In bijna elke tuin die we bezochten in de Cotswolds stond wel ergens een partij erigeron karvinskianus. Ook wel Mexicaans madeliefje of muurfijnstraal genoemd. Zo’n geweldige plant op een natuurstenen muur of trap. En die heb je bij bosjes in de klassieke Engelse tuinen.
Bij allerlaatste tuin, die we op de terugweg bezochten, was ook een kwekerij. Daar een potje erigeron meegenomen. Die moet ik nu op een stenige plaats zetten, zodat ie zich daar kan uitzaaien. Ben benieuwd of dat nu wel een keer gaat lukken. Al een kaar keer geprobeerd.
Van 17-22 juni op tuinreis geweest, met tuinvriendin Jitske. Reisdoel: the Cotswolds in Engeland, Shakespeare country. Met de bus, van Kupers Tuinreizen. lange reisdagen, dat wel, heenweg om 5:13 de trein uit Hareb naar opstapplaats Zwolle. Dan Amersfoort, Utrecht, Hazeldonk (bij Breda), Gent, via een omweg vanwege files, naar Calais. Bus op trein en in halfuurtje door de tunnel. Ook aan Engelse kant nog vijf uur rijden. Iets meer zelfs door file rond Londen in spitsuur. Die 5 uur werd onderbroken door het eerste tuinbezoek. Lekker voor de tuinliefhebbers en ook nodig als rustpauze voor de chauffeur. Deze eerste tuin ligt in Kent, bij het plaatsje Sevenoaks, ten zuidoosten van Londen: Great Comp Garden.
7 hectare groot, rondom een 17e eeuw landhuis. Uitgestrekte grasvelden, golvende borders, slingerende bospaden, een ruine, en formele delen. Heel veel salvia’s ook. De curator van de tuinen, William Dyson, heeft ook een salvia-kwekerij, en heeft in 2015 op de Chelsea Flower show gestaan.
Van 17-22 juni op tuinreis geweest, met tuinvriendin Jitske. Reisdoel: the Cotswolds in Engeland, Shakespeare country. Met de bus, van Kupers Tuinreizen. lange reisdagen, dat wel, heenweg om 5:13 de trein uit Hareb naar opstapplaats Zwolle. Dan Amersfoort, Utrecht, Hazeldonk (bij Breda), Gent, via een omweg vanwege files, naar Calais. Bus op trein en in halfuurtje door de tunnel. Ook aan Engelse kant nog vijf uur rijden. Iets meer zelfs door file rond Londen in spitsuur. Die 5 uur werd onderbroken door het eerste tuinbezoek. Lekker voor de tuinliefhebbers en ook nodig als rustpauze voor de chauffeur.
Vorig weekend even in de tuin van Willie. Een boordevolle tuin, waar van alles groeit. Veel fruitboompjes, maar ook veel rozen. Willie is er dol op en heeft er in de loop van de tijd heel veel verzameld. Bij elke roos vertelde ze de naam. Tja, die ben ik weer vergeten, maar gelukkig heb ik de foto’s nog. Ook bij Willie doen de rozen het dit jaar erg goed.
Afgelopen week maar liefst drie keer forse wind gehad, met windstoten tot windkracht acht. Twee maal ’s nachts, en afgelopen zaterdag overdag.
Altijd weer een beetje spannend om dan de tuin in te lopen en te kijken hoe het erbij staat, of ligt. Wij zijn steeds de dans ontsprongen. De schade was: een afgebroken tak van een buddleja, aantal geknakte siergrashalmen, twee omgevallen vingerhoedskruiden, en een grote tak van de egelantier die nu een (weinig gebruikt) paadje verspert. Omdat de egelantier net bloeit, laat ik de tak even zo als ie is, en loop ik gewoon om. Oh ja, de gieter is ook omgewaaid.
Iets verderop in Groningen zag ik begin van de week flink wat afgerukte takken en op een klein perkje vlak bij de universiteit zelfs bomen om.
De buren hebben eerder dit jaar een grote kastanjeboom verwijderd. En een paar uit de kluiten gegroeide lauriers weggehaald. De achterrand van de tuin grenst, net als de onze, aan een greppel. Nu droog, in de winter met een laagje water. Op de rand van de buurtuin is een nieuwe beukenhaag geplant, de afzonderlijke beuken beginnen net uit te lopen. De steile greppelwand is wat kaal.
De buurvrouw, Sieneke kwam langs. Had je niet nog wat stekjes, vroeg ze. Van Vinca bijvoorbeeld?Niet in potjes, zei ik, maar als jij nou de grond vast wat losmaakt, dan ga ik in onze tuin wel wat polletjes uitscheppen.
Vinca minor, kleine maagdenpalm. Eenmaal aangeslagen vormt het een mooi groen tapijt, met in voorjaar heel veel paarse bloempjes. In een heel droge zomer hebben ze het wat moeilijk, maar ik ben ze nog nergens kwijt geraakt.
NB. Op de bovenste foto zie je een kaal stuk grond (op het zuiden) aan de overkant van de greppel. Ik had nog een paar zakjes bijenbloemen mengsel ind e la liggen, maar geen kale grond in de tuin. Snel even een vorkje gehaald en de zakjes op de helling leeggestrooid. Met de regen die deze week valt lukt het misschien om deels te ontkiemen (en anders hebben de vogels een paar lekker zaadjes).
HIlde woont een endje verderop in de straat en we zitten samen op hetzelfde (vrouwen)koor. Een andere interesse die we delen is de tuin, plantjes en alles wat er om heen hangt. Hilde heeft al verschillende keren plantjes meegenomen, en kwam een paar weken geleden weer langs. Met de kar. Makkelijk meenemen.
Paar dagen later kwam ze nog eens langs om een grote oranje graspol (Carex) mee te nemen. Die zaait zich enthousiast uit bij ons en twee inmiddels grote pollen overgroeiden ons tuinpad voor het terras langs. Een ervan heeft Hilde meegenomen. De andere heb ik er vandaag uitgeschept en staat nu in een grote emmer in een laagje water. Interesse?
Een flinke lading plantjes verhuisde van Haren naar Houten. Meegenomen door Frank en Alice, toen ze hier eerste paasdag waren. In een krat, en er was nog wat plek naast. Nog niet allemaal in de grond gezet aldaar, maar wel goed bewaterd.
Ingrid logeerde hier een nachtje twee weken geleden (wandelweekend) en op de terugweg naar huis nam ze een voorraadje plantjes mee die hier in potjes staan. Vele tientallen, op verschillende plekken in de tuin. Begin van de lente komen er steeds meer bij, dan is het vaak nog koel, en hebben ze niet zoveel water nodig. Als er warmere dagen zijn moet ik ze veel betere in de gaten houden. Voor nood staat er een grote emmer met een paar cm water. Als ik een zieltogend plantje zie wordt die daar meteen ingezet. Ene koele wortletjes halen. Een enkele keer ben ik te laat. Verdroogd.
Filipendula rubra ‘Venusta’
Vaste teunisbloem
Veronica longifolia
Zomerfijnstraal (‘hoge’madelief)
Rudbeckia fulgida ‘Goldsturm’
Inmiddels staan ze in de tuin van Ingrid. Toen we van de week facetime-den liep ze even de tuin in om te laten zien waar ze stonden. Nu nog groen, maar later in de lente en in de zomer met kleur. Naast en tussen plantjes die vorig jaar al de verhuizing van hier naar daar hebben beleefd.
Afgelopen weekend twee etappes van de Pronkjewailroute door Zuidelijke helft van provincie Groningen gewandeld. In goed gezelschap!. Etappes van Wedde-Vlagtwedde- Bourtange en Bourtange Sellingen. We hadden de winterjas weer uit de kast gehhaald, 8-10 graden. Overnachten in de vesting Bourtagnge was bijzonder leuk.