Tientallen akeleien in onze tuin, op de piek van de bloeitijd. In allerlei kleuren, de meeste met lange sporen, en een enkele dubbele of zelfs driedubbele. Het zijn kortlevende planten, maar omdat er steeds nieuwe bijkomen zitten we nooit zonder. Veel rozeachtige kleuren, een paar tweekleurig. Sommige bijna wit, een heel stel donker blauw tot donker paars.
Bijna allemaal zijn ze op de plek waar ze nu staan uit zaad gegroeid. Elk najaar loop ik met wat ratelende zaaddozen van de akelei door de tuin en zwiep naar links en recht. Naar plekken waar ik nog een centimetertje grond meen te zien tussen al het groen.