Mooi he, die verschillende tomaten. Dit is oogst van de eerste drie (van vijf) tomaten planten die ik kreeg van Hilde.
Volgens de labeltjes: balkontomaat, roma tomaat en bestomaat.
Waarschijnlijk iets misgegaan bij het labelen van zaailingen. De middelste is geen romatomaat, ander model, andere kleur, maar iets van een “zwarte tomaat”. Hoe ik dat weet? Ben gister middag even bij Hilde in de tuin gaan kijken naar de tomatenoogst daar, en daar stond een ander naambordje bij.
Twee potten op het terras, 3 onder een conifeer. Allemaal in potten, dus wel goed water geven. En vooral regelmatig water geven: een grote plens in 1 keer en de tomaten barsten allemaal open.
Vanaf het bankje in de de schaduw van fietsenschuurtje dat met rozen begroeid is. Schaduw tot een uur of 3 ’s middags. Mooi om uit te kijken op de bomenrij achter in de tuin. Het waait een beetje, lauwe wind. De bomen ruizen.
Glas water naast me, boekje erbij. Stukje lezen, beetje kijken.
Wel vooral om hoog kijken, want de border recht vooruit heeft inmiddels wat hogere planten. Links een stipa gigantea (sierhaver), rechts een molinia transparant. Inmiddels niet zo transparant meer. Als je door de planten heen naar achter kijkt komt daar eerst grasveld en dan weer een border voor de vijver. Op mijn tuin-to-do lijstje heb ik nu geschreven: hoge planten weghalen uit deze dwarsborder. Ben benieuwd hoe het er volgend jaar om deze tijd bij staat…
Veel blauw in de tuin is vaak paarsblauw. Maar de blauwe bes is behoorlijk blauw-blauw. Tenminste als ze in de schaduw hangen. In de volle zon komt er door het poederlaagje buitenop toch weer een paarse gloed overeen.
Bij het ruimen van de pruimen kwam ik toch nog een paar besjes tegen die de merel voor mij had laten hangen.
De drie wilde pruimen stonden ooit keurig op een rij langs de meidoornhaag. De drie stammen staan (uiteraard) nog steeds op een rijtje, maar de kronen hebben de vrije ruimte gekozen. De achterste van de drie is helemaal naar voren gekomen (loodrecht op het rijtje) en heeft zo meer licht voor zichzelf veroverd. Het zijn kleine pruimpjes die ik eigenlijk zelf nooit pluk. a. zijn er veel te veel, b. ze zijn klein (dus veel werk om te ontpitten) en c. hoef ze niet te plukken want ze vallen er zelf makkelijk af. De afgelopen weken , zeker als het ’s avonds stiller wordt, konden we de hele tijd zachte plofjes horen als er weer een afviel. Onder de bomen loopt een houtsnipperpad, de pruimpjes vallen zacht en zijn zo makkelijk te rapen. Ze zijn dan wel eetrijp, ofwel geen bewaarpruimen !
De zachte plofjes werden afgewisseld met de stevige ploffen van de appels van de boom van buurman Jan, net aan de andere kant van de heg.
De resterende pruimen, honderden, net als de meeste andere jaren met de hark onder de heg geveegd. Tenminste aan onze kant van de heg.
Waar zijn de vlinders?
Andere jaren legde ik er ook een stapel op een bord ergens in de zon. De vlinders waren dol op de overrijpe pruimen. Maar helaas, momenteel bijna geen vlinders: alleen een paar witjes en gister 1 atalanta. De budleija’s bloeien volop maar ze zien er maar kaal uit zonder de fladderende vlinders. DE droogte is waarschijnlijk funest voor de rupsen (en misschien poppen).
Weer oogsttijd in de tuin. Woensdag ochtend, beetje vroeg, pruimen geplukt in de achtertuin. Ruim 4 kilo. Er hangt nog het nodige, deels (te) hoog: voor vogels en eekhoorn, deels nog niet helemaal rijp. Kan ik de komende dagen nog eens langs. Van 1 kilo pruimenjam gemaakt, met een vleugje kaneel en 1 nectarine. De dag erna van 1 kilo gelei gemaakt, de schoongemaakte pruimen eerst fijn gemaakt en toen de geleisuiker erbij. Een paar wijnbesjes erbij voor de kleur. De resterende twee kilo, schoongemaakt en in stukjes, in de diepvries. Om later chutney van te maken. De diepvries puilt inmiddels uit met zakjes frambozen, wijnbessen (deze week weer een portie geplukt, en al dagen een handjevol in het ontbijt) en ook nog 1 kilo bramen van Ingrid. Even kijken of ik nog meer potjes in de kelder heb.
Bij het pruimen plukken en zeker ook bij het halveren en ontpitten is het altijd zaak om niet te veel pruimen achter elkaar op te eten…
De appelmunt bloeit volop in de achtertuin. Witte pluimen boven een wollig blad. Insecten zijn dol op de bloemen. Niet alleen de muntvlindertjes, ook de honingbijen bezoeken de bloemen graag.
Deze week ook weer eens het ommetje langs de vlindertuin van het Groningerlandschap kantoor. Met floxen en zonnehoeden in bloei. Een lekkernij voor de aardhommel.
Vandaag, zondag, vanaf een uur of 11 tot vanmiddag 4 uur was het regenachtig. De regenton zit weer goed vol. 13 mm, goed voor de tuin. En een signaal voor de slakken om alle afgeregende blaadjes e.d. op te gaan ruimen. Ook fijn voor de kikkertjes, die nu niet alleen in het grasveld, maar ook gewoon over het terras springen. Kleiner dan de slakken, echt net uitgekomen.
3, 2, 1 …
en…
spring!
Kijk hoe klein, op de laatste foto links onderin een vlieg, ter vergelijking.
Recent heeft Eddy de beukenhaag gesnoeid en hebben we de afgesnoeide takken onder de haag geschoven. Met de droge dagen van afgelopen weken knisperen de blaadjes onder de haag als iemand er door heen schuifelt. Zo hoorden we woensdagavond al van verre dat er iets onder de haag scharrelde. Waarschijnlijk een egel. Ja hoor. Met een flinke vaart rende ze door de achtertuin. Dit was ongeveer 6 uur ‘ s avonds.
Klik op de link voor een filmpje. Dan zie je de snelheid van de egel!
Tegen 22:30 uur hoorden we gesnuif en gescharrel in het perkje vlak naast het terras.Het werd al wat duister dus even zaklantaarn erbij. Daar bleken twee grote egels neus aan neus te staan. Ze draaiden alsmaar rondjes om elkaar heen, typisch paargedrag. Grappig was dat ik, nog even op het terras zittend aan de andere kant van de tuin ook weer gescharrel hoorde. Planten bewogen, en daar kwam een derde egel aan rennen. Recht op het geluid van de andere twee af. Concurrerend mannetje? Moeilijk te zeggen. In ieder geval niet succesvol, een minuut later kwam de derde egel weer voor het terras langsrennen en verdween weer uit het gezicht in de richting waar ie vandaan was gekomen. Dus minstens drie egels in de tuin! En over een dag of dertig misschien kleine egeltjes …
Woensdagmiddag met een paar bakjes de tuin in om te oogsten: wijnbessen , witte aalbessen en ook een paar resterende kruisbessen. Inmiddels de eerder geplukte en ingevroren zwarte bessen weer laten ontdooien in de pan. Portie jam gemaakt: 3 delen wijnbes, 2 delen zwarte bes en 1 deel witte aalbes. Een heerlijke jammetje voor de wintermaanden, als herinnering aan de zomer en oogsttijd. Binnenkort komen de pruimen, voor jam en chutney, en in de diepvries ligt nog een kilo bramen van Ingrid te wachten op verwerking. Dat wordt smullen.
De kruisbessen en een deel van de witte besjes had ik bewaard om los op te eten. En een bakje voor Carel; die kwam donderdag avond eten en hij is dol op aalbessen.
Wekelijks en soms nog wel vaker maak ik foto’s in onze tuin. Meestal met telefoon, andere keren met de camera met mooie macrolens. Bij het voorbereiden van het schrijven van deze blogjes selecteer ik altijd eerst een heel stel recente foto’s, die de inspiratie vormen voor de teksten. Die foto’s zet ik dan op het buroblad van mijn computer, om ze te gebruiken in de blogjes. Na gebruik gaan de foto’s weer van het buroblad af. Sons heb ik te veel foto’s uitgezocht en blijven ze -ongebruikt- als icoontjes op het buroblad staan. Dat wordt allengs voller en voller omdat ik elke week weer nieuwere foto’s gebruik voor ’t Groentje. In dit stukje een selectie van de foto’s van langer dan een week geleden, die nog op mijn buroblad stonden. Gebruikt in deze blog, dus dan kunnen ze daarna opgeruimd worden!
Klik op de foto’s voor grotere exemplaren.
Hortensia’s in de Hortus en orchideeën in de berm langs de Rijksstraatweg
Gillenia, floxen, bieslook, geranium pratense, begonia, bloedooievaarsbek, euphorbia en acanthusin achtertuin
