Who dunnit: verdachte nummer 1: Flock

Een beetje Agatha Christie verhaal begint met de misdaad, meestal een moord, en in de volgende afleveringen komen steeds meer personages in beeld die de mogelijke dader zijn. Waar bij dan een van de verdachten soms zelf weer tragisch aan zijn eind komt (dat was hem dus niet). En met een cliffhanger aan het eind van de aflevering, heb je dan weer een week de tijd om met de inspecteur die op de ‘zaak’ zit mee te denken. In dit soort series weet je wel zeker dat in de laatste aflevering duidelijk zal worden wie het gedaan heeft. En bij de beste detectives of crimi’s is het dan toch weer onverwacht.

Bij de recente “tuinmisdaden” in onze tuin, waar een onverlaat drollen achterlaat op ons grasveld is het niet zeker dat we achter de dader zullen komen. Niet zeker dat er een laatste aflevering is waar alles wordt uitgelegd. Dit boek is wordt nog geschreven.

De dader is nog op vrije voeten, vrije poten eigenlijk.

Verdachte nummer 1: Flock, de buurpoes
– jonge (jeweetwel) kater
– was vroeger Deventer binnenpoes, deed zijn behoefte altijd op de kattenbak
– woont nu in Haren, en is veel buiten, in eigen tuin, maar ook in buurtuin (=onze tuin)
– is erg nieuwsgierig, en struint door de tuin
– wordt regelmatig gesignaleerd op het grasveld en grindpad
– gebruikt de laatste tijd zijn kattenbak niet meer dagelijks ….
Hmmmm, verdacht.

Flock in t gras
Kruip door, sluip door

Zolderraampje

De WC boven is onder schuin gedeelte van dak neergezet, met een klein tuimelraampje. Omdat we ongeveer een maandgeleden regelmatig wespen in de WC hadden, op zoek naar nestelplek, was het raampje potdicht.
Een paar dagen geleden -ik heb al een hele tijd geen wespen gezien- deed ik het tuimelraampje open. Schrik!
In het richeltje aan de onderkant van het raampje lag een hele serie larven (van een solitair bijtje of hommel?) in bedjes van stuifmeel. Al bijna volgroeid zo te zien, en bijna aan het verpoppen toe. Heel voorzichtig heb ik het raam weer dichtgedaan, maar ben bang dat ik de beestjes verstoord heb en misschien hun coconnetje stukgemaakt heb. Over een week of twee ga ik weer kijken…..

Tuimelraampje in WC boven
Serie larfjes in onderste richtel
Larven van dichtbij

Aan het strand

Vorige week stond het niveau van de vijver erg laag. DE kikkers vinden het prima, in het ondiepe deel is een flink strand ontstaan.

Op het vijverstrand

Er was wel regen voorspeld, maar de laatste weken kwam er weinig water uit de lucht. Dus vorig weekend de tuinslang een tijdje in de vijver gehangen.
Strand is nu weg, maar dat maakt de kikkers eigenlijk veel uit. Een bodempje water is ook lekker. En in het aller ondiepste deel zwemmen nu knoerten van kikkervissen. Ze zijn bijna klaar.

Hommel en wateraardbei

Als bloemetje ziet ie er niet zo bijzonder uit, de bloem van de wateraardbei. bruinrood, bijna geen bloemblaadjes en veel hart. voor deze hommel een festijn, blijkbaar volop nectar. Met de zon op de bloemen extra aantrekkelijk voor de hommels. Heen en weer vloog ze. Vol aandacht voor de bloemen.

Bzzzzz wat zoemt daar
Waar? Bij de wateraardbei.
Een weidehommel denk ik: twee gele strepen en een oranje kontje.

Vuurjuffer

Marco is  nogal een libellenliefhebber. Toen hij hier op 11 mei een nachtje bleef slapen tussen wandeldagen in, vertelde ik heb dat er net een libelle was uitgeslopen. Of om precies te zijn een juffer. Marco rende naar binnen, haalde zijn camera en maakte deze fraaie plaatjes.

Mannetje vuurjuffer (Pyrrhosoma nymphula), nog vers en niet helemaal uitgekleurd
Bij ons in de tuin op de etageprimula.