Categorie: Elders

We zijn weer begonnen, met de vierde Pronkjewailtocht (PJW) door de provincie Groningen. Eerder deden we de noordroute (250 km), de zuidroute (350 km), de oostroute (200 km) en nu dus de westroute (ook 200 km). In etappes, die je zelf kunt indelen naar lengte, in ons geval wel even opletten waar je begint en eindigt. Lang niet alle plaatsen zijn (makkelijk) met OV te bereiken, zeker niet op zondag. Op Koningsdag wandelden we van Slaperstil naar centrum Groningen, via Dorkwerd. Vandaag, heel relaxed door het Westerkwartier, weer vanaf Slaperstil, maar nu de andere kant op: via Den Horn naar Zuidhorn. Tijdens de wandeling was het nog wat bewolkt, prima wandelweer. Tegen lunchtijd kwamen we aan in Zuidhorn: in middels stralend blauwe hemel. Veel bloemen in de weilanden en bermen: van verre te zien, de paardenbloemen, het bremraapzaad en iets subtieler: pinksterbloemen.

De voorjaarsplantenruil van de IVN werkgroep Wilde-planten-tuinen was deze keer (weer) bij Machteld en Nico in de tuin. Een grote, bos-parkachtige tuin aan de Oostkant van Haren. Met een gracht er om heen en een oude boerderij met verschillende bijgebouwen. Er kon weer flink geruild worden.
De ‘organisatie’ van de ruil was als vanouds in handen van Ernst, deze keer ondersteund door IVN-stagiair Marian.

Mijn plan om meer te brengen dan te halen is gelukt. Mede doordat Renee alle plantjes die overbleven (zeker die in potjes) mee nam, om in de ‘bijenbibliotheek’ te zetten: zo’n minibieb achtige kast in de wijk, maar dan met bij-vriendelijke plantjes, die daar door buurtbewoners worden ingezet, en opgehaald. Tijdens onze wandelrondjes heb ik daar al regelmatig een plantje uit meegenomen.

Mee terug genomen:
3 x wede, 1 gele kamille, 1 akelei (past altijd, ook al hebben we er al tientallen), donkerbladig maarts viooltje, paar paarse morgensterren (kijken of dat lukt: penwortel), en vooruit, nog een vaste judaspenning een paarse dovenetel (eenjarig), een glidkruid – volgens roos van de Hessenhof – met de naam scutellaria maekawae. Heel gevaarlijk: stukje aardpeer: misschien in een grote (ingegraven pot) planten. Leuke hoge gele zonnebloemachtige bloei maar de knolletjes in de grond ….
Een (1) plantje heb ik nog in een potje staan. Is iets onduidelijks, dat een van de aanwezigen meenam en ‘eeuwig moes’ noemde. Maar het lijkt er niet op. Eens kijken wat er uit komt groeien.

Vanmorgen rond half 9 in de weer om de plantjes klaar te zetten voor de plantjesmarkt in de Hortus Haren. Het is een jaarlijkse markt, waarbij allelei kwekers uit het noorden hun waar verkopen. En ook nog een enkele privé persoon of vereniging. Zo was er een standje van Willie, van de IVN afdeling Wilde Plantentuinen, van de tuinclub Groei en Bloei en ook van de Vrienden van de Hortus.

Mijn plantjes werden ‘gedoneerd’ voor de de kraam van de Wilde planten kring, die er nog een paar centen aan overhield. Vooral de voorjaarszonnebloem, doronicum, een stinsenplant deed het goed. Een paar weken gelden al opgepot, en nu werden de kopers gelik door de bloemstengel die de hoogte in begint te schieten. Mooie bloemknop zichtbaar.
Zelf stond ik een deel van de dag bij de kraam van de Vrienden van de Hortus, om leden te weerven voor de vriendenvereniging, maar ook om aandacht de vragen voor De Grote Hortus Dag op 10 juni. Een hoop mensen gesproken, en kennis gemaakt met een aantal vrijwilligers van de Hortus.

Dit jaar helemaal geen plantjes gekocht! Niet dat er geen mooie en interessante planten waren … gewoon omdat onze tuin hartstikke vol is.

Overal staan de krentenboompjes in bloei. Bij ons in de tuin vorige week een belofte, deze week een een wolk van bloempjes. Kijk maar eens om je heen. Het krentenbomenbosje hierboven werdt gefotografeerd door Margriet en is te vinden in Zeist, bij huis Molenbosch.

Plantjes kiezen hun eigen plekjes. En Tja, soms is dat precies voor een deur. Voor de schuurdeur bij Margriet in Odijk bloeien naast de geranium ballerina en akelei nu ook een paar spontane primula’s.

Bijeen van onze regulieren ommetje koen we ook langs dit boerderijtje. Valt niet altijd op, maar met de middagzon (eind van de middag) en de vrolijke bloemen kleuren konden we het niet missen vanmiddag. Rood en oranje van de tulpen, geel van de narcissen. En heel mooi en natuurlijk daarbij aansluitend ook het vrolijke geel van de paardenbloemen en speenkruid.

Tussen ons wandelpad en het schapenhek op de voorgrond ligt nog een greppel. Aan de andere kant van het pas weilanden en een moerassig deel. Op dit moment ook prachtig bloeiend met hordes paardenbloemen.

Vorig jaar juni bracht ik het laatste bezoek aan de tuin van Wim en Annet. De tuin waar ik zo vaak op bezoek ben geweest. Annet is een paar jaar geleden overleden, en afgelopen week vertrok ook Wim, bijna 95 jaar oud. Jaren lang stonden Wim en Annet met hun tuin in de tuinengids Het tuinpad op. En tijdens de Open tuinen weekenden van Groei en Bloei waren ze heel veel jaar van de partij. Een selectie van de foto’s die ik de afgelopen 20 jaar maakte in de tuin van Wim en Annet. Klik op de foto’s voor grotere exemplaren en geniet van de prachtige tuin.

Meer plaatjes en verhaaltjes van eerdere bezoekjes
hier
hier
hier
hier
hier
en hier

Vaste prik op Goede Vrijdag in het centrum van Groningen. Veel kleur, veel kramen, veel bezoekers.
Alle borden bij eettentjes en winkels hebben nu Duitse teksten: deze dagen rond Pasen heel veel bezoekers uit Duitsland. Ik was er al vroeg, om 8 uur, samen met Tjerk zette ik de stand op. Samen met Cobi en andere Vrienden van de Hortus bemensten we om en om de kraam. Om aandacht te vragen voor de Vereniging Vrienden van de Hortus en ook voor de open dag die we organiseren op 10 juni. De Grote Hortus Dag. Leuk was ook de quiz waar de geïnteresseerden moesten raden welke 7 taken van fruitbomen/heesters er te zien waren .

Tegen kwart over tien werd ik afgelost (Arike had lekker warme koffie meegenomen) en liep uiteraard nog een klein rondje over de markt. Veel kleur, veel kramen, veel bezoekers.