Elwood en Roy

Terwijl Elwood en Roy bezig waren met het schilderen van kozijnen en dakkapellen, was ik het grootste deel van de vrijdag bezig in de tuin. Om te beginnen een snoeiklus: de drie buddleija’s snoeien (en nu ik dit typ realiseer ik me dat er nog een vierde is, rechts van de pergola…).
Op advies van de bomensnoeimeneer had ik de takken en pluimen er gewoon aan laten zitten. Zag er leuk uit van de winter met rijp. Enig risico is dat de buddleija zich nou extreem uitgezaaid heeft, tussen de steentjes van het pad bijvoorbeeld.

Van ruim 3 meter hoog, naar kale stokken van 1 meter.
Grote takken op de houtwal, de kleintjes moeten nog opgeruimd.

In de loop van de dag (een deel) van het snoeisel verwerkt in de houtwal. Rest ligt nog her en der op stapels en opruimen volgt in het weekend.

 

Een week eerder

De hele winter zit de kracht verstopt in de bollen en knollen. Bruin, droog, niets te zien. In een bak met zaagsel in de kelder, staan verschillende bollen en knollen. Vorige week, toen ik even in de kelder was, zag ik opeens groene puntjes boven het zaagsel uitsteken. De hoogste tijd!

Nog even binnen totdat de vorst voorbij is.

Vandaag een paar zakken potgrond gekocht. Een duik in de schuur om een paar forse potten te voorschijn te toveren. En toen voorzichtig grabbelen in de bak zaagsel. Steeds meer knollen komen te voorschijn. In porties gaan ze in potten, aarde erover, water toevoegen. Ik heb er geen naamkaartjes bijgedaan, ik ga ze wel herkennen als ze boven de grond komen: begonia, gloriosa, commelina, gladiool en aronskelk.
Voorlopig blijven de potten nog in de serre staan, ivm af en toe nog nachtvorst. Straks -midden in de zomer- volop kleur in potten op het terras. Mooi vooruitzicht. Zo zag het er vorig jaar uit. Inmiddels hebben we zelf ook een agapanthus, ben benieuwd of die gaat bloeien.

Miscanthus vermeerderen

Vandaag de miscanthus sinensis Maupertuus afgeknipt. Een ‘whopper’ van een siergras, dit prachtriet. Staat bij ons in de voortuin en ook nu nog, eind maart stonden de halmen fier overeind. De restanten van de bladeren begonnen wel steeds meer af te vallen, rondom de halmen een tapijt van strogeel blad. Dit is de meest forse miscanthus die we hebben, sommige stengels zeker een halve centimeter dik. Volgend jaar weer eens delen.

De bovenkant
De onderkant

Een andere miscanthus is er dit jaar aan toe. De ” kleine fontäne’. Nog even wachten totdat ie echt goed aan de groei is, april is de beste tijd voor de meeste siergrassen om te delen. Ik las ergens de volgende tip: deel de kluit van miscanthus met een stevige spa door tweeën terwijl hij nog in de grond zit. Graaf vervolgens de gedeelde stukken op en til ze uit de grond. Ga ik proberen. Eerder probeerde ik de hele pol uit te graven, op te tillen, en als ie naast zijn kuil stond in stukken te hakken. Na het planten de gedeelde stukken op de nieuwe plek (of in pot) zetten en ruim water geven.

NB. Als je net langs de tuin loopt en me op en neer ziet springen bovenop de spade dan weet je wat ik probeer te doen. Een siergraspol delen….

Wit met een tintje roze

Als je in de verfwinkel gaat kijken, kun je daar alle kleuren witte verf kopen. Want wit is niet zomaar wit. Er kunnen allerlei nuances inzitten. En de inspiratie komt meestal uit de natuur.
Een mooi voorbeeld is het wit van de witte bosanemoon. Zeker als de bloemen net uitkomen is het wit met een subtiele roze gloed. Van veraf valt het niet zo op, maar als je dichterbij komt….

Begin van de bloei van de witte bosanemoon…
… met de kopjes nog omlaag ….
… in de regen.

Voorjaarskleuren

Vrolijk voorjaarsveldje onder de pergola

Aan alle kanten begint de kleur te komen. Voorjaar! En vanaf vandaag, 21 maart, ook echt lente. Volgens de kalender dan. De weergoden hebben even niet opgelet en er een grijze natte winderige dag van gemaakt.

Intens blauw, even door de knieen voor deze schoonheid.
De echte primula, met elegant gebogen stengels, een plaatje.

Tuike Tuike

Afgelopen week weer eens naar een lezing van de lokale tuinclub geweest. Nieuwe lokatie, het Witte Kerkje in Haren. En deze keer -opvallend- ook behoorlijk wat mannelijke toehoorders.

Een presentatie van Ben Kleter, van tuinontwerp en -adviesbureau Tuike Tuike. Tuike staat voor kalm aan, rustig tuinieren. En ook onderhoudsarm tuinieren. Dat stond in de aankondiging.
Ben is een interessant verteller, die van geen ophouden weet. Zijn klanten bestaan blijkbaar vaak uit mensen die niet veel tijd (althans niet achter elkaar) aan de tuin willen of kunnen besteden. Ben’s belangrijkste tip: zorg dat de tuin uit vakken en onderbroken borders bestaat. Dan kun je elke keer een stukje tuin helemaal afmaken/ opruimen, en zit je niet aan te kijken tegen een ‘eindeloos doorlopende’ border, waar maar een klein stukje van is opgeruimd. Psychologisch werkt het goed als een stukje (van de tuin) helemaal af is.

Ben vertelt
Koffie Pauze

Beetje lastig zo’n verhaal, bij een tuinclub, waar de meeste toehoorders juist veel in de tuin willen doen… Zelf had ik iets meer tips verwacht over het type planten dat handig is als je onderhoudsarm(er) wilt tuinieren.

 

Wim’s smiley

Op bezoek bij Wim, thee drinken.
Heerlijk in de serre, met zicht op de vogeltjes.
Maar voordat we dat deden, eerst een rondje door de tuin.
Ik ben hier al vaak geweest, maar (blijkbaar) nooit zo vroeg in het jaar.
Het eerste dat me opviel in de tuin was het lila en creme-wit van heleboel krokussen.

Gezicht in het grind

Jaren geleden hadden Wim en Annet een cirkelvormig grasveld, maar dat vraagt veel onderhoud. Nu is het een cirkelvormige border en grindvakken. Pas bij het op de foto zetten van de cirkel zag ik opeens dat de grindcirkel net een smiley was. Een glimlach glijdt over mijn gezicht.