Categorie: Tuin

Kleine vossen

Afgelopen week was het zeker begin van de week zonnig. perfect voor de vlinders die onze tuin bezoeken. Op de paarse budleija wemelde het van de vlinders. Een enkele citroenvlinder, een paar atalanta’s, maar dinsdag 24 augustus vooral kleine vossen. Minstens 5 telde ik er. Mooi, want afgelopen jaren waren het er beduidend minder. Met deze combinatie van grootte van de vlinder en de hoofdkleur oranje in een flits herkennen welke vlinder het is. Nou eigenlijk keuze uit twee: de distelvlinder of de kleine vos. Dan even van iets dichter bij bekijken om te bepalen welke van de twee het is: de rand van kleine lichtblauwe vlekjes aan de vleugels geeft onmiskenbaar aan dat het de kleine vos is.

Nog niet bewust gezien, maar wel een vlinder die sinds kort in Nederland voorkomt en op steeds meer plekken is waargenomen, is het scheefbloemwitje. Zie link voor informatie van de vlinderstichting over dit nieuwe ‘witje’. Ik ga er op letten. Altijd wel witjes in de tuin.

Kwekerij – buren

Stukje border buren

Volop kleur in de tuin van de buren (op de achtergrond linksboven een stukje van ons huis). Veel planten zijn afkomstig van onze tuin. Steeds als de planten te groot zijn in onze eigen tuin, levert dat materiaal om op te potten en te delen. Bijvoorbeeld met de buren. En het mooie is: op deze plek bij de buren hebben de planten (nog) niet zoveel concurrentie van elkaar. Dat betekent dat ik in het volgend voorjaar gewoon een stukje terug kan halen :-). In ieder geval een stukje van de enorme bos herfstaster, die nu bijna in bloei schiet. Die kan in het voorjaar een beetje ingetoomd worden, ga ik gewoon hiernaast een stukje afsteken.

Dat heb ik afgelopen voorjaar gedaan met de lichtroze bloeiende persicaria amplexicaulis ‘Rosea’. Van 1 plantje in een potje een paar jaar terug naar de buren, nu een grote pol in de voortuin van de buren EN een al redelijk grote pol in onze voortuin retour.

Mooie Combi – 2 – gepland

Stipa Tenuissima en rudbeckia hirta ‘cappucino’. Deze combinatie kwam ik tegen in een oud tijdschrift Home en Garden dat ik van de week meenam uit de minibief verderop bij ons in de straat. Een artikel met een aantal voorbeelden van mooie combi’s.

De foto hierboven met het rijtje stipa’s in onze voortuin.
De foto hieronder met het plaatje uit het tijdschrift.

Leuk hoor, om volgend jaar te proberen. De rudbeckia is een 1 jarige (meestal, kan als tweejarige worden gebruikt als je de planten ’s winters beschermt). Vraag me wel af hoe goed het gaat. Beiden planten houden weliswaar van een zonnige standplaats, maar….
Het grasje doet het erg goed in de kurkdroge plantenbak.
Terwijl de rudbeckia mag juist absoluut niet uitdrogen…
Toch proberen: zakje zaad op mijn verlanglijstje zetten.

Zaaien Februari – maart in potten in kamerkasje, maart – april in zaaibakje of potten onder glas. Kiemtijd 7-14 dagen. Na ontkiemen koeler zetten. Vroege zaaisels bloeien in juli. Ter plekke zaaien vanaf april. Uitdunnen op 30 cm. Bloei in augustus -september. Voor tweejarige teelt zaaien in juni de opgekweekte planten met enige bescherming de winter doorloodsen.

Hoogte even afwachten: op de ene site staat 40 cm, op een andere 80 cm.

Muizenissen

Al jaren hadden we, vooral in de winter, muizen onder de vloer.
We hoorden ze in de woonkamer, en in de gang.
Een enkele keer rende er een over het plafond van de eetkamer.
We zagen ze niet, hoorden ze wel.
En nog vervelender: we roken ze.
Wat kan een muis muf ruiken zeg!

Toen is Eddy op kierenjacht gegaan, en zijn alle gaten gedicht en ventilatiespleten met roostertjes afgedekt. Twee weken geleden hoorden we opeens weer muizengetrippel, nu boven het plafond van de woonkamer. Via de klimop aan de westzijde kunnen de muizen in de dakgoot komen en zo een rondje rond het huis en dan via een gat of spleet onder de goot van Eddy’s werkkamer naar binnen. Met een luik kunnen we op de ‘vliering’ van de werkkamer van Eddy komen.

Eddy kocht muizenvallen waarmee je de muizen levend kan vangen. Lokken met pindakaas of chocola of zo. Wij gingen voor de pindakaas. Eerste avond twee vallen gezet. Volgende ochtend. Raak, muis 1. Tweede ochtend geen muis in de andere val (maar die bleek dichtgeklapt te zijn zonder muis… ). Val weer op scherp en diezelfde avond: Raak, muis 2. Derde ochtend: Raak, muis 3. Die avond hoorden we niets ’s avonds dus geen val gezet, maar de volgende vond weer wat getrippel. Dag 5: Raak, muis 4. Op dag 6 geen muis, dus val weer weg gehaald (anders lokken we ze wellicht). Inmiddels hebben we ook de klimop fors gesnoeid, waardoor de ‘muizenwenteltrap’ naar de dakgoot niet meer gebruikt kan worden. En ook de klimroos die over de schuur groeit en overhangende takken naar de dakgoot van het huis had, teruggesnoeid. We wachten af.

  • Mimi 23 aug
  • Max 24 aug
  • Musky 25 aug
  • Mo 27 aug

In de instructie van de muizenval stond: laat de muis minstens 100 meter van je huis vrij. Dus ik wandelde steeds met de val (in een brown paper bag) naar het park een straat verderop om de beestjes vrij te laten.

Gigantische sedum

Doeke (de imker) kwam potjes honing langsbrengen. Hij verbaasde zich over de enorme sedum in de tuin. De bloemschermen van de sedum ‘Herbstfreude’ beginnen net te kleuren en de bijen hebben ze alweer gevonden. Nu een eerste tintje roze, nog even en dan zijn ze diep rood. Door het natte voorjaar zijn de sedums dit jaar een stuk hoger dan vorig jaar, en….. sommige vallen om (uit elkaar). Maar de superhoge sedum in de zijborder, ruim anderhalve meter (foto boven) …. is helemaal geen sedum. Het is de bloeiwijze van de grote engelwortel (angelica gigas) die toevallig net achter de sedum staat. Van dichtbij zien ze er toch echt anders uit.

  • Sedum
  • Engelenwortel

Groeizaam weertje

Dit weekend was open tuinen weekend, 21 en 22 augustus. Wij hadden ons aangemeld voor de zondag, 22 augustus. Zaterdag mooi weer, ook ‘s avonds, met etentje bij de buren in de tuin. Zondagochtend heel vroeg begon het te regenen. Zondag ochtend tegen half 10 de ‘open tuin bordjes’ in de regen ☔️ buiten gezet.
Openingstijden van 10-17 uur. Volgens de app tot minstens half 11 regen, dus geen bezoekers. Wel mooi om even koffie te drinken. Ik zat een beetje teleurgesteld op ons overdekte terras, weinig bezoekers te verwachten vandaag. 

De tuin maakt het niet uit.
Groeizaam weertje, zou mijn moeder zeggen.
En toen werd ik opgevrolijkt door een giraf.
Echt waar.
Twee tuinen verderop kwam er opeens een giraf boven de heg uitsteken!

Tegen elf uur begon het lichter te worden, en rond half 12 was het vrijwel droog.
De musjes lieten zich al weer horen.
Rond het middaguur kwam ik met mijn bordje met boterhammen naar buiten en hoorde stemmen achter. 
De eerste bezoekers ‘we wagen het er maar even op’ kwamen vanuit het bosgedeelte in de achtertuin aanlopen. Tussen 12 uur en half 5 kwamen al met al een flink aantal mensen langs, 35 heb ik er geteld, zelfs vanuit Duitsland en Brabant.

  • 2 dames die blij weg gingen met stekken van de persicaria campanulata
  • 2 dames, waarvan 1 met sigaar, die de kruip door sluip door paadjes namen, meestal alleen door kinderen belopen
  • 2 dames (laatste foto) zoekplaatje.
  • Echtpaar, kunstkring, een keer ontmoet met literair buffet; zij lezen dit weblog ’t Groentje
  • 1 in grijs geklede mevrouw, gaat aan Oosterweg wonen in huis moeder, op zoek naar tuin inspiratie, nam foto’s en stekken van 2 persicaria’s
  • 1 echtpaar , man met hoed, blij er even uit te kunnen zijn na de regenachtige ochtend
  • Tuinvrienden, echtpaar van de rijksstraatweg
  • 1 dame uit eelde, leuk gesprek, zaailing kleine kaardebol meegegeven, ze had zelf gister mee gedaan met open tuin in Eelde. Afgesproken een keer een tegenbezoekje te brengen.
  • Echtpaar uit Brabant: ook persicaria meegegeven.
  • Jong paar, recent nieuwe tuin, ongeveer het formaat van onze tuin (1200 m2), en een /blank canvas’. Ze kwamen ideeën opdoen. Met de plantten app zochten ze namen van de planten in onze tuin op.
  • 1 meneer is Haren, met een klein speelgoed museum aan huis, en ook tuin (Toys and garden), met uitnodiging eens langs te komen.
  • Echtpaar uitt Scheemda, lang mee gesproken, geen adres.
  • 1 losse man groningen, korte broek
  • groep van 5, waaronder in ieder geval twee broers (misschien wel tweeling, zo veel leken ze op elkaar): ook zij waren blij met persicaria stekken en met zaadjes van de donkeroranje afrikaan.
  • Maria van een stukje verderop uit de straat die vroeger, als kind, in ons huis woonde (en zij nam mee: jam)
  • …..

Kozijnrood

Voor het huis, op het hoekje tegen de muur hebben we twee stokrozen staan. Zaadjes van de buren gezaaid. Die zijn nu in bloei. Prachtig donkerrood. Mooi als het licht erlangs, of erdoor schijnt. En de kleine regendruppeltjes erop parelen. Grappig is dat de bloemen van de ene stokroos gladde randen hebben, terwijl de bloemen van de andere wat kartels hebben. Natuurlijke variatie. Beide kleuren mooi bij het donkerrood van onze kozijnen. 

Meestal tweejarig, soms eenjarig of vast. Er zijn verschillende soorten.
Aan de zaaddoosjes kun je zien dat het familie van de malva is.
Heeft soms last van slakkenvraat, daarom mooi in plekje in grind vlak bij muur op het zuiden. Lekker warm, snel warm, snel droog. Minder slakvriendelijk.
Engels Hollyhock
Frans Rose trémière of Rose à batons;
Duits Stockrose

Detailz

Vanmorgen bij het plukken van de wijnbesjes voor in het ontbijt, scheen de vroege zon prachtig door de doorschijnende bessen. Mooi moment. 

Zo ook de knoppen van de herfstanemoon , net voor ze opengaan. Bolletjes met een klein puntje en fijnbehaard. Bijna nog mooier dan de bloemen zelf.

In een pot op het terras, een begonia met grote gele dubbele bloemen. Langbloeiend. En dan opeens vallen de bloemen af. Dreivend in een ondiep bakje met water zijn ze nog zeker een week mooi. Vorige week zag ik opeens dat waar de bloem was afgevallen, nog een stukje van de bloem achterbleef. Een enkele bloem leek het wel, me een hartje. Of zijn het gewoon gele schutblaadjes. De zaaddoos begon zich er vlak achter al te vormen.

Blauw en wit

Op verschillende plekken in de tuin staat de Virginische lobelia’s te bloeien. Diep blauwpaars. In een steeds langer wordende aar beginnen de individuele bloemen te bloeien. De plant wordt zo’n 60-80 cm hoog. Bloemen met een forse lip en een ragfijn lijntje op de naar beneden wijzende bloemblaadjes. Ook deze plant is blij met de niet al te droge zomer. Bij ons staan de lobelia’s op een paar plekken, ze zaaien zich een klein beetje uit, alleen maar mooi om iets grotere groepen te krijgen. Verversing is ook nodig want elke afzonderlijke plant leeft maar een paar jaar: een kortlevende vaste plant.

Volgens een website (tuinen appeltern) kan de plant ook in een vijvermand! Houdt dus echt van natte voeten.  Er is ook een witte variant, maar of die net zo mooi is als de blauwe….