Categorie: Tuin

Vorige winter ook een paar bolletjes in een lage brede pot geplant. Al weer een beetje vergeten, totdat er wat groens opkwam. aan de bladeren te zien tulpen. En ohhh, kijk eens wat een sierlijke slanke bloemen er aan beginnen te komen.!

Bij Paulien en Bart, een endje verderop in de straat twee delen van pollen helenium in de voortuin uitgestoken. Al vorig jaar een keer afgesproken, toen de heleniums zo mooi aan het bloeien waren in de nazomer. Nu, maart-april, is het een prima verplant- en deeltijd voor vaste planten als helenium. Welke soort het is weet ik (nog) niet. Een centimeter of 60 hoog, geel met rood hart? Of toch iets oranje? Grappig dat ik weet dat ik ze prachtig vond, maar dat ik de precieze kleur nu niet voor de geest kan halen.

Ik vind het zelf altijd handig ze eerst even op te potten in een mengsel van half potgrond en half tuingrond. Die tuingrond bevat allerlei beestjes en bodemschimmels: dan slaan de planten veel beter aan. En in de potjes kan ik ze beter in de gaten houden, vooral heleniums (of andere planten) waar slakken erg van houden.

Helemaal handig was het dat ik vanmorgen met enkele tientallen potjes , overgebleven van het planten van klimop op de zonneweide, thuiskwam. Die kon ik meteen in gebruik nemen.

Het resultaat…..

Paulien liep even mee terug naar onze tuin, en voor haar schepte ik wat bosanemonen uit. Dan hoefde de emmer niet leeg terug.

Vlak bij waar laat in de winter een behoorlijk veld van sneeuwklokjes in onze tuin te vinden is, is het begin van de lente opnieuw wit. Inmiddels op verschillende plekken in de tuin, en samen zeker een paar vierkante meter. De witte bosanemonen. Die zo vrolijk de zon in kijken. als de zon schijnt dan. Anders houden ze hun bloempjes gesloten en kopjes gebogen.

Zoals de naam al zegt, bosanemoon, is het een bosplant. Bosanemoon groeit op vochtige, matig voedselrijke, humusrijke grond in loofbossen en hakhout. Ook te vinden aan slootkanten in grasland. Op buitenplaatsen in Noord en Oost Nederland is ze te vinden als stinsenplant. Als het hoogzomer is zijn de anemoontjes weer onder de grond, alle energie opgeslagen in de lucifertachtigen wortelstokjes. Tot maart van het jaar daarop.

Het schijnt dat het sap van de plant giftig is en irriterend kan werken op de huid.IS me nooit opgevallen. Gister nog hele plaggen uitgespit voor Pauline, van verder op in de straat en de buren.

In het naburige dorp Glimmen wordt de laatste hand gelegd aan een zonneweide, geheel gefinancierd door inwoners uit de buurt: Energie Coöperatie Zonneweide Glimmen. Wij hebben ook een stukje ‘zonneweide’. De coöperanten zijn uitgenodigd om mee te helpen om bloemenmengsels tussen de panelen te zaaien: ‘Hondsrugzaadmengsel’. Met de instructie: breedwerpig, zoals de zaaier van van Gogh. in verschillende groepen, verdeeld over een paar weekenden, en mooi op afstand van elkaar. Vandaag, 10 april, deed ik ook mee: een stuk struweelwal aan de westkant van 25 meter net buiten het hek ingezaaid met ‘bosrandmengsel O1’.
Vandaag zijn ook 10tallen klimop ( Hedera helix) ’s en een aantal wilde kamperfoelies ( Lonicera peryclimenum) gepoot tegen de hekken. IK hielp mee met het vlechten van de uitlopers door het gaas.
Volgend weekend wordt er nog een wilgenbosje gepoot aan de noordkant, een mengsel van Salix repens en Salix aurita.

Deze week werd twee keer gevraagd wat er voor een leuke gele bloemetjes in de tuin bloeiden. Als er volop zon is, staan ze als stralende gele sterretjes open. Als het donker wordt of bewolkt is, blijven ze dicht.
Laag blijvend, een heel tapijt. Nu volle bloei. tegen de zomer, helemaal weer verdwenen.

Afgelopen maandag en dinsdag waren zeer lenteachtig, bijna zomers. We lunchten dit jaar al een keer buiten op het terras, maar avondeten. daarvoorr was het nog te koud/ vroeg donker. Nu niet meer. En als het lekker warm is, meteen kans grijpen. Twee avonden buiten gegeten, waarvan de dinsdagmiddag zelfs in T-shirt.

En meteen voor de eerste keer gras gemaaid. Met de zon droogde het goed op. Dat maait beter.

Narcissus ‘Rip van Winkle’ is een uit Ierland afkomstige cultivar. Een lage narcis, 25 tot 30 cm hoog. Geen trompet te zien, wel een warrige gevulde bloem, een soort ragebol. Onmiskenbaar een narcis, herkenbaar aan de kleur van bloem en blad. Een ‘apart’ type, zullen we maar zeggen.
Bij ons in de tuin is het wel spannend of de bloem volledig tot bloei komt. De ‘rips’ staan namelijk in een stukje tuin dat ’s winters erg nat is, en terwijl de bloemen aan het open gaan zijn, komen ook de slakken weer tevoorschijn. In sommige jaren hebben ze de bloem al opgeknabbeld, of minstens aangeknabbeld, voordat de bloem volledig open is. De bloem op de foto heeft het dit jaar gehaald.

Genoemd naar de hoofdpersoon uit een kort Amerikaans verhaal uit begin van de 19e eeuw.

John Quidor: The return of Rip van Winkle, 1849. Rip van Winkle, een dorpeling van Nederlandse achtergrond, in een Amerikaans dorpje rond de Amerikaanse burgeroorlog. Bij zijn terugkeer na zijn lange slaapperiode.

Zo ziet de bollenmand er 24 maart uit. Nog volop witte viooltjes. De eerste gele krokussen raken uitgebloeid, maar nog niet allemaal. Er zijn pardoen een paar paarse krokussen bijgekomen. En een blauwe hyacint. Het blad van tulpen en narcissen begint nu meer hoogte te geven. En binnen een enkele dag verwacht ik de eerste narcis in bloei.