DGHD

Sinds een half jaar zit ik in het bestuur van de vereniging Vrienden van de Hortus in Haren. Formeel moet ik daar nog een week op wachten, als ik op de ALV op 10 juni wordt voorgedragen als bestuurslid. Dat verhindert niet dat ik afgelopen half jaar, met mijn medebestuursleden zeer actief ben ben het voorbereiden van DGHD: DE GROTE HORTUS DAG.

Een open dag in Hortus Haren met een veelheid aan activiteiten en optredens.

Waarom deze open dag? Per 1 januari 2023 is de Hortus na heel lang eigendom te zijn geweest van de Rijksuniversiteit Groningen overgegaan in de handen van de gemeente Groningen. Samen met het naastliggende Biotoop terrein. De gemeente gaat komend jaar een gebiedsvisie opstellen voor beide percelen. En als Vrienden van de Hortus willen we de gemeente raad laten zien wat er allemaal voor mogelijkheden zijn met de Hortus, ook op langere termijn.

Op 10 juni gaan we met de bezoekers in gesprek: wat verwachten en willen zij van een Hortus; waar zien zij de waarde? Hoe kan de Hortus maatschappelijk relevant blijven, door ook te kijken naar educatie, biodiversiteit en effecten van veranderend klimaat op bodem en planten.

Dit en nog veel meer op 10 juni. Zie degrotehortusdag.nl voor het programma en nog veel meer achtergrond informatie. Wees welkom!

Land van Ons

Afgelopen week op een doordeweekse dag iets langer lunchrondje gemaakt, boterhammetje mee. Het rondje door de Onner polder, vanuit huis een kilometer of 10, met ongeveer halverwege een bankje boven op de Onner Esch. Al vaak gebruikt als lunchplek.
Een flink stuk van dit land is gekocht door ‘Land van Ons‘, en wordt samen met de twee generaties boer nu kleinschaliger bebouwd. Een mozaiek van akkertjes en opeens weer zichtbaar: de oude pingoruine. In het verleden dichtgegooid met zand, maar nu weer een fraai meertje.

Notoarestoen revisited

Jaren geleden waren we -per fiets- naar eenrum om daar de Notoarestoen te bezichtigen. Daar schreef ik destijds een blogje over, dat een van de bronnen was voor een artikel in het Vriendenbericht, dat twee maal per jaar door de vereniging Vrienden van de Hortus wordt uitgegeven. Het vriendenbericht is binnenkort op de website van de Vrienden te lezen. Andere bronnen voor het artikel waren de website van de notoarestoen en wat krantenartikelen. In deze tuin vormen rhododendrons en azalea’s de kern van de tuin, naast allerlei bomen en coniferen. Mei is dus een perfecte maand om er langs te gaan. Twee weken terug op 14 mei brachten we opnieuw een bezoekje. Koffie met taart op het terrasje, en een hele lading bloempotjes waar een van de vrijwilligers mee rondreed in een kruiwagen.

“Wie wil er nog bloempotjes“, vroeg ie. “We hebben een tuinman die heel goed is in planten, maar niet in opruimen”, vervolgde hij. En omdat we met de auto waren van onze vrienden kon zo een hele krat vol lege bloempotjes mee naar huis.

Sneak preview Open Tuinen

Volgend weekend, het pinksterweekend zijn weer de Open Tuinen dagen van de GRoei2& Bloei afdeling HJaren- Eelde. Wij doen dit jaar 2 van de 3 dagen mee. Dorpsgenoten Nynke en Tjerk doen ook mee,. Dez elfde twee dagen. Dus dat weekend bij elkaar in de tuin kijken gaat niet lukken.
Remedie: gewoon al iets eerder gaan kijken. Afgelopen week bracht ik een bezoekje aan de tuin. Lamg geleden was ik er al eens geweest, dus ik wist van de verschillende vijvers. En ook dat je over een vijverrandje, langs het huis naar de achteryin liep. De vele bloeiende gele ratelaars waren goeddeels verdwenen. Dat heb je zo in de loop der jaren: planten komen en planten gaan.

En omdat we in gesprek waren geweest over natuurlijk (moes)tuinieren en permacultuur… gingen we ook nog even naar de een paar 100 meter verderop liggende moestuin. Of eigenlijk moestuinen. Verschillende stukjes op het moestuinencomplex bij de Mikkelhorst. Het geheim van natuurlijk moestuinieren bestaat uit 3 punten: mulchen, mulchen en mulchen. De grond tussen de planten bedekken met een dikke laag plantaardig materiaal.

Hoe snoei je koffieplanten?

Min of meer toevallig kwamen we terecht bij Dorothy’s koffie in Leek. We liepen over een industrieterrein, een beetje zoekend om ons heen te kijken,. Op deze plek verwachten we geen koffietentje. Een jonge vrouw kwam ons tegemoet. Zoeken jullie toevallig Dorothy’s Koffie?, vroeg ze ons. Ja, antwoorden we. Dat treft, vervolgde ze. Ik ben Dorothy. En ze liep met ons de hoek om, naar een grote loods waar ze haar koffiebranderij had. Koffie met een verhaal. Bonen afkomstig van een kleine cooperatie, op de flanken van de kilimanjaro. Met foto’s van het leven Tanzania, bij de koffieboeren. En instructieborden, onder andere over het snoeien van koffieplanten. Dat is iets wat we hier in Nederland niet echt hoeven te doen: koffie snoeien.

PJW – Westerkwartier

Vrijdag en in het weekend was regen voorspeld, donderdag 4 mei juist mooi weer en zon. Die dag gekozen om weer een `pronkjewail ‘ wandeletappe te doen. Een wat langere deze keer, 23 km. Rond 9 uur de deur uit, tegen 4 weer thuis. En ondertussen van Zuidhorn, via Gaarkeuken en Lutjegast naar Visvliet en ten slotte Grijpskerk.

Visvliet is het dorp in Groningen waar Eise Eisinga 5 jaar gewoond heeft, toen hij was verbannen uit Friesland. Een actieve Eise Eisinga vereniging in het dorp is druk bezig met van alles rond Eisinga in het dorp zichtbaar te maken: een wandeltocht, een straatnaam, kunstwerken…
Als je oude inwoners vraagt naar de staat naam, dan noemen ze het gewoon Oude Weg. Waar Eisinga precies in Visvliet gewoond heeft is niet duidelijk. Er zijn verschillende (rivaliserende) claims.

PJW- west

We zijn weer begonnen, met de vierde Pronkjewailtocht (PJW) door de provincie Groningen. Eerder deden we de noordroute (250 km), de zuidroute (350 km), de oostroute (200 km) en nu dus de westroute (ook 200 km). In etappes, die je zelf kunt indelen naar lengte, in ons geval wel even opletten waar je begint en eindigt. Lang niet alle plaatsen zijn (makkelijk) met OV te bereiken, zeker niet op zondag. Op Koningsdag wandelden we van Slaperstil naar centrum Groningen, via Dorkwerd. Vandaag, heel relaxed door het Westerkwartier, weer vanaf Slaperstil, maar nu de andere kant op: via Den Horn naar Zuidhorn. Tijdens de wandeling was het nog wat bewolkt, prima wandelweer. Tegen lunchtijd kwamen we aan in Zuidhorn: in middels stralend blauwe hemel. Veel bloemen in de weilanden en bermen: van verre te zien, de paardenbloemen, het bremraapzaad en iets subtieler: pinksterbloemen.

Plantenruil voorjaar 2023: wat een dag!

De voorjaarsplantenruil van de IVN werkgroep Wilde-planten-tuinen was deze keer (weer) bij Machteld en Nico in de tuin. Een grote, bos-parkachtige tuin aan de Oostkant van Haren. Met een gracht er om heen en een oude boerderij met verschillende bijgebouwen. Er kon weer flink geruild worden.
De ‘organisatie’ van de ruil was als vanouds in handen van Ernst, deze keer ondersteund door IVN-stagiair Marian.

Mijn plan om meer te brengen dan te halen is gelukt. Mede doordat Renee alle plantjes die overbleven (zeker die in potjes) mee nam, om in de ‘bijenbibliotheek’ te zetten: zo’n minibieb achtige kast in de wijk, maar dan met bij-vriendelijke plantjes, die daar door buurtbewoners worden ingezet, en opgehaald. Tijdens onze wandelrondjes heb ik daar al regelmatig een plantje uit meegenomen.

Mee terug genomen:
3 x wede, 1 gele kamille, 1 akelei (past altijd, ook al hebben we er al tientallen), donkerbladig maarts viooltje, paar paarse morgensterren (kijken of dat lukt: penwortel), en vooruit, nog een vaste judaspenning een paarse dovenetel (eenjarig), een glidkruid – volgens roos van de Hessenhof – met de naam scutellaria maekawae. Heel gevaarlijk: stukje aardpeer: misschien in een grote (ingegraven pot) planten. Leuke hoge gele zonnebloemachtige bloei maar de knolletjes in de grond ….
Een (1) plantje heb ik nog in een potje staan. Is iets onduidelijks, dat een van de aanwezigen meenam en ‘eeuwig moes’ noemde. Maar het lijkt er niet op. Eens kijken wat er uit komt groeien.

Plantjesmarkt Hortus

Vanmorgen rond half 9 in de weer om de plantjes klaar te zetten voor de plantjesmarkt in de Hortus Haren. Het is een jaarlijkse markt, waarbij allelei kwekers uit het noorden hun waar verkopen. En ook nog een enkele privé persoon of vereniging. Zo was er een standje van Willie, van de IVN afdeling Wilde Plantentuinen, van de tuinclub Groei en Bloei en ook van de Vrienden van de Hortus.

Mijn plantjes werden ‘gedoneerd’ voor de de kraam van de Wilde planten kring, die er nog een paar centen aan overhield. Vooral de voorjaarszonnebloem, doronicum, een stinsenplant deed het goed. Een paar weken gelden al opgepot, en nu werden de kopers gelik door de bloemstengel die de hoogte in begint te schieten. Mooie bloemknop zichtbaar.
Zelf stond ik een deel van de dag bij de kraam van de Vrienden van de Hortus, om leden te weerven voor de vriendenvereniging, maar ook om aandacht de vragen voor De Grote Hortus Dag op 10 juni. Een hoop mensen gesproken, en kennis gemaakt met een aantal vrijwilligers van de Hortus.

Vanaf de berg in de rotstuin

Dit jaar helemaal geen plantjes gekocht! Niet dat er geen mooie en interessante planten waren … gewoon omdat onze tuin hartstikke vol is.