Categorie: Tuin

Eremurus of Naald van Cleopatra heet deze plant. De knol is een heel raar spinachtig ding, met lange uitlopers. Mag absoluut niet uitdrogen, en is ook nog eens breekbaar. Natte voeten in de winter is uit den boze. Kortom: gedoe. Of niet?

Vorig jaar kreeg ik een knol van Jitske, die ik in een grote pot gezet heb. Twee groeipunten eraan. Eerst een heuveltje gemaakt van de potgrond. Daar de knol opgezet, met de ‘kroon’ boven op de heuvel, en de pot verder opgevuld met potgrond. Bovenop een laagje fijn (aquarium) grind gestrooid, om onze of buur-katten ervan te weerhouden deze schijnbaar lege pot als kattebak te gebruiken. De hele winter buiten gebleven, wel op het overdekte terras. De aarde werd dus niet (erg) nat.

En dit voorjaar kwamen eerst twee blauwgroene knobbels te voorschijn, die zich inmiddels ontwikkeld hebben tot lange bloeiwijzen, de ene ongeveer 160 cm hoog, de andere 150 centimeter. Sinds een paar dagen zijn de individuele bloemetjes open, eerst de onderste, en de bloei verspreid zich langzaam naar boven. Net als bij vingerhoedskruid. De kleur is geeloranje, wonderschoon als het zonlicht er door heen schijnt.
Wel lastig om als geheel op de foto te krijgen. Eigenlijk moet je ze daarvoor op een plek zetten waar je een mooie effen achtergrond hebt.

Allium Christophii of sterrenlook. Hier zie je vier bloeiende exemplaren in een verhoogd bed, schuin oplopend naar een klein stapelmuurtje (afgedekt met de dakpannen die je rechts ziet). Bollen met een doorsnee van ongeveer 12 centimeter, helemaal opgebouwd uit kleine sterretjes van bloempjes. Mooie bloeiende bol, voor de late lente en vroege zomer, na de narcissen en later de tulpen. Houdt van volle zon, en niet te nat.

Mooi in groepen tussen lage vaste planten. DE plant kan zichzelf uitzaaien, waarbij de zaailingen dan pas na 4-5 jaar bloeien. Heb ik bij ons nog niet gezien, maar zo lang staan ze er ook nog niet.

Het knalpaars van de geranium met de bolle, bijna pluizige witte schermen. Weet niet welke schermbloem het is, ik hoop een meerjarige. Dan kannen we elk jaar weer genieten van de combinatie.

Bijdrage voor een Engelstalige site, van bomen-volgers. Het idee erachter is om 12 maanden lang 1 boom te volgen. Wij hebben de grote wilg in de achtertuin gekozen.

It is this time of the month…
… to write about our willow tree.

The willow is by fare the most ‘voluminous’ tree in our garden.
No more soft yellow of the catkins, these all dropped off weeks ago.
Full in leave now, greyish-green.
No big changes for several months to come.

The willow is ….
A community of wild life. Insects, birds nesting and foraging for these insects.
A hunting ground for larger birds, like the magpie and jay, hunting for the smaller birds.
A transport route for the red squirel, every now and then we see one in our garden.

tree following 1
tree following 2
tree following 3
tree following 4
tree following 5
tree following 6

Vingerhoedskruid of digitalis vind ik een geweldige plant. Spectaculaire optorenende (is dat een bestaand woord?) bloemtoortsen, bloeit weken lang eind mei tot juni, soms iets langer afhankelijk van de plek. Het is een bosrand plant, dan weet je meteen wat een goede plek is, ook in de tuin. Half schaduw, niet te droog. Volle zon gaat ook, als de bodem vochtig genoeg is. En als het te droog is, krijg je lage vingerhoedskruiden, een soort dwerggroei (ook wel kaboutergroei).

Raadsel: wat is de overeenkomst tussen een koe en een vingerhoedskruid?

Meestal tweejarig, zaaien in juli, eerste jaar rozet, tweede jaar de bloei.
Een paar vingerhoedskruiden in de tuin dit jaar, zijn in hun derde jaar, maar dat kwam omdat ik ze als zaailing te lang in minipotjes had laten staan, daarmee hebben ze 2015 overgeslagen als bloeijaar. Begin dit jaar heb ik ze op een paar plekken in de tuin gezet, en taadaaa, prachtige toortsen. De Sutton’s apricot, is zachtroze, met inderdaad een licht oranje tintje. Valt vooral op op een beetje bewolkte dag, met op dit moment een hele licht regen. Naast het vele groen in de tuin komen de kleuren nu prachtig naar voren.
Antwoord: elk exemplaar/ individu heeft een eigen, uniek  vlekken patroon.

Van mijn collega’s kreeg ik een knots van een hanging basket. Dat kwam mooi uit, want aan de buitenmuur van de badkamer hangt een haak, bedoeld voor een hangmandje. Mooie plek, prima te zien vanuit de keuken, vanuit de serre, en als je opzij kijkt ook vanaf het terras. Daar heeft een aantal jaren een mandje gehangen, maar dat was inmiddels uit elkaar gevallen, en nog niet vervangen. Wel zaak om steeds water te geven! Er bleken vier soorten in te zitten, de bloemen van foto 2 en 3 vielen meteen in smaak bij een wilde bij.

Op tuinenreis in juni 2015, samen met Jitske. Natuurlijk leuk om ook wat plantmateriaal mee te nemen: dat waren voornamelijk zaden, maar ook een miniplantje; namelijk een zaailing van een primula. Een hoge roze primula. In het voetpad langs de primula’s hadden zich vele honderden zaailingen genesteld. Twee ervan gingen mee naar Nederland en 1 ervan is -via overwintering in een potje- nu aan onze vijverrand beland.

Zorgvuldig heb ik daar een stukje vrijgemaakt, en dat houd ik even zo. want het is natuurlijk helemaal mooi als deze roze Engelse zich aan de vijverrand gaat uitzaaien!

Vroeger vond ik tulpen maar niets. Veel te statig, leken bijna plastic bloemen, met de meest opzichtige en schreeuwende kleuren. Ik had het beeld van  de eindeloze velden in de bollenstreek voor me.

Langzaam trekt dat wat bij. De afgelopen jaren heb ik -november is de beste tijd- regelmatig wat tulpen in de tuin gezet. En ik moet zeggen, het bevat me wel. In het voorjaar na de krokussen en narcissen, maar nog voor de akeleien en de geraniums kan de tuin best wat kleur gebruiken. Daar passen de tulpen wonderwel bij. Als je het een beetje uitzoekt met vroegere en latere tulpen is de bloeitijd behoorlijk lang, van eind maart tot eind mei.

Soms is de combinatie wat beter geslaagd dan andere keren. Donker roze met oranje bleek matig. De hele donkere, bijna zwarte, vond ik zelf minder geslaagd, wat somber. Misschien op een plek waar de zon er mooi door heen schijnt. Ik weet alvast 1 plek waar ik in november 2016 een heleboel tulpen ga zetten: daar waar nu de guldenroede aan zijn opmars bezig is, net aan de overkant van het grasveld. Daar mag meer voorjaarskleur!

NB. Als je zeker wilt zijn van de kleur die je krijgt is het te overwegen de bollen NIET bij de Aldi te kopen. Zie Link. De rode apeldoorns waren donkerroze en de gele heb ik niet teruggevonden; wel twee soorten witte (zie foto twee).

Zo blauw als de hemel
Een hartje van goud