De tuin van T&T

Vandaag was een mooie dag.
Ik kon weer een paar emmers planten kwijt.

Bij Thomas en Tanja, die recht tegen over wonen. In april had ik al een keer een stuk in de voortuin volgezet met planten, die in middels goed zijn aangeslagen. Andere delen van de tuin waren nog niet beplant, veel kale grond, en dus behoorlijk vol met allerlei onkruidjes. Thomas en Tanja waren gister en vandaag flink bezig met wieden. Vandaag was er een fors stuk van een border, 1.20 meter breed, en langs de hele zijkant van het huis, leeggemaakt.

Samen met Tanja zette ik alle planten erin. Eerst even, a la Monty Don, de planten in de border zetten. Nog een beetje schuiven indien gewenst, en dan planten. We begonnen met de bollen van de boshyacint (donkerpaarse markering, losse figuurtjes). Ik had een hele bak vol. Steeds een handje uitstrooien, en daar waar ze vallen in de grond zetten Toen twee molinia’s (grassen met hoge dunne aren; een paar zijn geknakt toen Bobbie, een van de honden, enthousiast kwam kijken wat we dede; groene cirkels/ellipsen). Er tussen in euphorbia ‘fireglow’, voor het raam (oranje cirkels); en links en rechts een aantal stengels van de roze bloeiende filipendula venusta ‘rubra’ (roze ellips). Een goede bodembedekker, die ook het ontkiemen van nieuw onkruid tegenhoudt, is de geranium maccrorhyzum (lichtblauwe ellipsen) . Een grote emmer vol uit eigen tuin getrokken en in aantal groepjes tegen het huis aan gezet. Verder bosanemoon wortelstokjes (wit of blauw?; witte cirkels, met stokjes gemarkeerd)), paar plukken vergeetmijnietjes (gele cirkels, foto 4), zenegroen (paars vierkant foto 3)en roodbloeiende aardbeien (roze vorm foto 1). Als laatste een stuk of 15 rozetjes van de vaste teunisbloem (links gele vorm foto 1 en midden onder foto 2).

Laarmanlandschap

In de Hortus beginnen de herfstkleuren zich te tonen. We liepen er vorige week een rondje, en maakten deze ‘landschapsfoto’s’ in de Laarmantuin. Met de rug richting de Biotoop (vroeger gebouwen van Universiteit Groningen) ten zuiden van de Hortus gelegen en kijkend vannoord west naar noord oost. Wow. En nog eens : Wow.

Najaarsplantenruil bij Renée

15 oktober was het weer tijd voor de najaarsplantenruil van de IVN werkgroep Wilde Planten. Deze keer bij Renée in de tuin. Renée doet nog niet zo lang mee, voor haar de eerste plantenruil, en ook nog in eigen tuin. Stuwende kracht is , zoals altijd Ernst, voorzitter van de werkgroep, al heel lang. Ook toen het nog geen IVN werkgroep was, maar een zelfstandige Wilde Planten Kring. We hadden geluk met het weer. De vrijdag ervoor was het grijs, en miezerig. De zaterdag ochtend ook nog klein beetje nat, maar tijdens de ruil van 10:30 tot 12 was het droog. Ook helemaal niet koud.

Ik was nog niet eerder in de tuin van Renée geweest, maar was er wel regelmatig langsgelopen. Langs de lange kant van de tuin loopt een fietspad/ wandelpad, dat ik een aantal jaren geleden gebruikte om naar de fysiotherapeut te lopen. In het juiste seizoen lagen er altijd van die grote ronde hazelnoten op het fietspad, die ik mee naar huis nam. De hazelaar – zoals nu blijkt- staat in de tuin van Renée.

Renée heeft veel bomen en struiken in de tuin staan. Natuurlijke beplanting, nu veel in herfstkleuren. Een paradijs voor ‘wildlife’: vogelhuisjes, een paddenhuis (“maar de padden snappen het niet, zegt Renee“), eekhoorns (met speciale looproutes over latten naar het voederhuisje), heel veel vogels. Een lange, smalle tuin, met ene forse vijver. Achter in de tuin een schuur, met aal alle kanten mooie gesorteerde stapels hout. Kleine houtjes, grotere houtjes, stammetjes.

Recept als altijd: plantjes brengen voor wie wil, plantjes halen voor wie wil. Kopje koffie of thee. En wat lekkers: deze keer muffins.

Bloem en bij

In de achtertuin hebben we een forse pol asters die nog prachtig staan te bloeien. IN de achtertuin, half overschaduwd soms door de pruimenbomen zijn ze hoog geworden en na de regen van afgelopen week is de pol een beetje uit elkaar gevallen. De bloemen hangen nu breeduit over een zijpaadje dat al maanden niet meer begaanbaar is. Overgroeid door van alles en nog wat, en nu dus de hangende asters er bij. Geeft niks, we kunnen altijd met een omwegen aan de andere kant van het zijpaadje uitkomen, langs de meidoorn haag met buurman Jan.

Mooi ook bij siergrassen. Zoals de hele uitstalling die we zagen bij een kwekerij in Onnen, tijdens ons wandelrondje vandaag.

Die van kabouter Spillebeen

Toch nog even deze foto’s van ‘de enige echte’ paddenstoel. De vliegenzwam, rood met witte stippen. In centrum Haren is een klein veldje, op een pleintje waar we eerdere jaren ook veel paddenstoelen zagen. Bij ons ommetje afgelopen maandag nog even langs dit veldje. En we werden niet teleurgesteld.

Nou deze dus. Ook andere soorten trouwens. Meer dan op de wandeling van de dag ervoor in het bos.

Eikels

Dit jaar is – in ieder geval voor sommige soorten eiken – een mastjaar. Een jaar waarin er extreem veel eikels zijn. Meestal is een jaar daarna een dip in het aantal: de boom heeft dan in het mastjaar zoveel energie in de eikels gestopt, dat ie een jaar moet bijkomen. Bij beuken, eiken en kastanjes komt een mastjaar ongeveer 1 x per 4 jaar voor. Mast in deze betekenis staat voor ‘varkensvoer’: vroeger werden de varkens vetgemest met eikels.

In het lokale sufferdje (digitale versie) bieden mensen zakken eikels aan (soms 1 kilo eikels voor 30 cent, andere aanbieders gaven ze gratis mee). Da’s makkelijk rapen, in zo’n jaar als dit.

Zwellichamen

De titel van dit blog klinkt een beetje ‘Bommelachtig’, zoals de Zwelbast uit een van de Marten Toonder verhalen. Een zwelbast is familie van de blaasdraken, een soort draak die groter word als ie boos is en weer krimpt als de boosheid over is.

Maar ik heb het nu over zwellichamen, de delen van schimmels in de grond die in dit seizoen massaal de grond uitkomen en vocht nodiug hebben om goed te kunnen groeien. Dit zijn natuurlijk paddenstoelen. De term zwellichamen werd vanmorgen in een item over paddenstoelen in het zondagochtendprogramma Vroege Vogels gebruikt.

Mooie aanleiding om een wandelingetje te maken naar een bos. In ons geval een iets langere versie van een vaak gelopen ommetje, richting Glimmen en door het Quintusbos. Afwisselend felle opklaring (zonnebril) en dan weer even bewolkt. Op het nieuwe dijkje door de polder (juist daar waar even helemaal geen schuilplek was) een bui op ’t hoofd.

En wat betreft de paddestoelen… viel een beetje tegen. Nog niet heel veel gezien. Misschien doordat veel paddestoelen toch een beetje schutkleur hebben, bruinig, grijzig, en tussen het afvallend blad niet erg opvallen. Toch alvast een paar op de foto gezet. De mooiste deze keer de goudhoed, een zeldzame soort.

Het oranjegele trechtertje is mini-mini, de hoedjes maar een paar mm in diameter. De satijnzwam staat in ons eigen grasveld. De andere drie stonden in het quintusbos in Glimmen.

Stoepplantjes 1 oktober

Plannen zijn plannen en geven een richting. Maar ze worden lang niet altijd uitgevoerd zoals gepland. Geeft niks. Zoals mijn plan begin dit jaar om elke maand een stoepplantjes ronde in eigen straat te houden.

Aan het begin: hele straat op en neer, toen groeide er nog niet zo veel. De keer er na, ongeveer de helft, vanuit huis een lusje naar het westen en terug aan de overkant. Paar maanden niet van gekomen, te druk in de tuin, en een herinnering in de agenda gezet. Maar helaas: de stratenveger was net een dag eerder langsgekomen en had alle plantjes weggeschrobt… Nog een laatste kans, op 1 oktober weer een rondje gelopen. In een kletsnatte straat, tussen felle buien door.

Waarom laatste kans? Eigenlijk laatste kans van dit jaar. Omdat er hier vanaf maandag 3 oktober wegwerkzaamheden starten. De rood witte paaltjes staan al overal op de stoep, er is al een dikke snee gemaakt met een man met een lopende cirkelzaag eerder deze week.
Komende week komen de grote graafhappers het asfalt van de straat -tegen de stoeprand aan- weghalen. En de komende weken komt er een grote geul voor ons huis langs voor vernieuwing gasleidingen. Mensen met auto’s hebben te horen gekregen dat die een paar weken lang niet op de oprit kan. Voor voetgangers en fietsers blijft toegang mogelijk (waarschijnlijk via een ‘golfplaten’ brugje over de geul.

  • Man met (cirkel) zaag
  • Perzikkruid
  • Varkensgras, vooral aan overkant straat hele plakaten van dit superplatte plantje
  • Moerasdroogbloem , naam klinkt beetje tegenstrijdag. Nat genoeg nu.
  • Kattekruid, uit tuin ontsnapt, meegenimen en opgepot
  • Canadese fijnstraal
  • Paarse dovenetel

74 foto’s, ca 70- soorten. Waarvan een heleboel gras, zegge of rus-achtig. Half verzopen, soms platgetrapt, moeilijk te identificeren van 1 foto. Zomprus,

Ook budleija, verbena bonariensis, akelei, zwarte els (boom), kattestaart, vrouwenmantel, verbascum, vingerhoedskruid, oranje havikskruid, melkdistel (in bloei), een equisetum (paardestaart) en veel meer.

50 jaar jubileum

De wilde planten tuinkring haren bestaat dit jaar 50 jaar. Verschillende activiteiten waaronder een paar excursies eerder dit jaar, en op 18 september een feestmiddag in de Hortus Haren. Sinds een paar jaar is de wilde planten kring een afdeling van IVN Groningen Haren. Op de feestmiddag waren niet alleen werkgroepleden aanwezig, maar ook een aan tal IVN leden van andere werkgroepen en van het bestuur. Op het programma stond een rondleiding door de Laarman tuin, of naar keuze de Chinese tuin, voor mensen die wat minder mobiel waren. Maar eerst koffie of thee met desgewenst een reusachtig stuk gebak.

Met de rondleiding ging ik mee met de groep met gids Ernst. Ernst is al 39 jaar (!) voorzitter van deze werkgroep. Had ie ook niet gedacht toen hij de voorzittershamer van zijn voorganger over nam. En ook deze keer weer wat nieuwe dingen gehoord (Ernst weet zo veel). Na de rondleiding weer verzamelen in het Theehuis van de Kreunende Draak, in de Chines tuin. Daar kregen we aan de hand van een slide show de geschiedenis van 50 jaar wilde planten kring te zien.

Met (voor mij) highlights in de prachtige excursie naar Thijsse’s hof en natuurlijk de plantenruildagen 2 x per jaar. 15 oktober is de volgende, bij Renee, letterlijk bij mij om de hoek.

En nog even een rondje door de Chinese Tuin zelf. Die had ik helemaal voor mijzelf, het liep tegen 5 uur, sluitingstijd Hortus.

Gele border

Deze border in Hortus Haren bloeit nu overwegend geel. Als je goed kijkt zie je dat eerder in het seizoen ook volop blauw (paars) in de border aanwezig was: een grote pol met kogeldistel.

Nu ik er weer langs loop word ik weer getroffen door de vrolijke citroengele plek van de guldenroede (foto 2 links, foto 3 links achter). Eens kijken of ik deze variant ook kan vinden. Verder een leuke combi van rudbeckia met op de voorgrond het bonte grasje hakanoclea.