Categorie: Tuin

Look zonder look met …

Ik stond op het punt om een bosje met look zonder look uit te trekken.

Om te voorkomen dat het zich al te enthousiast gaat uitzaaien. Vorige week waren de laatste witte bloempjes in bloei en nu zijn de zaadpeulen aan het rijpen. Terwijl ik me gereed maakte om met beide handen de bos vast te pakken en als geheel uit de border te trekken, stopte ik. Vorige week had ik al gekeken of ik eitjes van het oranjetipje kon vinden. Look zonder look is, net als de pinksterbloem, een waardplant van het oranjetipje. Geen eitjes. Dus ik verwachte ook geen rupsen. Net op tijd zag ik opeens, parallel aan een stengel een klein rupsje. En nog een, en nog een. Een plantje had ik al uitgetrokken., Die rupsjes verhuisde ik zorgvuldig naar de overgebleven planten. Laten staan dus. En als de koolmezen ze niet vinden … over een tijdje eerst poppen (benieuwd of ik die dan kan vinden. En later weer vlindertjes.

Tongvaren

Tongvaren of Asplenium scolopendrium is een zeldzame varensoort die steeds meer te zien is in stedelijk gebied. Vaak staat de varen op vochtige muren van kades. Ook in loofbossen is de tongvaren te vinden, vaak in de buurt van omgevallen bomen en rottend hout. De tongvaren behoort tot de familie van streepvarens.

Dit exemplaar heb ik meegenomen van de plantenruil een paar weken geleden. Moet nog een (vochtig) plekje in de tuin krijgen. Opvallend zijn de lange, niet ingesneden bladeren. Aan de onderkant lichtgroene streepjes loodrecht op de bladnerf. Althans bij de nieuwe bladeren die in april beginnen te ontrollen. De oude bladeren van vorig jaar hebben opvallend bruine streepjes. (foto 3 en 4). Dit zijn sporangiën, sporenhoopjes.


Challenge: Zweefvlieg

Het is weer de tijd van de bijen en zweefvliegen.
Soms hangt er zomaar een bijtje stil , vlak bij je.
Steeds op dezelfde plaats.

Als ie stil hangt is het geen bij, maar een zweefvlieg.
Minuten lang kan ie het volhouden.
Soms even wegschietend, en met een’ achtje’ weer terug naar vrijwel dezelfde plek.
Territoriaal gedrag, van de zweefvlieg.

Een uitgelezen kans om de zweefvlieg van dichtbij – vliegend- op de foto te zetten.
Het lijkt makkelijk, maar valt nog niet mee.
Hoe stel je camera scherp op een beestje dat steeds zo maar uit beeld vliegt…

Daarom: de zweefvlieg challenge!
Maak een foto van een vliegende zweefvlieg en stuur die naar me op.
De mooisten worden geplaatst op dit blog.

Ragged Robin

Wat een mooie naam, ragged robin, in het Engels. Zoiets als “rafelige robbie”.

Ik naam een exemplaar mee van de plantenruil paar weken terug, en zette hem in de grindborder. Van de week liep ik er langs en zag opeens de roze rafelige bloempjes. What a delight, zou Monty Don zeggen. De honingbijen zijn het met ons eens.

NB. de koekoeksbloem staat nu in de grindborder, terwijl zij eigenlijk van vochtige weilanden houdt. Mmm. Eens kijken of ik zaad kan verzamelen en dan elders uitstrooien…

Huisje om de hoek bewoond

Tegen onze achterbouw hangt een vogelhuisje , vlak bij de kliko’s die verstopt staan achter het stukje Frans schapenhek.

Van de week hoorde ik opeens frt, frt.
Koolmees vloog langs met frutsels in zijn snavel.
Klein gepiep uit het nestkastje. Bewoning!

Pa en ma koolmees hebben het er maar druk mee, ze vliegen aan (met voer) en af (met uitwerpselenzakjes).

Daslook

Verspreiden kan ie zich als de beste.
Tot in de diepe schaduw onder de grote rozenstruik in de pruimenbomen. In het wild en op landgoederen als stinzenplant, rond half april een wit tapijt onder de bomen. Als de zon op de bloeme schijnt zoemt het van de bijen die langs komen. En na de bloei wordt het blad razendsnel opgeruimd door allerlei slakvolk.

De tuin ruikt wel een tijdje naar uien…

Bloemenwei achterin

In het stukje bloemenwei achterin de tuin zijn de kievitbloemen al lang uitgebloeid en begint de ratelaar op te komen. De veldsla staat in bloei met mini witte bloempjes in twee naast elkaar staande schermpjes. Paardebloemen zijn uitgebloeid en verspreiden hun boodschap via het pluis. De hartblad-zonnebloemen staan al ruim een week te stralen met gele zonnetjes, ongeveer 1 meter hoog. Later vormen deze gele bloemen ook een soort pluis, maar niet zo mooi bolvormig als de paardenbloem.

Geranium Maderense

Het zal mij benieuwen of onze geranium maderense in bloei gaat komen. Van horen zeggen had ik begrepen dat de maderense in het derde jaar bloeit. Ons exemplaar is van maart 2022. In de zomer van 2022 en 2023 ingegraven met pot en al in de tuin (tip van de verkoopster) en in najaar weer opgenomen. Inmiddels twee winters binnen laten overwinteren (met alle luizenaanvallen van dien) en de afgelopen weken eerst in serre en toen op overdekt terras. En nu (dare devil dat ik ben) gewoon direct in de volle grond gezet. Eens kijken of het dit jaar gaat lukken.

De foto’s zijn van twee weken geleden, van de geranium maderense in de Hortus, toen nog in de publiekskas. Inmiddels staat ze ook buiten, zag ik van de week, wel in pot.

Hongerige Hommel

Vrijdagmiddag vloog een hommelkoningin de serre in, en zoemde luidruchtig in de nok van het glazen dak van de serre. Ze kwam maar niet omlaag , dus we konden haar niet buiten zetten. Een hele tijd de serredeur open gelaten in de hoop dat ze zelf zou vertrekken. ’s Avonds bij het sluiten van de deur zag of hoorde ik haar niet meer. Naar buiten gegaan?

De volgende ochtend zei Eddy: “ze zit er nog”. En weer vliegen, vliegen, steeds tegen het glazen dak aan botsend. Is dat nou wat ze een glazen plafond noemen? Uiteindelijk ging ze moe boven aan een raam zitten. Met de borstel van de bezem kon ik net bij haar in de buurt komen, en ze stapte over op de bezemharen. Voorzichtig naar buiten en naar een papaver toe. Ik weet dat ze die lekker vinden. Met een klein zetje van mij belande ze in de bloem. Een paar rondjes door de bloem heen, drinkend van de nectar. En ZOEMMMM , met een zwierige bocht vloog ze hoog over de tuin van de buren weg.