Maand: juni 2023

Naald

De eremurussen zijn in bloei. Vorige week al een lange bloemstengel met het begin van een kaarsje van bloemen. En vanaf 20 juni de eerste oranjegele bloemen. Van onder naar boven gaan steeds andere bloempjes open. Gaat wel snel, zeker als het zo warm is als vandaag (31,4 graden in Haren, een record voor 25 j ni). Een paar dagen later en bijna alle bloemen zijn open; de onderste gaan alweer verwelken.

20 juni
24 juni
24 juni, detail: zie de hommel

Met een beetje geluk hebben we volgend jaar vier bloemen. De spinachtige wortel knollen splitsen zich zelf in twee, als ze blij zijn met de standplaats…

Snoepwinkel

Als een kind in de snoepwinkel, zo voelde ik me toen ik zaterdagochtend vroeg door de zelfoogsttuin van de Biotoop liep. Zelf ben ik geen abonnement voor het oogsten, maar tijdens de vakantie van een van de leden mag er een vervanger worden aangewezen. Ik was zo’n vervanger.

Met een mailtje op mijn telefoon waarin stond welke gewassen geoogst mochten worden en hoeveel en een kaartje waar op de tuin de bedoelde planten stonden.

Zelf geoogst!
De tuinbonen in een zacht pluizig bedje
De kapucijners liggen hutje mutje in de peul

Er was zo vroeg op de ochtend verder niemand. Mooi om zo door de tuin te lopen, door rijen met kapucijners in mooie paarse peulen en in de kas tussen hoge komkommerplanten door.

Vanavond een heerlijk maaltje met kraakverse capucijners en tuinbonen, met eikenbladsla, komkommer en basilicum.

Herinrichting straat

Met een heleboel straatgenoten afgelopen vrijdagmiddag naar het einde van onze straat geluierd. Daar was een informatiebijeenkomst van de gemeente om de voorgenomen herinrichting van onze straat toe te lichten. Focus op een echte woonstraat, en belemmering van hardrijders, en minder last van zomerse hitte. Door het versmallen van de straat, door het planten van bomen (tzt tamelijk groot) op het deel dat vrijkomt bij de versmalling, door het gebruiken van licht(er) gekleurd asfalt. Ook zijn er om de 100 meter een aantal drempels beoogd: dat laatste lijkt ons niet zo’n goed plan. Heb je steeds remmende en weer optrekkende auto’s. Maar eens zien hoe het verder gaat. In oktober definitief besluit en begin volgend jaar de reconstructie.

De stoepen zijn tamelijk slecht maar die komen nog niet aan de beurt: tussen nu en een paar jaar komt er namelijk nog glasvezel in de stoep.

Maggi

Een beetje van mezelf …. en een beetje van Maggi

Soms verzin je een combinatie van planten, die goed uitpakt. Hier was het de bedoeling dat de alliums boven het gele grasje zouden uitsteken. De blokhoofden ‘deinend’ boven het golvende gras.
Toen ik de bollen plantte was de bloedooievaarsbek rechts nog een stuk kleiner. Dit is wat de natuur er van maakte: de alliums wat lager dan ik gedacht had, en de geranium een stuk hoger, bijna de allium bloemhoofden omarmend. Mooi hoor. Een beetje van mezelf …. en een beetje van de natuur.

Biotoopje

Een stukje van de tuin met allerlei lekkers voor hommels en bijen. De uitgebloeide bulgaarse uien zijn bevrucht door hommeltjes. Honingbijen houden van open bloemen zoals de geraniums. Het geelbloeiende struikje op links midden, hypericum, heeft bloemen met veel nectar. En de witte schermbloem rechtsvoor had vanmorgen een aantal zweefvliegjes en een heleboel mini kleinen kevertjes als gast. De komende maanden gaat de witte aarereprijs nog bloeien (bijen en hommels), de kattenstaart (wilde bijen en het blauwtje), de herfstasters (ook bijen en verschillende vlinders). Wat fruit betreft: de eerste frambozen komen eraan – linksboven- en ergens in het plaatje moeten ook nog tabberries zijn: de lange stekelige takken zakken altijd weg in de begroeiing: meestal mis ik de vruchten dan ook. Lastiger is dat de tayberry overal waar hij de grond raakt opnieuw wortelt. Dat merk ik volgend voorjaar : bij het opruimen van het afgestorven spul ruim na de winter ‘grijp’ ik regelmatig in een stekelige stengel van de tayberry.

Pfff, warm hoor

Even een tukje doen, dacht Flock, de buurpoes. Afgelopen weken erg veel zon, en poes lag dan ergens onder een struik in de schaduw. Vandaag was het s’ morgens zonnig, en later trok de hemel dicht. Nog wel warm, maar geen volle zon op het terras. Dus een prima plek om een tijdje door te brengen. Wij hebben zelf inmiddels twee stoeltjes naast het huis, op het schaduwgrasveldje gezet. Voor middag en begin avond is dat de beste plek als het warm is. En op het heetst van de dag is binnen ook prima, even afkoelen, krantje lezen, zittend op de koele plavuizen.

Op de achtergrond van de derde foto de gieter. Met deze droogte is het nodig de planten in potten dagelijks even langs te lopen en zo nodig te begieten.

Einde MMN

De hele maand mei het gras niet gemaaid, in het kader van de actie maai mij niet. Een kleine stukje rond de droogmalen hielden we wel kort. Inmiddels is het zenegroen uitgebloeid, en ook de meeste bloemen van het oranje havikskruid zijn voorbij. Niet al te uitbundig dit jaar, de droogte is merkbaar: veel kleinere bloemen dan sommige andere jaren.

Gister, 17 juni, de maaier uit de schuur gehaald en het veldje gemaaid. Komende week kan het gaan regenen (ik moet het nog zien), en als dat een beetje forse bui is dan slaat het 50 cm hoge gras helemaal plat, lastiger te maaien.

Eind mei heb ik de bloeiende bloemen geteld en een telformulier ingevuld voor de actie. Alleen de 18 het vaakst voorkomende bloemen kno n je invullen, terwijl we er ook nog andere in hebben staan. Als reactie kreeg ik de ‘nectarscore’ van onze tuin terug. Hoera! In categorie A (de hoogste). Op basis van de telling van het aantal bloemen produceert ons gazon 4688 milligram nectar per dag per m2. Daarmee worden per dag 419 honingbijen gevoed.

PJW – Hogeland

Vrijdag weer een etappe gewandeld van Lange afstanden route PronkjewailPad West , door de provincie Groningen. In de bus naar ons startpunt Hornhuizen kwamen we verschillende andere wandelaars tegen, maar die bleken allemaal een stukje Pieterpad te lopen. Dus al snel wandelden we met zijn tweetjes, tussen de velden en akkers van het Hogeland. Volop zon, en fijn dat er een verkoelende wind uit het noordwesten waaide. Met 25 graden kan het andere knap warm worden in het open land. Het graan was op de meeste plekken neig groen, niet goudgeel, de aardappels stonden in het gelid op hun heuveltjes. Langs veel weggetjes waren aan weerszijden bomen, zodat er behoorlijk wat ‘dappled shade’ was. De volle route was: Hornhuizen, Kruisweg, Kloosterburen, Saaxumhuizen, Rasquert en tenslotte Baflo.