuan
Ik vroeg een Chinese dame die een workshop Chines Tekens gaf om het woord tuin in het Chinees op de schrijven. Nou; zo dus.
De eerste a met streepje wordt uitgesproken als een a; de tweede a met accent meer als een korte 2, zoals in ‘stem’.
Foenetisch zoiets als hoeAAA juu-ENG
Chinese tuin
Vorig weekend wareb we in Hortus Haren, het was de jaarlijkse Chines dag.
Met allerlei activiteiten in de Chines tuin. Muziek, een leeuwendans, workshops. En natuurlijk even door de Chinese tuin zelf gewandeld, met de eerste prachtig gekleurde esdoorn.
Vaste prik is ook de Laarmantuin, en ook daar een boom met een fraaie kleur. Handig al die bordjes erbij in de hortus: het was -niet zo gek- de rode esdoorn. Esdoorn zijn echt kampioen herfstkleur!
Drieluik
Bodemdieren
Het IVN organiseert de komende week weer een publieksactie in de natuur. Of eigenlijk in de tuin, op het schoolplein, of zelfs in de bloembak op je balkon. Het gaat om het tellen van de kleine beestjes, kruipertjes, glijdertjes, knabbelaars, krabbelaars, wriemelaars die je tegenkomt.
Op de website bodemdierendagen kun je alles over de actie lezen. Van 27 september tot 4 oktober kun je meedoen. Met de overzichtskaart in de hand is het niet zo moeilijk deze beestjes te herkennen. En voor ‘gevorderden’ staan op de achterkant van de kaart nog meer beestjes. Op de mol na kom ik za allemaal zeer regelmatig tegen bij ons in de tuin. 
Ik ga zeker meedoen, ook de ‘keukenpapierproef‘ proberen..
Bekende Theepot
Weer een keertje bij Wim op bezoek geweest.
Ik bel aan, Wim komt buiten langs via het tuinpad.
Hij zat op het terras, achter.
Vanuit het terras mooi overzicht over de achtertuin.
Bekende theepot komt op tafel.
We praten.
En sluiten af met rondje door de tuin.
Voorzichtig lopen.
Wim is 90.