Categorie: Tuin

Twee dagen weggeweest en bij terugkomst zondagmiddag even een rondje door de tuin. Uur of vier, half vijf ’s middags.

Wat een kleuren
in dit seizoen,
met dit mooie weer.
Genieten
en blijven kijken.

Per dag veranderen de kleuren. De gele boom aan de overkant is van de overbuurman. Twee dagen geleden was die nog grotendeels groen met een vleugje geel. Bij deze boom gaat het heel snel. En nog weer even en hij is kaal. De rode kornoelje links op de foto staat in onze tuin, die is al een week of twee mooi rood.

Onze oprit ziet er weer prima uit.
Eddy heeft allerlei ‘ongerechtigheden’ verwijderd.
Uit de zijborder heb ik de overtollige fluweelboompjes verwijderd.
Liguster bol een scheer beurt gegeven.

Tegen het eind van de herfst nog een keer alle afgevallen blaadjes wegharken. De oprit is winterklaar.

Drie soorten hebben we in de tuin.

1 hoge, roze paars, geerfd van Ome Job, onze vroegere buurman
(en die bleek een stuk van onze overbuurman, Bodewes) te hebben gekregen.

1 semi hoge, paars, geerfd van Ma

1 lage, witte, jaren geleden op tuinmarkt gekocht van Mieke Dekker

Best wel plek voor meer.
Wat een prachtige nazomer en herfst plant.
Wie heeft suggestie voor een soort?
Wel een die slakbestendig is en goed overeind blijft staan.

NB. Paar jaar geleden hadden we nog een vierde soort. Stukje sluieraster van Ina, maar die bleek veel moeite te hebben met de ‘slakken’druk. Is na een jaar verdwenen.

Het pluis van een wilgenroosje bij ons in de achtertuin. Op de site van de Flora van Nederland kun je ook een filmpje bekijken. In grote aantallen, langs een bosrand, is een paarsroze zee van wilgenroosjes een impossant en vrolijk makend gezicht. Moet je wel iets eerde in het jaar zijn, juli/begin augustus. Nu is het meeste roze verdwenen.

Wilgenrozenweetje
De bloemen van het wilgenroosje en het ‘harig wilgenroosje‘ lijken zoveel op elkaar dat Linnaeus beiden als één soort behandelde. Toch zijn beide soorten wel goed van elkaar te onderscheiden. Blad en bloeiwijze zijn anders en ze hebben verschillende kleuren stuifmeel. Toen bleek dat onderlinge kruising niet lukt, is het ‘harig wilgenroosje’ als aparte soort naar het geslacht Epilobium verhuisd.

Na de lange hete en droge zomer waren sommige planten al in de herfststand gegaan. Nu het weer koeler is en regelmatig wat regen valt besluiten sommige planten nog een tweede ronde bloei te geven. Heel opvallend is dat een heleboel teunisbloemrozetten, waarvan ik verwachtte dat ze volgend jaar zouden gaan bloeien, toch opeens de geest kregen en besloten dit jaar hun stengel de hoogte in de laten groeien. De eerst lichting teunisbloemen is bijna uitgebloeid, maar er is een hele serie bijgekomen, die tot aan de vorst vooruit kunnen (zoveel bloemknopjes zitten er nog aan).

De  rode sieraardbei is ook weer in bloei geschoten. Op de eerste dag zijn de bloemen helderrood, van een soort rood dat je in de tuin niet vaak tegen komt. Dag 2 of 3, en ze verbleken naar lichtrood en roze. En zoals elke rechtgeaarde aardbei doet, maakt ook deze heel enthousiast uitlopers, waar allemaal nieuwe plantjes uit kunnen komen. Een leuk bodembedekkertje.

Planten groeien langzaam en als je dat zichtbaar wilt maken op bewegende beelden dan wordt daar vaak de time lapse techniek voor gebruikt. Om de zoveel tijd 1 beeldje, en die dan versneld afspelen.
Dat is niet nodig om teunisbloemen open te zien gaan. Op het juiste tijdstip er bij gaan staan. Je kunt bijna je adem inhouden.

Deze foto en het filmpje zijn van 7 augustus tegen half 10 ’s avonds. De kleur begint al een beetje te verdwijnen uit te tuin. De opengaande teunisbloemen geven opeens veel helderheid in de tuin. De heerlijke geur van de bloemen is niet alleen lekker voor de gammavlinders. Reuze handig dat de bloemen ongeveer op neushoogte open gaan!

Teunisbloemen zijn tweejarig. Of het aan de warme zomer tot nu toe ligt weet ik niet. Opvallend is dat de rozetten van de teunisbloemen, die dit jaar gevormd zijn, om volgend jaar te gaan bloeien op allerlei plaatsen in de tuin toch dit jaar al een nieuwe bloemstengel maken. Ze zijn al weer ruim een halve meter hoog, en zullen ongetwijfeld nog wel in bloei komen. Een tweede lichting dit jaar.

In mei vorig jaar een een paar rudbeckia goldsturm gekocht. Die hadden prettig gebloeid. Dit voorjaar bij het uitlopen, zag ik dat ze aardige uitlopers vormden, maar ook dat de slakken in de buurt eraan begonnen te knabbelen. De planten opgenomen en alle rozetten apart in potjes gezet en eerst in potjes wat groter laten worden. Aantal weer terug gezet op dezelfde plek. Maar ik had er nog een heel stel over. Ik had verwacht dat die bij de ‘verkoop’ tijdens het open tuinen weekend wel verkocht zouden worden. Nee hoor, zagen er misschien nog te groen uit, nog geen knop toen. Alle resterende planten in 3 groepen in de tuin gezet. Oh, oh, wat mooi. Vooral de groep waar we direct zicht op hebben vanaf het terras. Maar ook de groep vlak bij de brievenbus in de voortuin. Die moet ik nog wel even water geven, want die heb ik pas vrij laat geplant, in de hete periode en de middag zon staat er de hele tijd op.

Onze tuin is vol en sommige planten zijn dit jaar uitzonderlijk hoog. De fazantenbes is echt van den gekke, 2,5 meter hoog! En een pol calamagrostis ‘overdam’, een siergras met redelijk rechtopgaande aren en sierlijk lichtgroen blad met een delicaat wit streepje, is ruim anderhalve meter hoog. Meestal komen de halmen tot 1 meter.